Opublikowane w

Poznańskie Targi Piwne

W tym roku pierwszy raz w życiu wylądowałem na Poznańskich Targach Piwnych. Jakoś nigdy nie miałem parcia i zawsze wolałem iść do pubu, gdzie wybór piw pewnie mniejszy, ale nadal duży, niż na imprezę typu targi, która kojarzy mi się z halą i kolejkami.

Niesłusznie. Kolejki owszem, były, atmosfera hali również, ale… nie przeszkadza to aż tak bardzo. Wybór browarów i piw faktycznie imponujący, a zawsze miło napić się dobrego piwa w dobrym towarzystwie.

Wstęp na jeden dzień to 20 zł i w ramach wstępu otrzymujemy… wstęp. Nawet bez talonu na jakieś piwo, czyli tak trochę smutno. Do wersji dwudniowej (35 zł) dodawana jest szklanka, niestety 0,5 l. Niestety w ramach wstępu nie było żadnej „mapy” z opisem browarów, więc startowaliśmy po omacku, rozdarci między nowymi browarami, których nazwy nic nam nie mówiły, a tymi, które znamy. Nie był to może duży problem, ale na początku odczuwaliśmy zgodnie głód czegoś do poczytania. Zdecydowanie jest pole do poprawy, można dać i „mapę” stoisk wraz z opisem browarów, i małe (0,25-0,3 l) szklanki do wszystkich pakietów, żeby nie generować tony plastikowych śmieci.

Kolejny minus – ceny piw. W większości stoisk były co prawda porcje 100 ml, ale po 5 zł. Typowa cena za 0,5 l to 13 zł, czyli nadal porównywalnie z pubem, więc wybór był prosty. Szczęśliwie byliśmy grupą i szybko opracowaliśmy system, że kupujemy duże piwa, a każdy ma mały kubeczek do degustacji. Może źle rozumiem ideę targów, ale zakładam, że chodzi o promocję wyrobów, czyli dominować powinny małe porcje w niskich cenach (3 zł za 100 ml brzmi dobrze). Niektóre browary sprzedawały co prawda zestawy bodajże sześciu próbek na tekturowej tacce z otworami. Pomysł niezły, choć nie unikamy plastiku. Niestety ponownie cena nie zachęcała.

Poza piwem było także jedzenie z foodtrucków w przyległej hali, więc jeśli ktoś zgłodniał, to mógł coś przegryźć, a nawet miał spory wybór. Warunki zdecydowanie sprzyjające dłuższej biesiadzie.

Były też dwie dodatkowe atrakcje. Reklamowane ze sceny „badanie jajek”, czyli profilaktyka raka jąder. W jednym ze stoisk można było wykonać badanie. Ostatecznie niestety się nie wybraliśmy, ale pomysł dobry.

Kolejna atrakcja to bieg Piwna mila. O biegu dowiedziałem się zbyt późno (czytaj: po fakcie), a szkoda. Komponuje się z bieganiem, którego ostatnio u mnie więcej (notka wkrótce), więc pobiegłbym. For fun, nie na czas, rzecz jasna. W końcu mila nie dystans…

Browarowych odkryć nie było – dwa browary ugruntowały sobie u mnie dobrą opinię, kolejne dwa zdobyły status godne uwagi. Czas spędzony miło i ogólnie, mimo wymienionych wyżej drobnych minusów, imprezę oceniam wysoko i zdecydowanie postaram się nie przegapić jej za rok.

Opublikowane w

Google CTF beginners quest 2019

W tym roku zostałem zaskoczony informacją o odbywającym się Google CTF na urlopie. Link o tym, że się odbywa wpadł z Hacker News. Zdziwiłem się, że minął już rok od ostatniej edycji. Planowałem poklikać podobne rzeczy, więc choć miałem nieco inne plany to stwierdziłem, że mogą poczekać, bo w zeszłym roku zabawa przednia była.

Google CTF 2019 screenshot

W tym roku formuła CTF dla początkujących była nieco inna. Wiele ścieżek, różne przejścia między węzłami (czyli więcej, niż jedna flaga w zadaniu), różne zakończenia w zależności od poziomu trudności. Nieco mieszane uczucia mam w stosunku do tego podejścia, zwł. szkoda, że nie widać wszystkich przejść między zadaniami.

