PLNOG 11

Jedenasta edycja PLNOG zapisze mi się w pamięci jako PLNOG na którym z jednej strony wyjątkowo drażniły mnie prezentacje marketingowe (jakoś miałem pecha może, że trafiłem na więcej, niż zwykle? a może bardziej drażniące były?), a z drugiej strony jako ten na którym było sporo rzeczy związanych z sieciową społecznością. Może parę słów o tych bardziej pozytywnych sprawach…

Po pierwsze, wykłady ISOC – fajny pomysł. Trochę szkoda, że tak izolowane miejscowo były. Na listę mailową ISOC Polska zapisałem się już wcześniej, teraz miałem okazję zobaczyć na żywo. Niestety nie porozmawiałem z nikim na żywo. Po cichu mam nadzieję, że będzie okazja na kolejnym PLNOG.

Przy okazji panelu o DDoSach, Łukasz Bromirski wrócił do pomysłu zjednoczenia ISP w walce z DDoSami. I od razu rzucił się do działania tworząc listę operatorów bezpieczeństwa. Dodatkowo publicznie zapowiedział dokończenie projektu BGP blackholing. Trzymam kciuki. Padło też stwierdzenie, że w sumie mało komu zależy, by DDoSów nie było: jest to okazja do sprzedania większego pasma, dedykowanego sprzętu czy serwisu, który je neutralizuje. Oraz – chyba najważniejsze, że problem DDoSów mogą rozwiązać dostawcy łącza (często: użytkownikom końcowym), ale dla nich to tylko koszt. Z kolei ofiarami i „płatnikami” są głównie duże firmy. A zarabiają pośrednicy.

Chyba najciekawsza (IMVHO) inicjatywa, która pojawiła się na PLNOG 11: wifi community Polska, czyli projekt zrzeszający dostawców Internetu, którzy będą oferować bezpłatny dostęp do Internetu użytkownikom, którzy mają usługę u któregokolwiek z nich. Taka trochę wymiana klientów lub pożyczanie infrastruktury[1]. Rozwiązanie podobne do fon.com, z którego w Polsce korzysta Netia, ale ma działać tylko w naszym kraju (za to pewnie z lepszym pokryciem). Celowane głównie – ale nie tylko – w kablówki, bo ich sprzęt spełnia wymogi (rozgłaszanie 2 różnych SSID). Dla ISP uczestniczących w projekcie da możliwość pochwalenia się łączem i ma być dodatkowym atutem przyciągającym klientów. Dla klientów – możliwość skorzystania z bezpłatnego łącza wifi w różnych lokalizacjach (publiczne, ale nie tylko) i – przy odpowiednim pokryciu – może to być jakaś alternatywa dla dostępu typowo mobilnego, szczególnie w miastach. Na razie pomysł na etapie koncepcji, ale podstawy OK, ma to ręce i nogi technicznie. Pewne sprawy proceduralne trzeba będzie dopracować.

[1] Bardziej zainteresowanych odsyłam do filmu z wykładu/prezentacji, jak tylko się pojawią. Tam jest dokładne tłumaczenie co to ma być, po co, na jakich zasadach i szczegóły techniczne.

Konferencja Atmosphere 2013

O konferencji Atmosphere 2031 dowiedziałem się z maila. Organizator jest ten sam, co PLNOG i ma świadomość, że na PLNOG nie tylko sieciowcy jeżdżą, ale także sysadmini. Atmosphere w założeniu miało być dla devopsów i wypełnić lukę między konferencjami dla programistów, a konferencjami dla sieciowców. Organizator sprawdzony (na PLNOG ludzie się zapisują nie znając agendy), konferencja na miejscu w Poznaniu, tematyka ciekawa, więc uznałem, że warto się wybrać, bo może być ciekawie. Zresztą na pierwszego PLNOGa też pojechaliśmy na zasadzie „zobaczmy, co będzie”. I było wtedy fajnie, nie tak krótkie wrażenia z pierwszej edycji PLNOG opisałem (część 1 i część 2).

Oczywiście nie wybrałem się sam. Zebraliśmy mieszany skład (sysadmini, programiści, i ja robiący za management i z doskoku sieć) i… pojawił się pierwszy problem. Strona konferencji jest w całości w języku angielskim, sporo zagranicznych prowadzących… O ile administratorzy raczej u nas sobie ze spikaniem radę dają, to okazało się, że dla części programistów jest to problem. Szybki kontakt z organizatorami i wiemy, że jest mieszane, ale ok. połowy wykładów jest po angielsku. W praktyce: jak ktoś nie zna języka, to przy takiej proporcji nudzić się też raczej nie będzie. Nawet jeśli opuści któryś wykład, to znajdą się ciekawi ludzie, żeby pogadać w przerwie.

