Egipt.

Nie będę pisał o (dramatycznej) sytuacji politycznej Egiptu (celowo mirror, źródło oryginalne działa, ale…), skupię się tylko na aspekcie technicznym i przekazywaniu informacji. Po pierwsze, jak wiadomo, został odcięty cały dostęp Egiptu do Internetu. Z tego co wiadomo, na poziomie sesji BGP, bez wpływu na linie tranzytowe. Wygaszanie wygląda na zaplanowane, z upewnianiem się co do braku wpływu na zagranicznych operatorów. Wygląda, że dążą do tego, aby ukryć to, co dzieje się wewnątrz kraju, bez dawania powodów krajom zewnętrznym do angażowania się.

Dodatkowo, wyłączone zostały najpierw SMSy, a potem sieci komórkowe. W takiej sytuacji wszelkie tunelowania są bezużyteczne. Odcięcie na poziomie BGP oznacza, że TOR nic nie pomoże. Przez chwilę, nie znając dokładnie sytuacji, liczyłem, że wewnętrznie Internet działa z jakimś proxy dla zapytań DNS, co umożliwiłoby tunelowanie w zapytaniach DNS, ale nie.

Okazało się, że z działających rzeczy zostały tylko stare technologie: modemy dial-up (linie analogowe i wyjścia za granicę nie zostały odcięte, przynajmniej nie wszystkie) i ham radio. Pojawiły się oczywiście problemy z retransmisją odebranych sygnałów – poczynając od tego, że ktoś nie bardzo ma możliwość, bo jest w pracy, przez brak sprzętu lub możliwości (internet domowy w USA to jakaś pocięta parodia). Część transmisji była odbieranych alfabetem Morse’a, część głosowo. W przypadku odbieranych Morsem pojawiał się problem dekodowania (mało kto zna, jeszcze mniej zna płynnie). Istnieją automaty do tego, ale płatne i podobno słabo radzące sobie z zaszumionym sygnałem.

Większość ww. rzeczy robią ochotnicy, czasami z pomocą ISP, którzy zapewniają dostęp wdzwaniany. Z kolei TV, które są masowo dostępne, pokazują informacje tendencyjnie, często przeinaczając.

Podsumowując: mimo obecnej techniki (a może właśnie przez nią), szanse na wolne, nieocenzurowane przekazywanie informacji są niewielkie, jeśli rząd zechce coś wyciszyć. Na organizowanie niezależnej łączności jest za późno, gdy jest ona potrzebna – możliwości są niewielkie.

Apt-p2p – ostateczny test.

Krótko o apt-p2p.

Apt-p2p spodobał mi się od razu, gdy tylko o nim usłyszałem. Jest to bardzo ciekawe podejście, w którym pobieranie pakietów deb odbywa się przy pomocy P2P (protokół bittorrent), zamiast z tradycyjnych centralnych repozytoriów (HTTP, FTP). Centralne repozytoria są wykorzystywane wyłącznie w przypadku, kiedy pakiet nie jest dostępny przez P2P lub nie jest wystarczająco popularny (za mało peerów).

Kiedyś zrobiłem krótki test apt-p2p, ale trudno go nazwać miarodajnym – maszyna była bardzo słaba, demon ma spory apetyt na zasoby i nie udało mi się wtedy zmusić go do działania jako proxy dla innych maszyn, a sam test nie trwał długo. Od tamtej pory minęło trochę czasu. Maszynka robiąca za router została wymieniona na coś bardziej współczesnego, znalazłem sposób na uruchomienie apt-p2p jako lokalnego proxy (brzydki, bo wymaga gmerania w kodzie, ale się da i działa). Program dostał drugą szansę.

Efekty działania.