Ponieważ urlop, to było sporo innych, ciekawszych zajęć, więc dość szybko się zniechęciłem. W zasadzie od razu po dotarciu do najłatwiejszego końca. Zadania wydawały mi się trudniejsze, niż w zeszłym roku. Albo inaczej – wymagające użycia dedykowanych narzędzi. W zeszłym roku chyba było bardziej ogólnie, przynajmniej jeśli chodzi o narzędzia, w tym bez gdb i pwntools wydaje mi się, że nie było szansy, nawet na najprostszym poziomie.

Nadal można próbować sił, do czego zachęcam. I w sumie sam pewnie siądę do reszty zadań w chwili wolnej, o ile jeszcze CTF będzie aktywny…

Opublikowane w

Security score compare

Nazwa projektu jest nieciekawa, ale przyznaję, nie miałem weny. Za to mówi wszystko. Zaczęło się od porównywania punktacji na platformach do zabaw z security wśród znajomych z pracy. Szybko zeszło na to, że suche porównywanie wyników nie jest zbyt fajne, lepiej byłoby rysować wyniki w czasie.

I tak powstał skrypt w Pythonie, który pobiera wyniki z Root Me oraz RingZer0 Team Online CTF[1], parsuje HTML przy pomocy regexpa[2] i zapisuje do bazy SQLite. W innym trybie pobiera dane dla podanej platformy i generuje obrazek z wykresem punktacji. Taki jak poniżej:

Przykładowy ocenzurowany wykres generowany przez security score compare

Po drodze jest parę uproszczeń (typu dopełnianie braków zerami „od lewej”) i jest to bardzo wstępna wersja, ale działa i coś tam już widać. Strzelać z tego nikt nie będzie. 😉

Security score compare znaleźć można na GitHubie. Może komuś się przyda, albo nawet ktoś pomoże w rozwoju?

Jakby ktoś się zastanawiał, czemu ostatnio jest mniej wpisów na blogu, to tak, mam nowe zajęcie w czasie wolnym. 😉

[1] Nie są to wszystkie platformy na których się bawimy, ale te dwie są najpopularniejsze i… nie wymagają logowania, by sprawdzić punktację.
[2] Tak, wiem, ble i fuj. Ale działa.

Opublikowane w

Advent of Code

Dowiedziałem się, że jest coś takiego jak Advent of Code. Czyli kalendarz adwentowy, tylko zamiast łakoci są zadania programistyczne do rozwiązania. Dwa dziennie, liczy się i fakt rozwiązania, i czas. Rozwiązywać można w dowolnym języku, weryfikacja rozwiązania jest przez podanie wyniku.

Podobno maja być z różnych dziedzin i o różnym poziomie trudności – dziś były bardzo proste. Zrobiłem w Pythonie, potem lepszą wersję, potem jedno w Perlu, jako krótki oneliner.

Jest rywalizacja globalna, ale można też tworzyć prywatne rywalizacje i porównywać się ze znajomymi. Ja bawię się z ludźmi z pracy, choć sporo z nich utrudniło sobie wyzwanie i poznaje przy okazji nowy język. Ale ja nie jestem programistą… 😉

Trochę skojarzenie z konkursami programistycznymi, którymi bawiłem się na studiach. Żeby nie było samych zalet – mimo, że każdy uczestnik ma inne dane wejściowe, to czas rozwiązania liczy się od publikacji zadania, które ma miejsce o północy w dziwnej strefie czasowej, co pewnie faworyzuje niektóre lokalizacje geograficzne. Ale nie ma to większego znaczenia w przypadku zabawy ze znajomymi.

Polecam zerknięcie – można sobie odświeżyć umiejętności programistyczne, poćwiczyć i przede wszystkim pobawić się.

Opublikowane w

Google CTF begginers quest – wrażenia

O Google CTF dowiedziałem się zupełnym przypadkiem, prawdopodobnie info mignęło mi na Twitterze. Do głównego nie podchodziłem i z braku czasu, i umiejętności, ale stwierdziłem w sobotę, że pobawię się chociaż zadaniami dla początkujących przy kawie, czyli begginers quest. Pierwsze wrażenie jak najbardziej pozytywne, jest fabuła, jest estetyczna strona.

