Kapuśniak.

Ponieważ Blox coraz bardziej wygląda mi na kulinarną platformę blogową (w tej chwili 7 na 10 blogów w top10 to kulinarne, w top100 nie liczę, ale na oko też przynajmniej połowa), to z okazji końca roku konieczności odgrzebania przepisu na sałatkę ziemniaczaną, niedawnej wizyty u rodziców i nawiązując do tradycji poprzedniego bloga, gdzie była – niezbyt aktywna, ale zawsze – kategoria kuchenna, zapodam wpis z przepisem.

Tym razem przepis na genialny IMVHO wegetariański kapuśniak. Wersja wegetariańska, ale powinno się dać łatwo przerobić na wegańską – wystarczy zastąpić masło do podsmażania olejem i zabielić na sposób wegański.

Uprzedzam, ten kapuśniak jest kwaśny (i taki ma być!), mimo, że używa się kapusty zwykłej, nie kiszonej.

Składniki:

  • 2 cebule
  • 1kg kapusty
  • 4 łyżki masła
  • 1,5 łyżeczki soli
  • 1,5 łyżeczki pieprzu
  • 1 łyżeczka kminku
  • sok z 1 cytryny
  • 2 łyżki cukru
  • 2 czubate łyżki mąki
  • 0,5 słoika przecieru pomidorowego

Przygotowanie:

  • cebulę zeszklić na maśle
  • dodać kapustę
  • później dodać mąkę
  • zalać wrzątkiem i dodać przyprawy
  • gotować 1,5h
  • zabielić śmietaną

Przepis jest z tego co wiem zmodyfikowaną wersją z jakiejś książki. Na razie zamieszczam to co dostałem, jak nie zapomnę, to zaktualizuję o własne uwagi.

Najpopularniejsza bateria.

Battery lithium CR2032
Bateria CR2032

Bateria CR2032. Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Battery-lithium-cr2032.jpg

Czasem człowiekowi się wydaje, że wie całkiem sporo i mało co jest go w stanie zaskoczyć. Tymczasem zupełnie niedawno zaskoczył mnie temat, po którym zaskoczenia się w sumie nie spodziewałem: bateria. Zaczęło się od tego, że w wadze kuchennej coraz częściej widoczne były objawy słabej baterii. A to nie bardzo chciał się pomiar wagi załączyć, a to po załączeniu pomiaru wagi znikał czas. Czasami wręcz przygasał wyświetlacz w charakterystyczny dla dogorywającej baterii sposób.

Otworzyłem klapkę i ujrzałem to, czego się obawiałem, czyli wynalazek podobny do stosowanych w zegarku. Fachowo fachowo, za angielską Wikipedią: button cell lithium battery. Z zegarkiem do tej pory zwykle było tak, że sam nie wymieniałem baterii, tylko grzecznie do zegarmistrza nosiłem. Co prawda ostatnio wątpię w sensowność takiego postępowania, bo wymiana kosztuje coraz więcej, a wystarcza na coraz krócej. Ale to temat na zupełnie inny wpis.

Wynalazek okazał się mieć napis, który głosił CR2032. Czyli wynalazek to bateria CR2032. Szybkie sprawdzenie, za ile można to kupić w sieci i trafiam na stronę Wikipedii poświęconej baterii CR2032. I okazuje się, że to dobrze znana mi z komputerów bateria do BIOSu (w zasadzie CMOS). I w ogóle jeden z najpopularniejszych rodzajów baterii we wszelkiego rodzaju elektronice w ogóle.

Na koniec jeszcze tip dla kupujących, bo początkowo rozważałem zakup przez sieć. Głównie ze względu na koszt przesyłki, który dla jednej czy dwóch baterii jest miażdżący, a w sumie mam parę wiekowych płyt głównych, a jak się kiedyś przekonałem wymiana baterii w płycie głównej potrafi zdziałać cuda. Ostatecznie kupiłem jedną sztukę w sklepie z elektroniką. Zakup przez sieć może się opłacać przy naprawdę dużych ilościach. Jednak Ikea również posiada takie baterie o nazwie Solviden w przyzwoitej cenie. Pakowne po 8 (co też nie jest małą ilością, ale w sklepie z elektroniką tyle zapłacimy za 2-3 sztuki). Niestety, mało który producent podaje pojemność baterii, więc ciężko jednoznacznie określić, który wariant jest korzystniejszy w dłuższym okresie.

Urlop.

Tradycyjnie urlop spędzony offline, przynajmniej jeśli chodzi o komputer. No, nie licząc jednego włączenia – zabranego awaryjnie, jakby coś w pracy wybuchło – laptopa, żeby zapłacić rachunki (tak to jest, jak się zapomni przed urlopem przelewy ustawić). I nie licząc klikania z komórki – bardziej tylko odczyt, ale nie do końca.

Pogoda generalnie dopisała. Tak naprawdę zimno było tylko pierwszego dnia i głównie za sprawą zimnego wiatru, potem już całkiem znośnie. Deszcz oczywiście też był, ale całkiem miło jest popatrzeć sobie na porządną ulewę. Szczególnie, jeśli jest ona wieczorem, siedzi się z suchego domku, a w dzień znowu świeci słońce.

Dopisały zwierzęta. Na środku ścieżki w lesie spotkaliśmy małego węża – prawdopodobnie żmiję. Długość ok. 10-15 cm, wyraźnie zarysowana głowa, brązowy. Na grzbiecie chyba cieniutka kreska (ale nie zygzak), z dwoma czy trzema odejściami na bok. Mam zdjęcie i film, ale pewnie nic nie będzie widać, bo z telefonu.

Poza tym były tradycyjnie biedronki, stonki, trzmiele, z daleka szerszenie (tych to mogłoby nie być, a chyba jakaś plaga w tym roku, bo w Szczecinie koło domu też widziałem), ślimaki. Z nowych zwierząt: winniczki, stonogi(?), chrabąszcze majowe (sztuk dwa, z czego jeden uratowany z dzioba wróbla) i najzupełniej żywy małż (chyba rogowiec bałtycki).

Skoro o ptakach mowa, to w Dziwnowie mewa planowała zamach przy użyciu łba ryby. Szczęśliwie spudłowała o kilka metrów, ale huk łba spadającego na piasek był przyzwoity.

Jeszcze wcześniej, po drodze nad morze, wypad na imprezę do domku w lesie. Tak sobie myślę, że nie byłoby złą opcją mieszkać na stałe gdzieś za miastem. Tylko dojazd do miasta do pracy, szkoły itp. to masakra, z wielu względów. Ech…