Demon był testowany (czyli po prostu używany) w sumie na trzech maszynach, przez parę tygodni. Pierwsza maszyna, działająca 24/7, w zasadzie base system + parę pakietów, Lenny, publiczne IP, robiła też za proxy dla kolejnej (desktop, Lenny). Apt-p2p w wersji 0.1.5:

Transport

Mirror Downloads Peer Downloads Peer Uploads
This Session 0.0B 0.0B 0.0B
Session Ratio 0.00% 0.00% 0.00%
All-Time 108MiB 32.5MiB 50.4MiB
All-Time Ratio 76.85% 23.15% 35.86%

 

Maszyna druga (mój desktop), Squeeze, za NAT, bez przekierowanych portów. Apt-p2p w wersji 0.1.6:

Transport

Mirror Downloads Peer Downloads Peer Uploads
This Session 47.4MiB 119KiB 0.0B
Session Ratio 99.75% 0.25% 0.00%
All-Time 1.07GiB 340MiB 0.0B
All-Time Ratio 76.33% 23.67% 0.00%

Statystyk trzeciej maszyny nie zaprezentuję – napotkałem na dziwny problem z pobieraniem plików, być może mający związek z uruchomieniem tunelu IPv6 (MTU? brak wsparcia dla IPv6 w apt-p2p?) i cache był czyszczony przy okazji prób rozwiązania problemu. Jak patrzyłem wcześniej, to nic specjalnie różniącego się od powyższych nie zauważyłem.

Inne uwagi.

Pierwsze, co rzuca się w oczy po zmianie sposobu pobierania, to fakt, że pobieranie jest znacznie wolniejsze, niż normalnie. Widać to szczególnie na szybszych maszynach, z lepszym łączem. Prawda jest taka, że zwykle z tradycyjnych repozytoriów pakiety lecą z pełną prędkością. W przypadku skorzystania z apt-p2p widać przy każdym pliku laga, zapewne chodzi o sprawdzanie, czy peery posiadają dany pakiet. Nie jest to drastyczne dla aktualizacji systemu, ale drażni, jeśli potrzebujemy szybko doinstalować jakiś pakiet.

Jeśli chodzi o pobieranie, to jak widać na tej mizernej próbce, stosunek pakietów pobieranych tradycyjnie do pobieranych przez P2P jest w miarę stały i wynosi około 3 do 1. Całkiem niezły wynik, szczerze mówiąc liczyłem na znacznie mniej pobieranych przez P2P.

Widać też wyraźnie, że przekierowanie portu jest absolutnie niezbędne, jeśli nie chcemy być leecherem. Szczerze mówiąc, liczyłem, że coś tam będzie się wysyłać zza NAT do peerów z publicznym IP, tak jak przy tradycyjnym P2P, ale widocznie implementacja protokołu niestety nie pozwala na to.

Pakiet ma sporo błędów, a autor nie spieszy się z ich usunięciem. Wspomniany wcześniej brak prostego sposobu na uruchomienie apt-p2p jako lokalnego proxy to jeden z przykładów. Do tego dochodzą nieciekawe defaulty związane z miejscem zajmowanym przez logi czy problemy z działaniem przy zmianie IP lub utracie łączności z Internetem.

Na szybką poprawę błędu związanego z możliwym DDoSem przez klientów P2P też pewnie nie ma co liczyć… Nawet nie zgłaszałem tego, bo na inne błędy zero reakcji autora. Taki brak odpowiedzi jest okrutnie demotywujący, fajnie jest usłyszeć choćby, że będzie poprawione w następnej wersji, albo że nie uważa tego za (poważny) błąd.

Ewidentnie brakuje silnego community wokół projektu, najlepiej ze znajomością Pythona (przyznaję, próbowałem nieco z powyższych poprawić przez dodanie opcji, ale prawda jest taka, że ciężko i długo robi się coś w języku, którego się nie zna).

Zapewne wszystko wiąże się z tym, że apt-p2p jest mało popularny. Widać to choćby na kanale IRC poświęconym programowi. Zapewne prędkość pobierania byłaby wyższa, gdyby peerów było więcej, pewnie udałoby się poprawić część błędów, a autor miałby większą motywację do pracy widząc, że program jest popularny.

Podsumowanie.

Uważam, że w tej chwili apt-p2p jest mocno zapuszczony, słabo przetestowany i IMHO nadaje się wyłącznie dla geeków. Jeśli są chętni (najlepiej ze znajomością Pythona) do zabawy z tym programem, to dajcie znać. Jest dobry moment na popularyzację tego rozwiązania, przy okazji pewnie dałoby się odciążyć nieco mirrory przy wydaniu Squeeze’ego (i zapewnić szybszy upgrade do nowego systemu – tak przynajmniej twierdzono w swoim czasie w przypadku Ubuntu). Jeśli chętnych brak, to nie pozostaje nic innego, jak wyłączyć apt-p2p i znowu poczekać parę lat… Może coś się zmieni.