Yet Another Stupid Checkpoint.

Co jakiś czas łapię się na tym, że robię porządki, zmiany, podsumowania i postanowienia. Zwykle grupowo i w okolicach urlopów. Jako, że właśnie skończyłem urlop, to pora na małe podsumowanie.

Na początek rzeczy z publicznej listy TODO. Przede wszystkim, w końcu uruchomiłem produkcyjnie Dockstara. Póki co – działa i podoba mi się. Prawie pewne jest też, że pojawi się wkrótce test sprzętowego simlocka – muszę (i to szybko!) przenieść numer spam z Plusa, zapewne do Play, bo długie terminy po doładowaniach, a numer tylko na przychodzące. Zobaczymy jak to działa, zobaczymy co dalej z telefonami…

Znowu lenistwo wzięło górę i nie poszukałem kasety Bez Krótkich Spodni. Numer jeden do zrobienia przy najbliższej okazji, razem z (dopisanym w tej chwili) eksportem archiwum listy SzLUUG. Router w domu… kiedyś zrobię, najpierw kable trzeba zabezpieczyć jakoś, bo małą ciągnie i gotowa zepsuć połamać. Certyfikat IPv6 ugrzązł. Chciałem robić tylko w oparciu o publiczne, darmowe zasoby i poległem na revDNS – wygląda, że nikt z dynDNSów nie umożliwia ustawienia reva (albo za słabo poszukałem, po prostu).

Z innych sieciowych rzeczy – dziś przypadkiem sprawdziłem i okazało się, że Google podniósł blogowi pagerank (do 4). Co ciekawe, staremu, nieutrzymywanemu blogowi nie spada (nadal 3). Przypominają się ludzie ze starych projektów. Tydzień na zastanowienie i trzeba sobie jasno odpowiedzieć, czy jest sens się bawić czy kolejne rzeczy do zaorania. Tym bardziej, że są nowe plany (nie nadają się na publiczne TODO) i czas będzie potrzebny.

Z nie wpisanych na listę – zacząłem klepać kod do gry. Tak, zainspirowałem się historią RPG Idee Fixe, które powstawało latami i stwierdziłem, że skoro nic podobnego do tkwiącego w mojej głowie pomysłu nie istnieje (albo przynajmniej o istnieniu nie wiem), to będę pomału rzeźbić, bo pośpiechu nie ma. Na razie bawię się pojedynczymi funkcjami, nie wiem jeszcze, czy miałoby być to webowe, czy standalone. O ile cokolwiek powstanie, co wcale pewne nie jest… Na razie jest pomysł (miejscami mglisty), do tego napiszę parę funkcji i postaram się złożyć to w spójną całość. Potem pozostało dobranie parametrów (czytaj: prawdopodobieństw) i jakby to wyszło, to tylko pozostanie opakować w formę strawną dla przeciętnego użytkownika (czytaj: nie CLI).

Bańka a RSS.

Temat pojawił się przy dwóch okazjach. Jedna to nadrabianie pourlopowych zaległości RSSowych podczas których dotarłem i przeczytałem wpis KosciaKa o bańce i RSS, druga to podesłanie przez redhanda linku do powiązanego z tematem linka.

KosciaK IMO trochę miesza dwie zupełnie różne sprawy:

  1. zamykanie się/bycie zamykanym w bańce
  2. zmiana profilu/poziomu źródeł RSS (a także naszych zainteresowań/oczekiwań) i ich wysychanie.

Akurat samo wysychanie źródeł RSS jest najmniej problematyczne, bo po prostu dorzuca się nowe ciekawe RSSy w miejsce starych, które są już tylko pustym linkiem w czytniku RSS. Czytamy nadal na miarę swoich możliwości przerobowch, a wpływ na generowanie lub nie treści mamy praktycznie żaden. Możemy podziękować autorowi, dodać komentarz, ale nie sprawimy, że ktoś, kto nie ma czasu/weny na generowanie treści nagle zacznie znowu pisać. Takie życie.