Jeśli chodzi o atmosferę, to spodziewałem się drugiego PLNOG. Tymczasem było znacznie bardziej kameralnie, co przełożyło się na zupełnie inną atmosferę. Mniej ludzi, mniej oficjalnie, w jednej z sal wykładowych obok tradycyjnych krzeseł były z tyłu leżanki różnej maści. Fajny pomysł, szczególnie w połączeniu z ekranami po bokach, na których wyświetlana była treść prezentacji. Można było odpocząć (fizycznie), nie tracąc przy tym wykładu. Bo siedzenie przez cały dzień na krzesłach to jednak nie jest to, co tygrysy lubią najbardziej. Wracając do atmosfery – bardzo fajnie. Inaczej, niż na PLNOG, ale fajnie.

Pora na wady: za głośna muza na afterparty. Ciężko było pogadać w lokalu, z kolei na zewnątrz było jednak za zimno. Zdaję sobie sprawę, że problem jest nietrywialny do rozwiązania. I występuje raczej zawsze, nie tylko na konferencjach, ale także przy zwykłych wypadach do lokali, w większym lub mniejszym stopniu. Kolejna wada – z mojego punktu widzenia – to proporcje tematyczne. Mam wrażenie, że jednak z 70% wykładów na których byłem, było celowanych w programistów. Niemniej, były dwie ścieżki, więc był wybór, a na obu naraz nie byłem. Last: jak pierwszego dnia rozdawane są gadżety, to przyda się coś do noszenia. Nie wymagam plecaka/torby (PLNOG rozpieszcza), ale choćby reklamówka ułatwia życie. I długopisy + notes byłyby fajne. Choćby parę kartek w identyfikatorze.

Prezentacji omawiać po kolei nie będę. Generalnie było ciekawie, także te niby offtopiczne prezentacje były OK. Niektóre z prezentacji ciut zbyt pojechane/hermetyczne jak na mój gust, ale ogólnie dobrze. Jeśli chodzi o uczestników, to zdecydowanie dominowały na plakietkach Allegro i Wikia. Sporo także wykładowców z tych firm. W sumie trudno się dziwić… Jak na pierwszy raz – zdecydowanie fajnie. Mam nadzieję, że w przyszłym roku uda mi się dotrzeć.

No i tyle tych dość chaotycznych i spóźnionych wrażeń z konferencji Atmosphere 2013 (zacząłem pisać wcześniej, potem zapomniałem o nim). Ku pamięci: przez dziewięć edycji PLNOG nie udało mi się nigdy niczego wygrać, mimo wielokrotnego poświęcenia i porannego wstawania do rannych ptaszków. Ostatnio zgarnąłem dwie nagrody. Na Atmosphere kontynuowałem dobrą passę. Mam podejrzenie, że odkryłem hacka, ale muszę to jeszcze sprawdzić…

Materiały z P.I.W.O. 2012 już dostępne.

Dziś znajomy szukał oprogramowania do skanowania tekstu na Ubuntu, dostał oczywiście informację o Finereaderze, ale przypomniało mi się, że był o tym wykład na P.I.W.O 2012 (wrażenia z P.I.W.O 2012 opisywałem tutaj), więc postanowiłem sprawdzić, czy są materiały. No i są. Nie ma ich zbyt wiele, bo póki co widzę raptem cztery (mam nadzieję, że wkrótce więcej), ale są dostępne.

Jakość jest, jaka jest. Widać wszystko, słychać też, ale… Wolałbym przeglądać móc przeglądać prezentację, choćby w PDF. No i niestety głos prowadzącego prezentację jest z mocnym pogłosem, czego szczerze nienawidzę. Ogólnie tego typu prezentacje przez komputer lub na video bardzo mnie męczą. Co ciekawe na żywo zupełnie tego nie zauważam. Podobno na którejś konferencji odnieśli sukces stosując tanie odtwarzacze Sansa z Rockboksem do nagrywania. Może warto spróbować w przyszłym roku?

Jeśli ktoś nie mógł dotrzeć na P.I.W.O., a ma trochę czasu wolnego, to zachęcam do obejrzenia. Materiały P.I.W.O 2012.

UPDATE: Zabrakło najważniejszego, czyli linka do materiałów.