Najpopularniejsza bateria.

Battery lithium CR2032
Bateria CR2032

Bateria CR2032. Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Battery-lithium-cr2032.jpg

Czasem człowiekowi się wydaje, że wie całkiem sporo i mało co jest go w stanie zaskoczyć. Tymczasem zupełnie niedawno zaskoczył mnie temat, po którym zaskoczenia się w sumie nie spodziewałem: bateria. Zaczęło się od tego, że w wadze kuchennej coraz częściej widoczne były objawy słabej baterii. A to nie bardzo chciał się pomiar wagi załączyć, a to po załączeniu pomiaru wagi znikał czas. Czasami wręcz przygasał wyświetlacz w charakterystyczny dla dogorywającej baterii sposób.

Otworzyłem klapkę i ujrzałem to, czego się obawiałem, czyli wynalazek podobny do stosowanych w zegarku. Fachowo fachowo, za angielską Wikipedią: button cell lithium battery. Z zegarkiem do tej pory zwykle było tak, że sam nie wymieniałem baterii, tylko grzecznie do zegarmistrza nosiłem. Co prawda ostatnio wątpię w sensowność takiego postępowania, bo wymiana kosztuje coraz więcej, a wystarcza na coraz krócej. Ale to temat na zupełnie inny wpis.

Wynalazek okazał się mieć napis, który głosił CR2032. Czyli wynalazek to bateria CR2032. Szybkie sprawdzenie, za ile można to kupić w sieci i trafiam na stronę Wikipedii poświęconej baterii CR2032. I okazuje się, że to dobrze znana mi z komputerów bateria do BIOSu (w zasadzie CMOS). I w ogóle jeden z najpopularniejszych rodzajów baterii we wszelkiego rodzaju elektronice w ogóle.

Na koniec jeszcze tip dla kupujących, bo początkowo rozważałem zakup przez sieć. Głównie ze względu na koszt przesyłki, który dla jednej czy dwóch baterii jest miażdżący, a w sumie mam parę wiekowych płyt głównych, a jak się kiedyś przekonałem wymiana baterii w płycie głównej potrafi zdziałać cuda. Ostatecznie kupiłem jedną sztukę w sklepie z elektroniką. Zakup przez sieć może się opłacać przy naprawdę dużych ilościach. Jednak Ikea również posiada takie baterie o nazwie Solviden w przyzwoitej cenie. Pakowne po 8 (co też nie jest małą ilością, ale w sklepie z elektroniką tyle zapłacimy za 2-3 sztuki). Niestety, mało który producent podaje pojemność baterii, więc ciężko jednoznacznie określić, który wariant jest korzystniejszy w dłuższym okresie.

IKEA, the bookkiller.

Jakiś czas temu u MRW poruszony został temat niszczenia książek. Z mojej strony padła teza, że IKEA też „zabija” książki, bo ładuje je jako zapychacz na półki w sklepach (znaczy wystrój). Jako, że IKEA postrzegana jest jako twór piękny, czysty i szlachetny, pojawiły się głosy (janekr 2009/12/23 08:35:04, gfedorynski, 2009/12/23 13:47:54; szkoda, że Blox nie ma linków bezpośrednio do komentarzy), że to nie książki, tylko atrapy.

Przyznam, że trochę mnie to zaskoczyło, bo chociaż wyglądały mi na normalne, szwedzkie książki, to nigdy nie otworzyłem żadnej i nie sprawdziłem, choć przyznam, że miałem plan poproszenia o taką książkę/kupienia jej w kasie, w czasie, gdy uczyłem się szwedzkiego (byłoby to niezłe dojście do używanych szwedzkich książek w Polsce). Ale nie poprosiłem, więcej, nawet nie wyjąłem książki z regału. Postanowiłem sobie, że sprawdzę, jak jest naprawdę przy okazji najbliższej wizyty w IKEI.

Okazja nadarzyła się niedawno. Pierwszy rzut oka – normalne książki, widać, że nie same grzbiety, widać, że mają strony (akurat niektóre leżały na płask, nie pionowo na półce)… Na atrapę nie wyglądają – różny stopień zużycia (bardziej na końcówki serii leżące w różnych miejscach). Ale sprawdzić trzeba dokładnie, bo może takie lepsze atrapy… Książki. Normalne, szwedzkie książki. Setki. Dla niedowiarków zdjęcie na końcu wpisu (sorry za jakość, Nokia 3110c ma beznadziejny aparat).

Jeśli chodzi o tezę, że „może ktoś je przeczyta” – sorry, no bonus. Sklepy IKEI są rozrzucone po całym świecie, nie ma co ukrywać, szwedzki jest bardzo mało popularnym językiem (nawet wliczając podobieństwo norweskiego i duńskiego) poza Skandynawią, więc nie ma co liczyć, że ktoś z kupujących będzie testował fotel oddając się lekturze (co innego, gdyby książki były w lokalnym języku; swoją drogą zachowania ludzi w tym sklepie nie przestają mnie zaskakiwać – niektórzy przychodzą tam „mieszkać” – siedzą w kuchni, leżą na łóżku, siedzą na sofach – jak w domu).

Podsumowując: IKEA „zabija” książki (prawdziwe książki, żadne atrapy) i redukuje je do roli wystroju. A przynajmniej trafiają na zesłanie, z którego szansa powrotu do „życia” jest minimalna.

Książka w IKEA

 

Otwieracz

Tym razem nie chodzi o przewrotnie zatytułowany Open’er, tylko o najzwyklejszy otwieracz do konserw. Otwieranie puszek nożem jest niebezpieczne, więc jednym z pierwszych nabytków po wyprowadzce był otwieracz do konserw. Padło na otwieracz do konserw Koncis z Ikei – wyglądał solidnie – szczególnie ciężkie metalowe uchwyty sprawiały wrażenie solidności. No i był na miejscu.

Okazało się, że wyglądać to sobie może, ale tak prostą rzecz jak otwieracz też można skopać, mimo kilkudziesięciu lat praktyki z konstrukcją. Na dodatek po paru puszkach się rozpadł. Znaczy rozkręcił. Po naprawie trochę działał, ale do tego, czego oczekuję od otwieracza daleko mu było. Przy pierwszej okazji kupiłem następny.

Tym razem padło na Netto. Wczoraj miałem nieprzyjemność otwierać nim puszki – wymaga to niemałego wysiłku i nerwów ze stali. Może taka wymiana, bo blacha z której zrobiony jest ten otwieracz to raczej cyna, niż stal. Miękka i się gnie.

Potem odłożyłem oba razem do wyrzucenia i… to jest ten sam otwieracz! No dobrze, nie całkiem ten sam, ale główka i cała budowa jest ta sama. Różni się jedynie uchwytem. Z jednej chińskiej fabryki są. Podobnie jak otwieracz Ikea 365+ – warto porównać z Koncis. I w żadnym razie nie kupować.

Znaczy się: szukam otwieracza. Najlepszy z jakim miałem do czynienia, ciął nie denko, lecz brzeg puszki (w innej płaszczyźnie działał). Taki mały niepozorny plastikowy. Rewelacja. Drugi to tzw. turystyczny, z korkociągiem itp. Bez pokrętła – tylko nabijak i odpowiedni ruch ręką. Niezbyt szybki, ale bezpieczny, tylko zaginął. Polecicie coś?

UPDATE: Otwieracz do konserw Fiskars 838077 to też ten kształt główki. Węszę globalny chiński spisek otwieraczowy. Zamieszczam zdjęcie (tu: Fiskars), żeby przybliżyć charakterystyczną główkę.

Otwieracz Fiskars

Źródło: http://multizakupy.pl/Otwieracz_do_puszek_Fiskars_838077.html