Plnog 13

Dziś wróciłem z trzynastej edycji PLNOG. Znacznie lepsze wrażenia, niż po edycji 11. Krótko i subiektywnie o wykładach, na których byłem.

Peering vs Tranzyt prowadzony przez Grzegorza Janoszkę z Booking.com. Zaskoczenia nie było; w skrócie: peering oznacza mniejsze opóźnienia, szybsze transfery i mniejsze odchylenia czasu transferu. Czyli – patrząc z punktu widzenia lepiej róbmy sieć/usługę – warto. Niestety, podobno nie przełożyło się to w żaden sposób na wyniki sprzedaży. Duży szacunek za kulturę pomiarów i weryfikację tez w praktyce, mimo trudnych warunków pomiaru (każdy okres jest inny, wzrost ruchu w czasie, zmienne środowisko).

James Kretchmar z Akamai mówił o obsłudze największych wydarzeń w Internecie. Czyli np. transmisje video z MŚ w piłce nożnej. Bez wielkich zaskoczeń, z grubsza tak to sobie wyobrażałem. Ciekawe wyzwania i mechanizmy przy tego typu skali. Największe wrażenie zrobiła właśnie skala i poziom poukładania.

O systemie ochrony przed atakami DDOS Wanguard mówił Piotr Okupski. Wykład ciekawy, praktyczny, przekonujący. Sporo namiarów i ciekawostek nt. wpływu optymalizacji systemu Linux i wyboru kart sieciowych na wydajność. Ogólnie sporo o wydajności, zwł. w kontekście przetwarzania informacji o ruchu sieciowym w większej skali live. Zdecydowanie będę musiał zgłębić temat. W tej chwili mam to rozwiązane nieco inaczej (i też działa i wystarcza), ale warto znać alternatywy.

Czy bezpłatne WiFi może być opłacalne? Chyba najbardziej marketingowy wykład, na jaki trafiłem. Paradoksalnie, cieszę się, że byłem, choć ze względu na ochronę prywatności. Z punktu widzenia użytkownika końcowego: nie ma darmowych obiadów. Zalogujesz się do darmowego WiFi przy pomocy konta FB/maila/numeru telefonów, to spodziewaj się reklam na wallu, spamu, SMSów. Darmowe WiFi w galerii[1]? Pomiar, gdzie chodzisz (dokładność do kilku m), ukierunkowane reklamy przy przejściu obok danego sklepu, na wallu itd. I wszechobecne parcie w kierunku big data. Trochę ciary, mocne skojarzenia z Rok 1984 i Wielkim Bratem.

O narzędziach open source w służbie ISP mówili ludzie z FiberRing. Wyniosłem głównie da się połączone z pewne rzeczy warto rozwijać samemu (bo nie ma alternatyw ;-)) i parę nazw narzędzi, którym chcę się bardziej przyjrzeć.

Mechanizmy ochrony anty-DDoS w Telekomunikacji Polskiej/Orange – taki był tytuł wykładu Andrzeja Karpińskiego. Fajny, poukładany, przemyślany wykład w formie, która bardzo mi się podobała, bo łączyła teorię z praktyką. Czyli z jednej strony co należy robić, a z drugiej jak my to robimy. Myślę, że dobry instruktaż, albo przynajmniej przypomnienie. Mam dość niewesołe przemyślenia w temacie security, niestety. Mianowicie: dużym jest łatwiej, a bezpieczeństwo coraz mniej jest sprawą community sieciowego, a coraz bardziej produktem. Dużą zmianę jakościową mogłaby przynieść dopiero zmiana mentalności end userów, ale na to się nie zanosi. Nawiasem, nie zdziwiłbym się, gdyby wykład okazał się też owocny handlowo (bo o produktach TP/Orange w tym zakresie też było).

Pierwszy dzień konferencji zakończyłem spotkaniem SP Security Community Working Group. Ustalenia są w skrócie takie, że nadal to będzie działać, ma być bardziej otwarte na nowych ludzi i bardziej lokalne. I chyba dobrze, bo IMO do tej pory formuła nie do końca się sprawdzała.

Dzień drugi zaczął Artur Pająk z Huawei wykładem o iSCSI i FCoE. Dobry przegląd technologii. FCoE wygląda jakby lepie w dłuższej perspektywie, ale obecnie barierą może być brak „wspólnego języka” między vendorami.

