Statystyki bloga, zmiana licencji.

Pora na przegląd parametrów bloga, który okresowo robię, żeby móc porównać zmiany w czasie. Na początek tradycyjnie systemy operacyjne: Windows XP 34,2%, Windows 7 – 30,4%, Vista – 8,6% czyli łącznie 73%. Linux spadek do 22%, Mac OS X bez zmian 2,2%. Tradycyjnie efekt większego udziału wejść z wyszukiwarki. Znaczne umocnienie się Windows 7, lekki spadek XP.

Przeglądarki praktycznie bez zmian: Firefox 50%, Chrome 23,4%, Opera trzyma ma wiernych fanów we względnie stałej ilości 10,7%. IE w różnych wersjach 10%, przy czym 5,6% to IE 8.

W przypadku rozdzielczości nadal dominują 1280×800 lub 1280×1024 z 30% (nadal spadek), przy czym na drugiej pozycji pojawia się 1366×768 z 13,7% udziału. Mocne jest też nadal 1024×768 – 12,2%.

Znowu zmiany w pagerank – tym razem spadek tego bloga na 4, stary blog i blog muzyczny mają od dłuższego czasu 3.

Reklamy od Google mają się dobrze – bez wysiłku (w zasadzie: totalnie bezobsługowo) i bez rewelacji, minimalnie tylko gorzej od AdTaily, które wymagało jednak więcej zaangażowania, więc sobie chwalę.

Zmianie ulega licencja bloga (dead link), a dokładniej treści wpisów na nim. Taki efekt P.I.W.O. 2012, a dokładnie prezentacji i rozmowy z ryśkiem (thx!). Wspominałem, że było inspirująco? 😉 Stanęło na  CC BY-SA, która jest IMO najbliższym odpowiednikiem GPL, z małymi dodatkowymi wymaganiami co do informacji o pochodzeniu treści. Nie jest prosto, ładnie i składnie napisać wymagania, a pech chciał, że jak widziałem u kogoś coś podobnego ładnie zrobionego, to nie mogłem znaleźć, jak było potrzebne. Oczywiście znalazłem wkrótce po tym, jak skończyłem. ;-/ Ale i tak się przydało… Gdyby ktoś miał uwagi i propozycje poprawy – chętnie usłyszę. Wkrótce dodam wersję angielską wymagań.

Myślałem jeszcze o CC BY-ND oraz o czym z NC, ale przekonało mnie, że skoro ktoś będzie potrafił zrobić z tego pieniądze, jak ja nie umiem, to chwała mu za to (info o autorze i tak będzie). No i żyjemy w świecie pełnym reklam, do których CC ma dziwne podejście. Z kolei ND jest IMO nieporozumieniem w świecie wolnego oprogramowania. Cały dowcip w tym, żeby ktoś mógł tłumaczyć, poprawiać i czerpać. Teraz mogę z czystym sumieniem męczyć RMS o źdźbło w jego oku. 😉

Nie, nie mam złudzeń co do jakości tekstów. Pewnie zwykle nikt ich nie wykorzysta. Tym bardziej nie widzę powodu, żeby się nie dzielić.

Pagerank, statystyki, reklamy, czyli cykliczne podsumowanie bloga.

Dawno nie było nic o statystykach na blogu – ostatni wpis w tym temacie prawie półtora roku temu. No to tak dla pamięci – systemy operacyjne. Windows XP – 36,5%, Windows 7 – 22,3%, Vista – 9,2%, czyli łącznie Windows łącznie 68%. Skutek większej ilości wejść z wyszukiwarki na niezwiązane z Linuksem frazy, zapewne. Linux prawie 26%, Mac OS X – spadek do 2,2%.

Jeśli chodzi o przeglądarki to Firefox nadal trzyma się mocno – 51%. Nie jest niespodzianką przyrost użytkowników Chrome – 19%, lekki spadek Opery – 11,5%. Różne wersje IE – minimalne umocnieni, do 10,5%. Safari 2,5%, Mozilla/5.0 (Netscape) – drastyczny spadek do 4%.

Rozdzielczość ekranu bez większych zmian – liderem pozostaje kategoria 1280×800 lub 1280×1024 z 32,5% (nadal spadek).

Tradycyjnie Google zamieszało z pagerankiem. Tym razem pozytywnie, bo jest 5 dla tego bloga, natomiast zdziwił mnie wysoki pagerank moich pozostałych nowych tworów – zarówno mój blog muzyczny jak i blog będący fanpage Bez Krótkich Spodni mają aż 4. Czyli więcej od mojego starego bloga. Chyba aberracja.

Zmieniło się trochę, jeśli chodzi o zabawę z reklamami. Pożegnałem AdTaily, próbowałem znaleźć polską alternatywę. Bez efektów. Koniec końców postanowiłem wrócić do ogólnoświatowego monopolisty w tym względzie, czyli Google. W sumie za wcześnie mówić o efektach, jedno co warto powiedzieć to fakt, że Google, mimo kreowania się na proste, wcale proste nie jest. Za dużo opcji, za dużo terminów. Cóż, taki standard, ale przydałby się widok uproszczony, przynajmniej na początku. 😉

Goodbye AdTaily.

Kończę zabawę z AdTaily. Wcześniej bywało lepiej lub gorzej, ale jak przeglądam stare wpisy na blogu, to były i problemy z widgetem, i z podejściem do klientów (wpadka z logowaniem), ale jakoś to funkcjonowało. Niemniej, z perspektywy patrząc, widać było pewien trend.

W międzyczasie pojawiło się trochę zmian. Pierwsza, to oczojebne irytujące animowane reklamy. Zniosłem. No dobrze, nie tyle zniosłem, co w pierwszej chwili nie zauważyłem, że takie paskudztwo się pojawiło. I raczej nie trafiały do mnie na blogi. Oczywiście system nie wspiera rozróżnienia animowane/statyczne od strony użytkownika – można albo włączyć moderację na wszystkie, albo na żadne. Czyli albo moderujesz ręcznie wszystkie reklamy, albo możesz któregoś dnia obudzić się z dyskoteką na blogu.

Do tego AdTaily przerzuciło obowiązek generowania danych do US na użytkownika (wcześniej wysyłali PIT, teraz tego nie robią). Czyli w żaden sposób nie pomaga w rozliczaniu podatku, choć robili to wcześniej na początku.

Kolejny przykład nie liczenia się ze zdaniem użytkownika, to włączenie wszystkim, na siłę, reklam CPC po ich wprowadzeniu. Często wspomnianych wcześniej animowanych. Znamienne wiemy lepiej, niż klient. Dodatkowo, nie ma nawet opcji moderacji po włączeniu CPC – albo wyświetlają się wszystkie, albo żadne. Czy CPC bywają animowane? Oczywiście, że tak. Czyli CPC też odpada, jeśli ktoś chce mieć minimum estetyki na stronie, a nie dyskotekę.

Gwoździem do trumny jest ostatnia decyzja, czyli kolejne wiemy lepiej, tym razem i w stosunku do wydawców, i reklamodawców. Chodzi oczywiście o arbitralnie ustalane czasy wyświetlania reklam, ironicznie nazwane lepszymi rezultatami kampanii reklamowych. AdTaily nie jest już elastyczne i dla małych. Teraz mniejsi obrywają terminami wyświetlania typu 90 dni. Kto tu kupi reklamę na 90 dni?! Raczej nikt. Ale tłumaczą, że klienci, którzy kupowali na krótki termin, nie wracali. Więc, jak prosili, zaufałem i zrobiłem test.

Zgodnie z przewidywaniami, w ciągu ponad miesięcznego testu od czasu wprowadzenia tej zmiany, nie została sprzedana ani jedna reklama, czyli przychód z reklam wykupionych w tym okresie wyniósł okrągłe zero. Nie wykupiono reklamy ani przez widget, ani przez sklep AdTaily (CPC wyłączyłem z uwagi na reklamy animowane). Ergo, AdTaily przestało dla mnie, jako wydawcy istnieć istnieć, a banner na stronie reklamował w tym czasie głównie AdTaily. Więc pora zakończyć współpracę i wypłacić pieniądze (szczęśliwie mam więcej, niż wynosi minimalna kwota wypłaty).

Nie jestem zdziwiony takim wynikiem ani obrotem sprawy. Ba, ten wpis napisałem w znacznej części blisko miesiąc temu i tylko dla formalności czekał na publikację. Bo nie trzeba być Sherlockiem, by przewidzieć wpływ tej decyzji. Sporo argumentów przeciw takiemu rozwiązaniu pojawiło się także w komentarzach do wpisu na Antyweb.

Na koniec mała statystyka. Pierwsze reklamy sprzedałem w maju 2009. Mamy październik 2011, więc 30 miesięcy. W ciągu tego czasu zebrało się, na obu blogach, wliczając w to CPC, niecałe 120 zł. Przeciętnie zawrotne niecałe 4 zł/m-c. Przed podatkiem. Litościwie pominę szczegółowe porównanie z LinkLift, którego reklamy nie są już niestety sprzedawane na Polskę (ale wykupione wcześniej nadal przynoszą dochód), dość powiedzieć, że za jednego tylko linka tekstowego na starym, nieutrzymywanym blogu otrzymałem od LinkLift znacznie więcej w tym czasie. Szkoda też, że ProLink wymaga kodu PHP i że nie ma on integracji z Blox.

No i właśnie ostatnia cecha, plus domyślne nie liczenie się ze zdaniem klienta, przekładające się na przymusowe bycie królikiem doświadczalnym skłaniają mnie do podjęcia takiej decyzji. Być może kiedyś wrócę do AdTaily, na razie jednak wolę pobawić się rozwiązaniami oferowanymi przez konkurencję.

Ostatecznie wczoraj, po miesiącu, AdTaily wycofało się ze sztywnej ilości dni, a dokładniej użytkownicy mogą wyłączyć sztywną ilość dni wyświetlania reklamy. Lepiej późno, niż wcale.

UPDATE: Jakby ktoś miał złudzenia, że AdTaily się przejmuje użytkownikiem i jego zdaniem, albo, że włączenie moderacji uchroni go przed pojawieniem się animacji to polecam ten tekst o tym, jak AdTaily moderuje reklamy za użytkownika. Cieszę się, że nie doczekałem tego.