Maseczki

Parę tygodni temu minister zdrowia nakazał stosowanie maseczek. Tu powinna być gwiazdka i dywagacje na temat czy minister zdrowia może, czy to obowiązujące prawnie itd. Przyznaję, że na stronach rządowych nie znalazłem informacji dotyczących aktu prawnego, coś było ogłoszone na konferencji prasowej, jest wpisane na stronie z aktualnymi zasadami i… tyle. Także portale nie linkują do tekstów źródłowych. Dla porządku jednak jakieś źródło. Ale nie o trybie wprowadzania ograniczeń czy spójności informacji i łatwości znalezienia informacji na stronach rządowych będzie tym razem. Chcę się skupić na technicznych aspektach.

Na początku pandemii był boom na przyłbice, różne DIY dostarczano medykom, wszyscy ich pożądali. Teraz okazuje się, że „już nie chronią”. Cudzysłów mój i złośliwy, bo oczywiście faktycznie nic się nie zmieniło. Przyłbice nadal dają jakieś zabezpieczenie, w określonych okolicznościach. Podobnie jest z innymi niż maseczki środkami ochrony. Chusty, szaliki itp. – były zalecane, nagle „już nie chronią”. O co chodzi?

Przede wszystkim, większość środków ochrony chroni głównie otoczenie przed noszącym, nie noszącego przed otoczeniem. Dopiero szczelna maseczka ze stosownym filtrem albo maska przeciwgazowa będzie chronić noszącego. O ile będzie szczelna i poprawnie założona. I będzie utrudniać oddychanie, choć oczywiście da się biegać w masce przeciwgazowej. Tu stosowny dowcip ze strony dla rozluźnienia atmosfery.

– Tato! Tato! Pokaż jak biegają słoniki.
– Daj spokój synku, wystarczy.
– Tato… Ale ja baaardzo proszę. Buuuu…
– No dobrze synku. Pluton! Maski włóż! I jeszcze jedno okrążenie!

W kwietniu zeszłego rok, gdy ludzie na potęgę szyli DIY maseczki, kupiłem chusty. Zwykłe bandamy za 3,5 zł. Sztuk 12, żeby dostawa z Allegro była za darmo. Czemu? Tanie, wygodne, wielorazowe, zapewniają jakąś ochronę. Wystarczy złożyć w trójkąt, zawiązać z tyłu i gotowe. Szybciej zakłada się tylko maseczkę z gumkami na uszy. Do tej pory korzystałem niemal wyłącznie z chust. Owszem, zdarzyło mi się parę razy korzystać z różnych maseczek. Zarówno jednorazowych, jak i wielorazowych. Ale używałem ich tylko chwilowo i w specyficznych okolicznościach, więc nie zwracałem uwagi na ich wady i zalety.

Zalet chust nad maseczkami jest wiele. Są tanie i wielorazowe. Można je schować gdziekolwiek. Awaryjna chusta w kieszeni, w schowku w samochodzie, w plecaku? Korzystam namiętnie. Zawiązaną chustę – w przeciwieństwie do wiązanej maseczki – łatwo opuścić, a następnie z powrotem założyć. W przeciwieństwie do maseczki na gumkach nie ciągnie za uszy.

Bardziej techniczne zalety bandamy w stosunku do maseczek? Można je rozłożyć do prania czy suszenia. Dwie warstwy materiału schną dłużej niż jedna – czysta fizyka. Długo nie rozumiałem o co chodzi narzekaniem na parowanie okularów przy korzystaniu z maseczek. Okularów nadal nie noszę, ale już rozumiem. Otóż maseczka ma luz/mniejszy docisk w okolicy nosa, czyli górnej. W momencie wydechu powietrze kieruje się głównie tam, gdzie napotyka najmniejszy opór. Czyli do góry. Gdy noszę maseczkę „na gumki” to przy intensywniejszym wydechu czuję powiew na rzęsach. Zjawisko, które nie występuje w chuście W przypadku chusty główny docisk jest u góry, na dole jest luz, więc okulary nie powinny tak bardzo parować.

Jest też pewne wytłumaczenie maseczek noszonych na brodzie czy – może nawet bardziej – odsłoniętych nosów. Komfortowa, czyli nie ciągnąca za uszy maseczka gdy wchłonie wilgoć robi się ciężka i potrafi się zsunąć. Zawilgocona chusta generalnie nadal tkwi tam, gdzie była pierwotnie.

Czy to znaczy, że chusty są gorsze? Może tak, może nie. Nie sądzę, by były wiarygodne badania na ten temat. Na oko nie widzę różnicy w skuteczności między bawełnianą maseczką a chustą. Tak, chusta ma na dole względny luz, ale chroni przed wydostawaniem się kropelek przy mówieniu czy oddychaniu. Z drugiej strony czuję, jak przy intensywniejszym wydechu maseczka się odchyla i powietrze wylatuje na boki… wszędzie. Głównie do góry. W przypadku chusty intensywność wydechu nie miała praktycznie znaczenia. No i chusta sięga znacznie dalej, niż maseczka. Zarówno na boki, jak i w dół. A od góry ma lepszy docisk. Nie zdziwiłbym się, gdyby chusty okazały się wręcz lepsze…

No ale to tylko takie gdybanie i marudzenie. Rząd wie lepiej, więc nosimy maseczki. Po cichu liczę, że się ogarną i najdalej na majówkę wrócą stare zasady.