Mateusz Viste z Border 6 mówił o optymalizacji BGP w czasie rzeczywistym. Dobrze poprowadzony wykład typu co i jak można zrobić. Jeśli się trochę pomyśli i porzeźbi, oczywiście. I napisze trochę swojego kodu[2]. A firma dla tych, którym się nie chce/nie potrafią daje gotowca. Wyniki ciekawe, pewnie parę lat temu byłbym poważnie zainteresowany produktem. Teraz trochę się zmieniła pozycja – ceny hurtowego dostępu do internetu spadły, pojawiły się punkty wymiany ruchu, które też znacznie pomagają (patrz wykład z pierwszego akapitu), a dodatkowo capacity daje pewną odporność na DDoSy (przynajmniej teoretycznie). Może po prostu nie jestem odbiorcą docelowym w tym momencie, tzn. nie mam takich potrzeb.

Ostatni wykład na którym byłem prowadził Adam Obszyński z Infoblox. Zupełnie niemarketingowy wykład o DNSSEC, czy warto, czemu warto, czemu nie warto i co to daje. Ogólnie IMO trochę poprawia bezpieczeństwo, zwł. w przypadku przejęcia ruchu (MITM), ale problemu nie rozwiązuje, w szczególności nie rozwiązuje go dla użytkownika końcowego. Bo ten nadal jest narażony na podmianę adresów serwerów DNS na swoim komputerze/routerze (i wtedy DNSSEC nic nie daje), ruch do DNS nadal jest widoczny (DNSSEC to podpisywanie, nie szyfrowanie) i ogólnie nadal musi ufać swojemu ISP[3]. Widać, że nie do końca się standard przyjął (w Polsce jest naprawdę słabo), wiele ostatnich artykułów jest z okolic 2010-2012, ale przyznam, że ja zostałem przekonany do włączenia (w tym: dla moich użytkowników, aktualnie testuję na sobie). Będzie odrobinę bezpieczniej, a włączenie jest trywialne.

Bo że z bezpieczeństwem DNS nie jest za dobrze, to wiadomo – niedawno dość modny (z braku lepszego określenia zostawię to słowo) stał się DNSCrypt, który robi zupełnie co innego, ale… ma inne wady, a jego uruchomienie to na ten moment porażająca rzeźba, niestety.

W każdym razie zupełnie prywatnie wykład inspirujący i planuję wkrótce wpis(y?) o DNSSEC.

[1] Obawiam się, że do samego pomiaru położenia wystarczy włączone WiFi w telefonie, nie trzeba podłączać się do sieci… A potem, kiedyś, jak już się podłączy na podstawie MAC karty sparuje się urządzenie z użytkownikiem i dołoży parę puzzli do układanki.

[2] Tak, kolejny wykład o tym, że DIY w sieciach ma rację bytu.

[3] I swojemu ISP od DNS też, jeśli przypadkiem nie jest to ten sam byt.

Jedna odpowiedź do “Plnog 13”

  1. Cieszę się, iż zdołałem zainteresować Cię moim skromnym wykładem. Ceny tranzytów faktycznie spadły w ostatnich latach, a i mnogość wszelkich IXów znacząco podwyższa jakość połączeń, zarówno w kraju jak i za granicą. Jednakże, optymalizacja BGP dotyczy czegoś nieco innego.

    Optymalizacja łącz to temat niejako niszowy, który znajduje duże zainteresowanie wśród dostawców treści (i nie tylko), dla których różnica 10ms latencji do celu ma realne znaczenie, a także dla których dostęp do najważniejszych zdalnych prefiksów *musi* działać, 24h/24, 7 dni w tygodniu, niezależnie od tranzytowca który wykonuje kulawy maintenance o 3h00 nad ranem, czy też od IXa który nagle postanowił przez kilka godzin rozgłaszać pół internetu. Przy czym wśród naszych klientów mamy także takich, którym głównie zależy na 100-procentowej widoczności na swoją platformę BGP (tzn. raporty – do kogo wysyłam dane/od kogo otrzymuję/jaką drogą/w jakiej ilości/z jaką jakością/itd).

    Naturalnie w zupełności zgadzam się, iż nie każdy AS odczuwa taką potrzebę. Wszystko kwestia priorytetów. 🙂

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *