Wolność w Mozilla Foundation

Albo raczej jej brak. Po tym jak Brendan Eich został CEO Mozilla Foundation, ludzie przekopali jego przeszłość i odkryli, że w roku 2008 dokonał darowizny w wysokości tysiąca dolarów na rzecz poparcia zmiany prawa tak, by małżeństwa osób tej samej płci nie były możliwe w Kalifornii. I zaczęła się nagonka ze strony środowisk LGBT, która zakończyła się ustąpieniem ze stanowiska (prywatnie uważam, że niekoniecznie z własnej nieprzymuszonej woli).

Jak to ma się do wolności przekonań politycznych, religijnych, moralnych i światopoglądowych? Legalne poparcie legalnych instytucji (nie mówimy tu przecież o jakichś bojówkach), ze środków prywatnych, owocuje atakiem medialnym. W moim odczuciu atakiem z powodu prywatnych przekonań, bo Brendan Eich jasno dał do zrozumienia, że w zakresie Mozilla Foundation nic się nie zmienia i pozostają nadal otwarci na różnych ludzi, niezależnie od rasy, płci, religii i orientacji seksualnej.

Uważam, że działaniom środowisk LGBT blisko w tym momencie do dyskryminacji z powodu przynależności partyjnej, religijnej itd. IMO Mozilla niebezpiecznie zbliża się do stanowiska szanujemy wolność wypowiedzi i przekonań, pod warunkiem, że są to przekonania zgodne z oficjalną linią partii. Ciekawe kiedy wpadną na pomysł wprowadzenia mechanizmów cenzury w ramach obrony wolności wypowiedzi?

W każdym razie Mozilla sporo straciła w moich oczach. O ruchu LGBT nie wspominając.

Blokowanie dostępu do The Pirate Bay bez efektu

Byli tacy, którzy wierzyli i utrzymywali, że blokowanie p2p itp. jest możliwe i faktycznie działa (na przykładzie Szwecji). Wbrew faktom, naginając rzeczywistość do swoich teorii. I wspomagając się ignorancją w interpretacji wykresów ruchu sieciowego. Bywa.

Jakiś czas temu odcinanie od sieci wprowadziła Holandia. I teraz się z tego wycofuje, tj. kolejni ISP przestają blokować. Dlaczego? Ano dlatego, że są badania pokazujące, że blokada nie ma wpływu na zachowania użytkowników. W razie gdyby miało zniknąć lokalny mirror.

Trochę smutne, że do ludzi nie dociera, że informacja to żywioł, nad którym ciężko zapanować. I który każdą blokadę będzie próbował ominąć. Zwykle skutecznie.

Nowy Piwik, czyli po co komu statystyki na blogu?

Dziś Piwik powiadomił mnie, że jest dostępna wersja 2.0.1. Lekko się zdziwiłem, bo pojawienie się 2.0.0 jakoś mi umknęło. Uznałem, że to dobry moment na podsumowanie statystyk, tym bardziej, że z Piwika korzystam od kwartału.

Pierwsze wrażenie – jest znacznie szybciej, ale kolorystyka mniej mi się podoba. Upgrade bardzo bezproblemowy, z dokładnością do tego, że upgrade bazy zrobiłem z CLI, bo przywitała mnie biała strona. Ale wszystko jest ładnie opisane w FAQ. Zdecydowanie polecam upgrade, jeśli ktoś z Piwika korzysta.

No właśnie… Czy ktoś potrzebuje Piwika? Od bardzo dawna korzystam ze statystyk stat4u.pl i przyznam, że owszem, Piwik jest ładniejszy, daje trochę więcej informacji, ale… nie odczułem jakiejś wielkiej poprawy. Jedyne co warto odnotować, to informacja, które strony na blogu są odwiedzane częściej. Szału nie ma.

Czy ktoś potrzebuje statystyk Piwik na stronie? Po odzewie na moją propozycję darmowych statystyk sądzę, że nie. Odzew wynosił okrągłe zero, co przyznam, lekko mnie zdziwiło. Ja się lubię bawić, szczególnie, że wysiłek zerowy, a dane jakby mało krytyczne. Tj. jakby mi zależało, to często gęsto jestem w stanie dość dokładnie oszacować ilość wejść na czyjegoś bloga czy najpopularniejsze wpisy. Ale jakoś mi nie zależy.

W ogóle uważam, że Google dość drastycznie zmienia obraz statystyk i ogólnie rynku reklamy w sieci. I bardziej wiąże do siebie ludzi. I stawiam, że robią to z premedytacją i będzie się to pogłębiać. Po pierwsze, wymuszenie HTTPS i idące za tym ukrycie fraz z wyszukiwarki utrudnia autorom stron analizę, czego szukają ludzie (no chyba, że ktoś korzysta z Google webmaster tools, wtedy jak najbardziej ma dostęp do danych). Po drugie, ostatni ruch czyli cache’owanie obrazków w gmailu też wpływa na rynek spa^H^H^Hmarketingu email. I nie mam złudzeń, że nie chodzi im o prywatność użytkowników, tylko przymierzają się do kolejnego kawałka tortu.