Owsianka DIY

W zeszłym roku pisałem o owsiance proteinowej i zwykłej, a także o tym, że mi pasują i myślę o wersji DIY. Od czasu pandemii owsianki wróciły do łask, a nawet stały się regularnym elementem poranków. No i w końcu, głównie z racji redukcji ilości śmieci, ale też wygody, przeszedłem na wersję DIY. Niewiele ma ona wspólnego z oryginałem, ale… mi pasuje.

Owsianka DIY jest prosta, robiona na oko i podatna na modyfikacje, więc dane orientacyjnie. Przepis w sumie trochę w ramach inspiracji, trochę dla pamięci, a trochę będzie to eksperyment z polecaniem produktów na Allegro[1].

Baza owsianki:

  1. Musli. Tak naprawdę dowolne. Najtańsze z Biedronki się sprawdza. Chodzi o to, żeby były jakieś urozmaicenia, typu rodzynki, inne płatki itp., a nie tylko płatki owsiane. Około 33% objętości bazy.
  2. Płatki owsiane górskie. Np. takie, choć kupuję w sklepie stacjonarnym. Około 66% objętości bazy.
  3. Owoce liofilizowane. Mi najbardziej pasuje czarna porzeczka, bliżej oryginału byłaby malina, można też spróbować truskawki.

Teraz przygotowanie pojedynczego kubka/porcji:

  1. Około 12 łyżeczek bazy.
  2. 1-2 łyżeczki kaszki Bobovita. Najlepiej bezmlecznej, na przykład takiej, chociaż smak i rodzaj są raczej drugorzędne. Chodzi o zmianę konsystencji i wchłonięcie ew. nadmiaru wody, zwłaszcza przy wersji bez dodatku białka. Dodatkowo dobrze wpływa na rozdrobnienie białka.
  3. 20 g (1 miarka) białka WPC. O ile ma być wersja proteinowa. Ja zwykle dodaję, i wtedy jedna łyżeczka kaszki, zamiast dwóch.
  4. Można dodać ziarno słonecznika. Odkąd używam musli, raczej pomijam.

Zamieszać dokładnie suche składniki owsianki, zalać gorącą wodą nieco ponad poziom suchej masy, zamieszać dokładnie już z wodą, poczekać aż się wchłonie (można dodatkowo zamieszać w trakcie).

[1] W ramach dostępnego od niedawna programu Allegro Polecam. Jeśli kupisz coś wchodząc z linków we wpisie, to być może wpadnie mi parę groszy na owsiankę. Pewnie za jakiś czas, jeśli nie zapomnę, dam znać jak to wypadło, choć nie mam złudzeń.

Owsianka zwykła

Poprzednio było o owsiance proteinowej. Szukałem – nadal gotowej – alternatywy i nie sposób w sklepie nie zauważyć, że producent ma w ofercie także zwykłą owsiankę o nazwie Owsianka z ranka[1]. Cena to jakieś 1,69 zł. Większy wybór smaków, ale z testowanych nadal wygrywa malina z białą czekoladą. To dobrze, będzie łatwiej porównać. Tym razem skład wygląda następująco:

Składniki: 72,9% płatki owsiane, 10,5% cukier puder trzcinowy, 8% mleko w proszku odtłuszczone, 4% kawałki białej czekolady (cukier, tłuszcz kakaowy, mleko w proszku pełne, emuglator: lecytyny), 3,5% kawałki malin liofizowany, aromaty, tapioka.


składnik masa [g]cena [zł]udział [%]masa w porcji [g]ilość porcji w opak.koszt w porcji [zł]
płatki owsiane5002,9974,0048,1010,400,29
czekolada biała1004,004,002,6038,460,10
mleko w pr. Odtł.2509,888,005,2048,080,21
cukier puder trzcin5005,3910,506,8373,260,07
maliny lio.5025,703,502,2821,981,17
suman.d47,9610065n.d1,84

Lekko oszukałem w tabeli – brakowało mi 100%, więc dosypałem płatków, a cenę białej czekolady wziąłem na oko, bo Piotr i Paweł przez internet nie miał, a nie będę kupował tabliczki czekolady na Allegro – na pewno będzie w najbliższym sklepie.

Jak widać, jeśli chodzi o koszty, to tego wariantu owsianki zupełnie nie opłaca się robić samemu, przynajmniej nie w takim wygodnym wariancie z zamawianiem przez net – wyjdzie drożej, niż gotowiec. Jedyne na czym można oszczędzić, to mniej śmieci w postaci plastikowych kubeczków.

Niestety, ta wersja mniej mi pasuje niż proteinowa. Rozważam dosypywanie mleka w proszku lub WPC, albo zupełnie DIY. Tak czy inaczej, jak już znajdę idealny wariant, co raczej nieprędko nastąpi, to opiszę.

[1] Geniusz marketingu to wymyślał. Tendencja do ubezdźwięczniania się kłania…

UPDATE: Ostatecznie zacząłem samodzielnie robić owsiankę. Mój przepis na owsiankę, zarówno zwykłą jak i proteinową znajdziecie w tym wpisie.