Google CTF screenshot
Google CTF screenshot – poza ostatnim dolnym te zadania albo umiałem rozwiązać, albo bardzo niewiele zabrakło

Zadanie pierwsze (letter) trywialne, zadanie drugie (floppy) też poszło szybko i… się wciągnąłęm. Zadanie trzecie (JS safe) już nie takie proste, tzn. niby widzę o co chodzi, ale JS to nie moja działka, więc próbuję innej ścieżki. Na warsztat poszło zadanie z dolnej ścieżki (moar) i… wpadłem w mailny, niepotrzebnie walcząc z socat zamiast przejść do sedna. TBH zmyliło mnie zepsute wyświetlanie i liczyłem, że flaga będzie po prostu gdzieś w manualu, jak tylko naprawię wyświetlanie, tj. połączę się przy pomocy socat zamiast nc. Żeby było śmieszniej o prawidłowym rozwiązaniu też pomyślałem, ale… zafiksowałem się na tym, że najpierw wymagany jest socat i nie drążyłem tematu.

Postanowiłem zajrzeć w górną ścieżkę i… bingo, pierwsze zadanie (OCR is cool) wygląda na proste. Najwięcej czasu zeszło mi na OCR (da się znaleźć sensowne online, niemniej jak potem testowałem to najlepiej od kopa działał lios). Kolejne zadania idą dość szybko, choć nie zawsze do końca ortodoksyjnie. Utknąłem dopiero na Media DB. Oczywiście prawidłowo rozpoznałem i typ, i miejsce, gdzie jest luka ale… zabrakło skilla, a w przykładach w sieci dominuje PHP, MySQL i… nieco inne payloady, niż wymagany. Jak się później okazało, chciałem to zrobić w sposób mocno przekombinowany. Chwilę powalczyłem, ale nie wiedząc, czy specyfika Pythona, czy SQLite, odpuściłem, robiąc finalnie sześć zadań.

Przyznaję, że CTF bardzo mi się podobał, niestety trochę słabo z czasem stałem, poza tym, to jedna z pierwszych tego typu zabaw, chociaż z tego co pamiętam w jakieś podobne zagadki kiedyś się okazjonalnie bawiłem, choć może nie do końca się to CTF nazywało i bardziej związane ze steganografią były. Klimat nieco podobny jak przy konkursach związanych z programowaniem, choć tu się bardziej psuje/debuguje, niż tworzy. 😉

Tak czy inaczej polecam zabawę, jeśli ktoś ma chwilę. Przez jakiś czas serwis powinien jeszcze działać, choć nie jest już supportowany, można się pobawić (dlatego bez spoilerów). Bardzo staranne przygotowanie, choć zadania trochę trudne, jak dla początkujących i bardzo przekrojowe.

Jeśli komuś się znudzi, albo po prostu utknie, to Gynvael pokazywał na YouTube rozwiązanie wszystkich zadań z Google CTF dla początkujących na żywo. Jest podział na zadania, można przeskoczyć do wybranego, co się przydaje, bo materiału trwa prawie cztery godziny.

Co do samego streamu mam mieszane uczucia – z jednej strony bardzo fajnie i live, z drugiej trochę chaosu i momentami dłużyzn. Ale takie są uroki rozwiązywania na żywo. Za to jest klimat i wytłumaczenie okolic i przyległości, a jakby coś było za szybko lub niezrozumiałe, to materiały powinny już być na GitHubie, więc ostatecznie polecam, tym bardziej, że nie kojarzę innego miejsca z kompletem rozwiązań.

Okazało się, że brakuje mi porządnego deassemblera. Moje hexedytory też nie do końca spełniają oczekiwania (lub nie umiem ich sprawnie używać). Ale przede wszystkim muszę dojść do porozumienia z terminalem, bo w zadaniu Fridge TODO list zamiast bannera widzę krzaki. I szczerze mówiąc myślałem, że pozbycie się ich to część zadania, dopiero ww. stream pokazał, że zupełnie nie o to chodzi… 😉