Tag: gsm

Opublikowane w

Huawei E353/E3131 w Debianie

Kiedyś opisywałem uruchomienie Aero2 z modemem Huawei E3131. Kupiłem „taki sam” model i dziś przyszedł. Po podłączeniu do komputera spodziewałem się, że będzie tak samo, jak w poprzednim. Tak się nie stało, więc może komuś oszczędzę walki, na którą straciłem dziś dobry kwadrans, jak nie lepiej. Huawei E353/E3131 różni się od poprzednio opisywanego.

Otóż nowy modem przedstawia się w lsusb:

Bus 002 Device 016: ID 12d1:14db Huawei Technologies Co., Ltd. E353/E3131

Natomiast po wpięciu Huawei E353/E3131 do portu USB w dmesg widać:

[11264.677637] usb 2-1.2: new high-speed USB device number 15 using ehci-pci
[11264.787001] usb 2-1.2: New USB device found, idVendor=12d1, idProduct=1f01
[11264.787005] usb 2-1.2: New USB device strings: Mfr=2, Product=1, SerialNumber=0
[11264.787007] usb 2-1.2: Product: HUAWEI HiLink
[11264.787009] usb 2-1.2: Manufacturer: HUAWEI
[11264.788426] usb-storage 2-1.2:1.0: USB Mass Storage device detected
[11264.788583] scsi host6: usb-storage 2-1.2:1.0
[11265.736276] usb 2-1.2: USB disconnect, device number 15
[11268.517690] usb 2-1.2: new high-speed USB device number 16 using ehci-pci
[11268.627263] usb 2-1.2: New USB device found, idVendor=12d1, idProduct=14db
[11268.627267] usb 2-1.2: New USB device strings: Mfr=2, Product=1, SerialNumber=0
[11268.627269] usb 2-1.2: Product: HUAWEI HiLink
[11268.627271] usb 2-1.2: Manufacturer: HUAWEI
[11268.630336] cdc_ether 2-1.2:1.0 eth0: register 'cdc_ether' at usb-0000:00:1d.0-1.2, CDC Ethernet Device, 58:2c:80:XX:XX:XX
[11268.707401] cdc_ether 2-1.2:1.0 enx582c80xxxxxx: renamed from eth0

Co prawda świtało mi coś o hilink i zauważyłem kartę sieciową w systemie. Jednak stwierdziłem, że to tylko jeden z trybów i można używać „po staremu” z /dev/ttyUSB0 i wvdial, który to sposób mam obcykany. Zmyliło mnie też to, że nie mogłem wejść na wskazywany przy opisach wersji hilink adres 192.168.1.1.

Robiłem różne cuda, o których pisać nie będę. Na szczęście zapytałem na IRCu i dobrzy ludzie naprowadzili me zawiłe rozumowania na proste tory.

No więc ostatecznie „po staremu” mi się nie udało, natomiast żeby uzyskać adres IP wystarczy wydać polecenie:

dhclient enx582c80xxxxxx

I wtedy po wpisaniu w przeglądarkę 192.168.1.1 mamy dostęp do klikalnego interfejsu zarządzania modemem i wszystko działa od kopa.

Niestety, opisy są chyba obliczone albo na ludzi, którzy robią wszystko z ręki, albo na tych, którzy mają wszystko automatycznie. Pobieranie IP z DHCP też.

Opublikowane w

Autossh

Jak zapowiedziałem w notce o porządkach, przepiąłem się z łącza ADSL na komórkę. Decyzję przyspieszyła wydatnie awaria ADSL, polegająca na tym, że transfery liczone są w pojedynczych kB, a mimo obiecującego początkowego kontaktu, awaria nadal trwa… Przy czym po tym jak odesłałem parametry łącza, które chcieli, to przestali się odzywać. Mimo dwóch kontaktów mailowych z mojej strony.

Nie obyło się bez zawirowań i ledwo działający dostęp ADSL ratował mi tyłek, ale może o tym w innej notce. W tej chwili sytuacja wygląda tak, że cały ruch leci przez modem GSM wpięty do routera na Banana Pi. Jeśli chodzi o dostawcę łącza, to poszedłem na łatwiznę i jest to Aero2. W zeszłym miesiącu zużyłem (tj. bardziej rodzice) niecałe 2GB z 3GB pakietu. Czyli przewidywany koszt łącza to 5-10 zł/m-c. Wyższe pingi nie są problemem, zresztą różnica w stosunku do BSA jest niewielka. Prędkość to jakieś 3/1 Mbps[1], więc też lepiej, niż było.

