Hej hop, Google stop!

W ramach zmniejszania ilości informacji, którą Google gromadzi o ludziach (w tym o mnie), a które wykorzystywane są różnie, po przeczytaniu wpisu o tym, czy groźniejszy jest Facebook, czy ustawa hazardowa, postanowiłem coś zmienić.

Trochę poczytałem, stwierdziłem, że większość rzeczy, które Google może gromadzić o mnie nie dotyczy mnie (albo nie mam wpływu, bo moją pocztę przeglądają na gmailowych kontach ludzi, do których wysłałem), bo zwyczajnie nie mam konta lub już wyłączyłem. Na testowanie rozszerzeń jakoś nie miałem ochoty, więc ostatecznie zmieniłem domyślną wyszukiwarkę w przeglądarce. Nie jest już nią Google, na razie jest to Yahoo. Myślałem też o Bing, ale dodanie do Fx wymaga instalacji pluginu, a Yahoo już było.

Docelowo pewnie będzie to jakiś Dogpile, ale nad tym muszę się jeszcze zastanowić (poczytać warunki użytkowania, politykę prywatności, przemyśleć, czy jest sens, bo taki agregator jednak nadal przekazuje zapytania do Google).

Raport z użytkowania za jakiś czas, a do wcześniejszego wpisu (miałem napisać łącznie z wrażeniami o tym) skłonił mnie news o tym, że Ubuntu zmienia domyślną wyszukiwarkę na… Yahoo właśnie. Nie mam złudzeń, Ubuntu nie chodzi o prywatność, czy zmniejszenie dominacji Google, tylko o kasę, co jest wyraźnie napisane, niemniej coś się ruszyło w sprawie „jedynej” wyszukiwarki. Może początek końca Google?

IPREDatror czyli jak olać ustawę hazardową za 5 euro miesięcznie.

O ustawie hazardowej zrobiło się głośno ostatnio, a tak się złożyło, że wystartował IPREDator, który ma pomóc w zachowaniu anonimowości. Działa na zasadzie tunelu VPN, czyli – przy odrobinie szczęścia – w praktyce pozwoli obejść narzucone ustawą ograniczenia (no chyba, że zablokują domenę ipredator.se, ale pewnie i na to znajdzie się obejście…) i – w przeciwieństwie do darmowego Tor – pozwoli na sensowne transfery (autorzy piszą o transferach rzędu 2-120 Mbit). Aby korzystać z usługi, należy zapłacić 15 euro za kwartał.

Artykuł na Heise Online jest bardzo dobry, zwraca uwagę na różne aspekty (niezupełną anonimowość, bo IP to nie wszystko; zależność od firm trzecich, co poruszył ostatnio reuptake; ładnie widać skomplikowaną i problematyczną – moim zdaniem – konfigurację), dlatego nie przedłużam, tylko zachęcam do przeczytania.

Komputerowo lipa.

Miniony tydzień muszę zaliczyć do komputerowo nieudanych. Z wielu względów.

Chciałem zrobić benchmark encfs w połączeniu z padlock_aes na T5520, ale po pierwsze padlock_aes działa jak chce – na openssl dobre wyniki niezależnie czy moduł załaduję, czy wręcz przeciwnie – usunę.

Z kolei encfs się zbuntowało i jak tworzę katalog, to się montuje i działa, ale po odmontowaniu i próbie kolejnego montowania krzyczy, że błędne hasło, chociaż hasło jak najbardziej poprawne. Z kolei jak utworzę katalog na innej maszynie i skopiuję, to jak najbardziej działa. W obu przypadkach ta sama wersja encfs, ten sam tryb (preconfigured paranoia mode). Podejrzewam zależność od ścieżki, niby jest taka opcja, ale to by bez sensu było lekko…

Na dodatek wygląda, że encfs nie korzysta z dobrodziejstwa padlock_aes, chociaż korzysta z openssl. Nawet patch znalazłem dla openssl i ssh, tyle, że openssh w wersji ubuncianej. I rekompilacja, więc mi się nie chce. Poza tym, niekoniecznie o ssh chodzi (chociaż patch na openssl może pomóc). I tak jakoś się tym wszystkim do testu zniechęciłem.

Na osłodę niemal kupiłem sobie do domu T5710, bo Tora na OpenWRT jednak chyba stawiać nie będę, choć paczka jest (nie znaczy, że działa) – niby to Linux, ale jakiś biedny, no i zasoby „nieco” do życzenia pozostawiają. Niemal, bo nie znalazłem wyniku cat /proc/cpuinfo dla TM8600 z taktowaniem 1200 MHz. Inne wersje procesora jak najbardziej znalazłem i całkiem ciekawie ten model wygląda. Może nawet jeszcze zrobiłbym na nim – poza netem – szafę grającą (czytaj: komputer nadający audio z mp3 oraz radia internetowego podpięty do wieży). Tylko dysk trzeba by podpiąć, ale to w sumie nie problem. No i pytanie, czy dysk, czy zainwestować całe 5 zł w czytnik SD i do tego karty microSD stosować…

Dołóżmy do tego, że na na lapku miłej (test będzie, kiedyś) w Debianie w wersji testing Nvidia zaczęła stroić fochy. Wróć, nie zaczęła. Po upgrade nie daje się zainstalować moduł do Nvidii łącznie z Xorg (albo rybka, albo akwarium). Nie żebym jakoś walczył specjalnie, bo nie mam kiedy – komp nie mój, a system tylko awaryjnie, ale do porażek doliczyć trzeba. Ostatecznie starczy stable, na którym działa od kopa (za to nie działa ściemnianie klawiaturą i w sumie tylko po to upgrade do testinga miał być). Czyli szybki reinstall, bo downgrade’u w Debianie nie ma (a gdzie jest? ;-)).

Czarę goryczy przepełnił niedziałający z niewiadomych przyczyn na mojej podstawowej przeglądarce (Iceweasel) blipowy asystent. Podejrzewam podkręcone ustawienia prywatności, bo w Operze działa, ale sprawdzać mi się nie chciało.

No i okazuje się, że nawet z pomocą blipowego asystenta nie jestem w stanie przypomnieć sobie nazw rozszerzeń do Fx, dzięki którym edycja notatek w Blox ma być milsza. Wbudowane edytory ssą niemiłosiernie – albo nie ma podglądu strony, albo korzystamy z powalonego TinyMCE. Oczywiście nie jest powiedziane, że za sieczkę z ostrymi nawiasami odpowiada edytor, a nie paranoiczne zabezpieczenia Blox.

Z pozytywów – Folksr spięty z Blox, zrobiony opis integracji na bloksowym wiki. Tylko to nijak się ma do komputerów.