Gorsza jest zmiana profilu/poziomu kanału RSS, szczególnie jeśli jest to spadek jakości – dane nadal płyną, próbuje się je przetworzyć, ale coraz więcej jest szumu, coraz mniej sygnału. Czyli to, przed czym chroniliśmy się w bańce zaczyna się do niej wdzierać.

Zupełnie inną rzeczą jest zamykanie się w bańce. Czy to dobrowolne, czy nie. Nie mając bańki (czyli filtrów, po prostu) mamy spojrzenie szersze, ale więcej jest szumu (treści nieinteresujących, słabych). Biorąc pod uwagę zasób, jakim jest czas przeznaczony na czytanie, możemy przetworzyć stałą ilość informacji. W wersji bez filtrów – część czasu stracimy na szum. W wersji z filtrami – szumu będzie znacznie mniej, ale stracimy możliwość odbioru części źródeł sygnału. Wszystkiego przeczytać i przyswoić nie sposób, tak samo jak nie można znać wszystkich ludzi.

Nie jestem nawet do końca przekonany, czy to, co ma dać DuckDuckGo ma sens. Wypróbuję (już zacząłem), ale IMHO serwis jest podobny do Dogpile, którego próbowałem jakiś czas temu używać zamiast Google, a który łączy wyniki Google, Yagoo i Bing. Jasne, fajnie byłoby mieć możliwość w dowolnym momencie tymczasowego przerwania bańki, ale większość czasu taki „uczący się” search engine działa na naszą korzyść – podsuwa to, co chcemy znaleźć. I dokładnie tak to działa: wyżej są lepsze (dla nas) wyniki. Korzystając z Dogpile czy teraz krótko z DuckDuckGo widzę, że to czego faktycznie szukam nie jest w top 5, tylko np. w top 10. W ogromnej większości przypadków po prostu strata czasu na ominięcie nieciekawych wyników.

Prawo ironii losu.

Od jakiegoś czasu zauważyłem sporą ilość wejść z wyszukiwarek na tego bloga z fraz prawo ironii losu, prawa ironii losu itp. W różnych możliwych odmianach, z różnymi błędami (bo odmienić słowo ironia to nie taka prosta sprawa, c’nie?) itd. Oczywiście wszystko celowało we wpis o ironii losu wg Metro, w którym słowa prawo i ironia się pojawiają, ale tylko tyle ma to wspólnego z tematem. Zrobiłem klasycznego WTF?! i starałem się wyjaśnić, o co chodzi. Po pierwsze, czemu ludzie to wpisują, po drugie, o co naprawdę chodzi, bo o prawach ironii losu to ja pierwszy raz w życiu słyszę.

Niestety, wyszukiwarka (G ;-)) uparcie nie zwracała nic, co by wyjaśniało sprawę, przynajmniej pierwszych wynikach. Do dziś. Okazuje się, że PZU ma nową kampanię,

którą ktoś z agencji reklamowej „kreatywnie” oparł o prawa ironii losu. Ciekawe, czy ten nowy, błędny zwrot się przyjmie (stawiam, że tak, bo ludzie jakby podchwycili), bo do tej pory nazywało się to po prostu prawa Murphy’ego

Fajny przykład na nie do końca poprawne działanie algorytmów w wyszukiwarkach i na to, że nie warto ograniczać się do jednej wyszukiwarki. Ja, mając dość Google, ale i świadomość, że bez Google ciężko, po raz kolejny robię podejście do czego innego. Tym razem jest to Dogpile, który łączy wyniki różnych wyszukiwarek (w tym Google – taka ironia losu – „rezygnując’ z Google, nadal z niego korzystam).

UPDATE: Dodany cudzysłów przy słowie kreatywnie, bo nic nowego (poza nazwą). Wszystko ulega rozkładowi w najmniej odpowiednim momencie. Podobne, do „nowego” jeżeli coś ma się stać, to stanie się w najmniej odpowiednim momencie, prawda? Jest tu i tu. I w sumie oryginał lepszy, bo i bardziej by pasował, i zgrabniejszy, i bardziej ogólny. Podobnie jak i prawa Murphy’ego.

UPDATE2: Wspomniane w komentarzu dwa kolejne. Prawo ironii losu nr 72:

Oraz prawo ironii losu numer 64: