Tag: Python

Opublikowane w

Planeta – reaktywacja

Po nieco ponad kwartale od zatrzymania Planety Joggera, dojrzałem do jej przywrócenia. Nie jest to ta sama planeta, co wcześniej. Główna zmiana to silnik. Skręciłem w stronę o której pisałem czyli prosta planeta, gdzie będą tylko tytuły i daty wpisów. Może tekstowy fragment opisu, bez formatowania HTML.

Zmiana silnika spowodowała też parę zmian. Jest też kilka niedoróbek:

  • Lista blogów w stopce jest generowana dynamicznie. Tylko jeśli uda się pobrać feed, to blog się pojawi na liście źródeł. Wynika z pewnego uproszczenia działania po stronie silnika, może kiedyś zmienię. Albo może i nie zmienię, bo po co oszukiwać, że wpisy z danego źródła są pobierane, skoro nie są?
  • W przeciwieństwie do poprzedniej wersji nie są prezentowane pełne wpisy, a jedynie zajawki. Czyli wykorzystuję pole description z feedu. Powodów jest wiele, ale w sumie przy poprzedniej wersji była sugestia, żeby właśnie tylko zajawkę dawać i… wg mnie jest OK.
  • Nie będą pojawiały się obrazki/zdjęcia. Trochę jest to pokłosie punktu wyżej, a trochę ze względu na bezpieczeństwo.
  • Nie działa feed planety (choć jest linkowany). Nie zrobiłem na razie, ale będzie.

Z niewidocznych zmian: wylatuje kontener LXC, nie ma całego Planet Venus. Nie ma cache. Całość to obecnie jest jeden plik konfiguracyjny (YAML), dwa pliki template i jeden plik z kodem (Python). Uruchomić z crona, najlepiej z wykorzystaniem venv i… to wszystko. Działa szybciej. KISS

Jeśli chodzi o jak to jest zrobione, to silnik – albo raczej: silniczek – opublikuję wkrótce. Na razie przetestowałem działanie ręcznie, teraz uruchomiłem automatyczne odświeżanie z crona. Jeśli zauważycie błędy liczę na informację. Gdy wszystko będzie działało i dorobię generowanie feedu planety, wtedy publikacja kodu. Repo nanoplanet – chwilowo puste – już linkuję, żeby nie musieć aktualizować wpisu.

Dajcie znać jak się podoba i czy widzicie jakieś usterki.

Opublikowane w

abcc3.py

Wieki po projekciku, który robiłem w ramach projektu DSP2017, po którym chyba już nic w sieci nie zostało, doznałem natchnienia. Stwierdziłem, że teraz jest łatwo, można popytać LLMa, więc może łatwiej będzie znaleźć bibliotekę do ping pod Pythonem. Ostatnio opornie to szło…

Nie zawiodłem się, podał od ręki, wraz z kodem. Oczywiście przerobiłem, by bardziej pasowało. Przy okazji przy testowaniu (w zasadzie: testach uruchamiania) wynikło trochę błędów, które poprawiłem.

Po co to zrobiłem? Nie wiem. Chyba dla porządku. Drażnił mnie ten Python 2 w wymaganiach. A wyrzucić szkoda było. Chociaż raczej nikt nie używa. Choć IIRC ktoś się przymierzał, ale nie chciał poświęcić czasu, tylko „zrób mi”. Oczywiście za darmo. Trochę nie miałem czasu, weny i… to tak nie działa.

Warto po latach przypomnieć czym jest abcc? Na dzień dzisiejszy to rzeźbiarstwo figurowe – program do wybierania najlepszego łącza z kilku dostępny z wykorzystaniem zadanych wag, na podstawie strat i opóźnień. W sumie kiedyś, w czasach routerów na Linuksie miało to sens. Chociaż nic nie stoi na przeszkodzie by i dziś podpiąć dowolny skrypt i sterować np. przy pomocy SNMP routerem operatorskim. Istniało komercyjne rozwiązanie, które mniej więcej robiło to samo. Oczywiście z ładnym inferfejsem i opakowaniem.

Albo można użyć na jakimś OpenWrt do balansowania łącza czy też raczej wyboru lepszej ścieżki do danej sieci. Bez BGP, na podstawie wyżej wspomnianych metryk. Przy LTE itp. może być użyteczne.

Opublikowane w

Zatrzymanie planety

Niedawno napisałem, że planeta weszła na dach. Jest to nawiązanie do pewnego dowcipu, który w jednej z późniejszych odpowiedzi zacytowałem. Dowcip najbardziej kojarzę z ostatniego odcinka drugiego sezonu serialu Przystanek Alaska pod tytułem Slow dance i jest tam genialnie podany.

Jednak do rzeczy. Planeta Joggera została uruchomiona prawie równo dziewięć lat temu. Już wtedy Planet Venus, czyli oprogramowanie, o które jest oparta, wyglądało na nierozwijane. Ale znałem je i były pakiety w Debianie, więc uznałem, że jest to jakoś utrzymywane i łatwo dostępne. Liczyłem, że w tak zwanym międzyczasie znajdę jakąś rozwijaną alternatywę. Albo sam wprowadzę zmiany.

W międzyczasie zauważyłem, że są problemy z kodowaniem, które zwalałem na obsługę UTF-8 w Pythonie 2. Nawet robiłem jakieś podejście do naprawy, bez sukcesu. A na przepisywanie na Pythona 3 nie miałem czasu.

Fast forward. Zgłoszenie błędu pewnie jest bliższe prawdy. Problem nie jest z UTF-8, a z emoji. Jednak nie w tym rzecz. Silnik działa na Pythonie 2, który jest nierozwijany od lat. Debian, na którym jest to aktualnie uruchomiony, jest prehistoryczny, bez wsparcia bezpieczeństwa. Zaraz wychodzi kolejna wersja i będzie mnie to uwierać jeszcze bardziej. Nie jest to coś, co chcę mieć uruchomione na serwerze, nawet w kontenerze.

Próbowałem napisać własny prosty parser feedów w Pythonie. W końcu robiłem to parę razy. Nie jest to niby trudne, ale… Formatów feedów jest wiele. I czym innym jest pobranie informacji z feedu, co robiłem dotychczas, a czym innym pobranie HTML. W grę wchodzą błędy bezpieczeństwa (XSSy i podobne atrakcje), konieczność poprawy linków na bezwzględne. Format niby jest standardowy i jest do tego feedparser, ale różni się znacznie między feedami blogów z których składa się planeta. Last but not least, jeden feed to nie zbiór feedów, jakiś cache by tu się przydał.

Wspominałem, że popularna i polecana biblioteka do tzw. sanityzacji HTML w Pythonie bleach, nie jest już rozwijana? Nadal działa, ale… No i nie korzysta się z tego tak po prostu. Co z tego, że zrobię sanityzację linków do obrazków, jeśli zamiast zdjęcia wyświetli się kod HTML. Wygląda to fatalnie. Mogę usunąć te tagi i wtedy po prostu nie będzie zdjęć. Też średnio.

Kolejna sprawa: ruch. O ile planeta ma stały ruch – i przyznaję, że sam często korzystam w ten sposób – to jest on niewielki.

Ostatnia sprawa: czas. Po tym, jak znowu spędziłem z godzinę na szukaniu alternatyw i kolejną na próbach napisania własnego parsera stwierdzam, że nie mam czasu. OK, nauczyłem się nieco o parsowaniu feedów i sanityzacji w Pythonie. Znalazłem alternatywny soft w Ruby, nierozwijany od raptem 5 lat, czyli w porównaniu – nówka. No ale nie jestem przekonany do niego. I nie mam teraz czasu na zabawę.

Co wchodzi w grę dalej:

  • Uruchomienie planety na innej domenie, niezależnie od wybranego silnika. Rozwiązuje – w sumie tylko mój – problem z XSS itp. Nawet mam domenę i serwer. Mógłbym luźniej podejść do sanityzacji. Tylko nadal, to będzie słaby, niebezpieczny soft. I trzeba go napisać.
  • Prosta planeta, gdzie będą tylko tytuły i daty wpisów. Może tekstowy fragment opisu, bez formatowania HTML. Przyznaję, że ma to swoje zalety, jeśli chodzi o pisanie kodu i jest mi blisko do tego rozwiązania. Nadal, trzeba napisać, przetestować, uruchomić.
  • Ktoś z większym zapałem przejmuje planetę. W sumie oczywista oczywistość, cała konfiguracja i wszystkie potrzebne pliki są dostępna na GitHub.

Tymczasem w najbliższym czasie Planeta przestanie aktualizować wpisy. Nie wyłączam zupełnie, bo jest tam trochę linków do blogów. Nie podjąłem decyzji o wyłączeniu (w końcu finalnie to statyczny plik HTML, więc co tu wyłączać). Jako ołtarzyk – zostaje.