Kalenji Run Active Grip

Ostatnio zacząłem się zastanawiać, jak długo już biegam w nowych butach. Ustaliłem, że blisko rok minął, odkąd kupiłem Kalenji Run Active Grip. Kupiłem je zachęcony tym wpisem, w Decathlonie, za ok. 120 zł. Pora opisać wrażenia.

Wcześniej biegałem w butach z Lidla jakoś o połowę tańszych, czyli zupełny entry level. Wydawały mi się OK. Od razu dodam, że chodzi o okazjonalne bieganie na dystansie do paru km (podsumowanie biegania za 2020). Teren mieszany – trochę asfaltu, trochę gruntówki, trochę trawy lub piachu. Z czasem zaczęły trochę się zużywać. Ponieważ miały gładkie podeszwy, w trudniejszych warunkach, np. po deszczu, na błocie, potrafiłem się w nich poślizgnąć.

Przesiadkę na Kalenji Run Active Grip pamiętam dokładnie, bo za krótkie skarpetki w połączeniu z nowymi butami zaowocowały obtartymi stopami. Jednorazowy wypadek i zdecydowanie moja wina. Pamiętam też, że noga zupełnie inaczej leżała. I jeszcze w porównaniu do poprzednich butów zauważyłem znacznie lepszą amortyzację. Tamte jej po prostu nie miały.

Przyczepność bardzo dobra, jednak delikatne zdawałoby się wypustki na podeszwach robią robotę. Nadal oczywiście uważam biegnąc po mokrym, ale nie kojarzę poślizgów, nawet na błocie. Z drugiej strony wypustki są na tyle delikatne, że zupełnie nie przeszkadzają na asfalcie.

Po krótkim przyzwyczajeniu, rzędu dwa lub trzy biegi – buty są wygodne, biega się dobrze. Jeśli chodzi o trwałość, to wyraźnych oznak zużycia brak. Czyli generalnie jestem zadowolony i gdybym miał dziś kupować buty, to zdecydowanie jest to pierwszy kandydat do zakupu.

Gdyby ktoś szukał, trzeba zwrócić uwagę na nazwę, bo tak nieszczęśliwie się składa, że producent oferuje też różniące się jedynie brakiem Grip w nazwie buty, z gładką podeszwą. Niby logiczne, ale w sklepie miałem moment zawahania. Na szczęście szybkie sprawdzenie na telefonie rozwiało wątpliwości.

Bieganie 2020 – podsumowanie

Jak wyglądała aktywność fizyczna, czyli jazda na rowerze i bieganie w 2020? Pora na podsumowanie mojego biegania w smutnym 2020, jeszcze smutniejszym grudniu. Smutna prywata, więc pominę. Ale ten wpis może być jedynym grudniowym. Pojawia się, bo szkic leżał od dawna, jako kontynuacja zeszłorocznych statystyk.

Bieganie

Zacząłem dość ambitnie, bo biegałem już na początku roku. Odrobiłem przerwę zimową, zaczęły się postępy i… pojawiła się pandemia i koronawirus. Może nie było silnych przesłanek do zaprzestania biegania, ale jakoś tak mi się załączyło niewychodzenie z domu, że i nie biegałem. Wyszedłem z założenia, że ostatecznie te dwa tygodnie, góra miesiąc można się poświęcić, prawda?[1] Ostatni bieg przed pandemią miałem pierwszego marca.

Jak wyglądała pandemia i walka z nią wszyscy wiemy, miałem o tym notkę. Wróciłem więc do biegania. Początek był straszny. Izolacja to nie tylko przerwa od biegania, to tygodnie siedzenia w domu, praktycznie bez ruchu. Oczywiście robiłem jakieś statyczne ćwiczenia, ale to nędzna namiastka. Ogólnie skończyło się tak, że znacznie gorsza forma, niż po przerwie zimowej. W pierwszych biegach musiałem skrócić dystans do 4 km. Pierwszy z nich był 9 maja. Z tego co pamiętam w chuście. Skończyłem zziajany i wykończony, i nie chusta była temu winna…

Potem było lepiej. Nie tylko szybko wróciłem do zeszłorocznej formy i dystansu 5 km, ale poczułem niedosyt. Zacząłem zwiększać dystans. Najpierw było to dodatkowe 100-200 metrów, potem lekko zmodyfikowałem trasę (chciałem kończyć w innym miejscu) i zrobiło się dodatkowe 600-700 metrów. Z perspektywą na dalsze wydłużenie.

Na wydłużenie nie trzeba było długo czekać. Skoro może być równe 6 km, to czemu nie? Tak więc sierpień to już biegi po 6 km, zamiast zeszłorocznych 5 km. I tak zostało – obecnie mój standardowy dystans to 6 km.

Trochę z tej okazji, a troche z okazji września kupiłem – wspomniane tu – buty do biegania z lepszą, nieco bardziej terenową podeszwą. Początek dramatyczny, bo mnie obtarły. Mój błąd, wziąłem krótkie skarpetki, zsunęły się, a but „niezmiękczony”. Ale to jednorazowy wypadek i bardzo mi się podobają.

Statystyka: 39 biegów, 20,75h w ruchu, 215 km. Lekki regres, ale jak mówiłem to słaby rok był, co na bieganie też się przełożyło. Ostatni bieg na początku listopada.

Rower

O ile bieganie w 2020 nie ucierpiało, to jazda na rowerze ucierpiała bardzo. Rower służył mi głównie za środek transportu do pracy. Z racji pandemii pracowałem głównie z domu. Ilość odwiedzin w biurze można policzyć na palcach jednej ręki. I raczej byłem autem, bo i przegonić je trzeba od czasu do czasu, i czasem jakieś drobiazgi zabierałem z biura. Czyli na rowerze nie jeździłem.

Potem nieco się to zmieniło, bo najmłodsza córka poszła do przedszkola. Blisko domu, ale Nextbike był za darmo i fajnie skracał czas dojazdu do przedszkola. Powrót już odbywał się pieszo. Z kronikarskiego obowiązku: 6,75h w ruchu, 30 przejazdów, 71 km.

[1] Och, jakże to naiwne myślenie było, patrząc z perspektywy.