Problemem okazał się dostęp do routera, który chciałbym zachować. Znalazłem autossh, o którym wspominałem w komentarzach do notki o porządkach, ale uruchomienie zajęło znacznie więcej czasu, mimo prostych instrukcji. Oczywiście wszystko przez moje niezrozumienie tematu, albo raczej wcześniejsze wyobrażenia. Liczyłem, że po zestawieniu tunelu, łącząc się do zdalnego hosta na określonym porcie, zostanę automagicznie przekierowany do hosta za NAT, z którego jest zestawiony tunel.

Tak jednak nie jest. Autossh słucha na zdalnym hoście wyłącznie na adresie lokalnym (127.0.0.1) i zdebugowanie tego zajęło mi dłuższą chwilę. Może oszczędzę tym wpisem komuś szukania. Korzystając z instrukcji dostępnych w sieci faktycznie połączymy się do hosta za NAT, ale tylko z maszyny do której jest zestawiony tunel. Można wystawić ten dostęp na świat, ale wymaga to dodatkowego przekierowania portu, czy to przy pomocy iptables, czy programu redir.

Ostatecznie wypracowałem następujący schemat. Połączenie zestawione z hosta za NAT przy pomocy autossh (uruchamiane przy starcie systemu, logowanie po kluczach bez hasła):

autossh -f -M 5122 -N -R 8888:127.0.0.1:22 user@host

Jeśli chcę się dostać do routera (hosta za NAT) to na hoście docelowym uruchamiam przekierowanie portów:

redir --lport=8888 --laddr=IP_PUBLICZNE --cport=8888 --caddr=127.0.0.1

W tym momencie łącząc się na port 8888 maszyny z publicznym IP, de facto łączę się do routera za NAT:

ssh -p 8888 user_za_nat@host

Oczywiście analogicznie mogę także zestawiać tunele SSH itp., które umożliwią mi wyjście w świat przez modem GSM.

Czemu redir, a nie iptables? Nie potrzebuję dostępu do tej maszyny cały czas. Wolę więc uruchomić na chwilę przekierowanie, niż wystawiać router na świat, chociaż po docelowym zabezpieczeniu pewnie się to zmieni.

[1] Tzn. 3/1Mbps wykazał speedtest, ale może być lepiej, zwł. download . Później zauważyłem, że konfigurując router ustawiłem limitowanie pasma na 3 Mbps dla pojedynczej końcówki za NAT.

Opublikowane w

Rejestracja karty SIM – sposób szybki

W ramach kolejnego etapu odbierania wolności obywatelom przez państwo, nieuchronnie zbliża się termin wyłączenia kart SIM niezarejestrowanych, tj. nieprzypisanych do konkretnego użytkownika. Postanowiłem nie zostać terrorystą i dokonać rejestracji karty SIM. Tu uwaga: termin rejestracji jest do końca tego miesiąca i mogą wyniknąć problemy, więc sugeruję się pospieszyć. W ramach przypomnienia, gdzie – poza telefonem podstawowym – można mieć niezarejestrowaną kartę:

  • telefon, który robi za stacjonarkę
  • karta w modemie robiącym za backup dostępu do internetu
  • nawigacja samochodowa
  • tablety
  • router na działce

Zrobiłem szybki przegląd, bo choć większość kart mam zarejestrowanych (zmiana operatorów), to znalazłem dwie, które zarejestrowane nie były. Obie w Virgin Mobile. Przyznaję, że zwlekałem z rejestracją, bo choć operatorzy namawiają i kuszą jakimiś zbędnymi bonusami, to procedura wygląda na skomplikowaną. Przeryłem się przez dokumentację i wybrałem rejestrację online, a następnie wizytę w punkcie w celu potwierdzenia (tu: poczta).

Wniosek online wypełniłem bez problemu, poszedłem na pocztę i… zaczęły się schody. Otóż pani na poczcie lekko się pomyliła i zaczęła nową rejestrację, której nie mogła zakończyć, bo była już rozpoczęta ta online. No ale jak sobie to wyjaśniliśmy, to wybrała właściwą opcję. I znowu zonk – niezgodność danych.

No i pyta się mnie, czy na pewno dobrze wpisałem imię, nazwisko i PESEL. Hm, raczej dobrze, poza tym PESEL ma sumę kontrolną, więc pomylić się niełatwo. A czy mam jakieś potwierdzenie tego co wpisałem. Otóż nie mam, bo nic takiego operator nie przewidział. No nic, pełen spokój, mówię, że mam drugi numer.

I znowu ta sama scena – niezgodność danych z wnioskiem. Tu miarka się przebrała. Ponieważ było pusto, to stwierdziłem, że dzwonię na infolinię i niech radzą. Zadzwoniłem. Sympatyczny konsultant anulował wnioski złożone online i zrobiłem pełną rejestrację karty SIM na poczcie.

tl;dr Nie baw się w składanie wniosku online, kurierów itp. Po prostu weź telefon z aktywną kartą i dowód osobisty i idź na pocztę (tylko wybrane placówki, sprawdź online).