Tag: debian

Opublikowane w

Virtualbox i własny kernel

Krótkie howto jak w Debianie Lenny korzystać z własnego kernela (tu: 2.6.30.5) i Virtualbox.

W związku z remasteringiem Knoppiksa na potrzeby Anonymiksa zainteresowałem się bliżej rozwiązaniami do wirtualizacji. Kiedyś (3 lata temu?) korzystałem z VMware Playera, który idealny nie był. Trochę za sprawą licencji, trochę za sprawą tego, że nie do końca pozwalał na tworzenie własnych obrazów. IIRC dało się je zrobić, z użyciem qemu. Także bootowaniem z CD było trzeba powalczyć. Z kolei remastering Knoppiksa na fizycznej maszynie jest jak najbardziej wykonalny, ale niewygodny – rebooty, uruchamianie Knoppiksa itd. Aż się prosi o wirtualizację.

Sporo dobrego słyszałem ostatnio o Virtualbox. Niestety, wersja w Debianie zrobiona jest pod konkretny kernel. Ponieważ znajomi korzystają, postanowiłem się zapytać, w jaki sposób. Okazuje się, że nie korzystają z wersji dystrybucyjnej, a z wersji bezpośrednio od producenta, czyli przez dodanie

deb http://download.virtualbox.org/virtualbox/debian lenny non-free

do /etc/apt/sources.list, a następnie apt-get install virtualbox-3.0. Tyle, że także korzystają z dystrybucyjnego kernela. Co mnie szczerze mówiąc zdziwiło, bo lapek i dystrybucyjny kernel jakoś mi ze sobą nie pasują (nie żeby nie działało, bo działa). Albo ja po prostu jestem dziwny i lubię mieć nowe i na miarę (I, ricer), albo jeszcze mam czas na takie zabawy. 😉

W każdym razie korzystanie z dystrybucyjnego kernela wydało mi się nieporozumieniem. Niemal takim nieporozumieniem, jak praca na fizycznej maszynie i rebooty (tak, wiem, przesadzam). FAQ na stronie i dokumentacja na pierwszy rzut oka nie przewidują takiej możliwości. Poszukałem więc rozwiązania ma własną rękę (pomoc na IRC jest przereklamowana). Nie pamiętam słów kluczowych do wyszukiwarki, ale ostatecznie trafiłem na ten wpis (dead link). Rozwiązanie jest – jak widać – bardzo proste.

Dla porządku, dla niespikających: należy pobrać paczkę .deb właściwą dla naszego systemu ze strony producenta i zainstalować ją (apt-get install pakiet.deb). Podczas instalacji, wykryty zostanie brak modułu i zostaniemy zapytani, czy chcemy zbudować tenże moduł dla aktualnie działającego kernela. Wymagane są oczywiście źródła (headers?) w /usr/src i narzędzia do kompilacji kernela. Zakładam, że jak ktoś ma custom kernel, to wie, co potrzebne. Wadą rozwiązania jest konieczność pamiętania o dpkg-reconfigure virtualbox po każdej zmianie kernela w celu zbudowania modułu dla nowej wersji. Dla 2.6.30.5 działa bez problemu.

Opublikowane w

Iceweasel 3.5 w Lenny (failed).

W związku z tym, że Mozilla zaleca przejście na wersję 3.5 Firefoksa, postanowiłem sprawdzić, na ile skomplikowana będzie instalacja tej wersji w Lennym. Dla niecierpliwych od razu informacja – nie udało się, a opis całości – poniżej.

Ku mojemu zdumieniu Iceweasel zarówno w testing, jak i sid jest w wersji 3.0.x, a wersja 3.5 dostępna jest dopiero w experimental. Na blogu developera w komentarzach są doniesienia, że udało się na Lennym i działa OK, więc – czemu nie?

Stwierdziłem, będę się trzymał wersji z oficjalnych repozytoriów, czyli pobiorę źródła iceweasel i xulrunner-1.9.1.1 z experimental i zrobię backport (czyli tradycyjnie). Przy okazji drobne posiłkowanie się pakietami z testing/sid, głównie do spełnienia zależności do budowy (na pewno libnspr4-0d, libnspr4-dev, libsqlite3-dev, libsqlite3-0). Źródła xulrunner-1.9.1.1 plus zależności do ich budowy to ponad 100 MB, ale mamy miejsce, mamy czas… Niestety, pod koniec kilkudziesięciominutowej kompilacji w którymś z plików cpp pojawiły się błędy i xulrunner-1.9.1.1 się nie zbudował.

Prawie dałem za wygraną, gdy dostałem wiadomość, że wystarczy apt-get -t experimental iceweasel. No niezupełnie, gdyż iceweasel: Wymaga: xulrunner-1.9.1 ale nie zostanie zainstalowany. Jednak zachęciło mnie to do dalszego działania – skoro dobrzy ludzie twierdzą, że się da, to pewnie się da. 😉

Po bliższym przyjrzeniu okazało się, że wystarczy doinstalować libasound2 libhunspell-1.2-0 libnss3-1d oraz libstartup-notification0 w wersji z testing. Pierwsze trzy poszły gładko. Zadziwiająco gładko. Za to ostatni zażyczył sobie także libxcb-aux0, libxcb1 w wersji z testing.

Na próbę ich (właściwie libxcb1) instalacji system zareagował dość żywiołowo, bo Po tej operacji zostanie zwolnione 1534MB miejsca na dysku, przy czym w grę wchodziło praktycznie całe xorg, openoffice, icedove, iceweasel…

Stwierdziłem, że nie ma sensu tak sobie rozgrzebywać systemu na noc, lepiej obejrzeć film… Chyba jednak stable średnio się nadaje na tego laptopa, jeśli chce się korzystać tylko z wolnego softu i na dodatek z nowych. Z fglrx jakoś miałem stable (plus trochę backportów własnej produkcji) przez ostatnie dwa lata, ale teraz po prostu zrobię w chwili wolnej upgrade do testing/sid. Będzie nowy xorg, działające 3D, łatwiejsze dodawanie nowych wersji, KDE 4.3… Z drugiej strony stable po prostu działa, a iceweasel chociaż 3.0.x, to połatany (ciekawe jak długo…).

P.S. Tak, wiem, mogę doinstalować wersję Firefoksa bezpośrednio od Mozilli. Nie wykluczam, że tak zrobię.

Opublikowane w

Bezproblemowe odtwarzanie filmów w przeglądarce w Debianie.

W ciągu 10 minut zdarzyło mi się pomóc różnym ludziom na blipie odnośnie „niedziałania” multimediów na stronach pod Linuksem, więc może opiszę, jak mam to rozwiązane u siebie, bo SOA #1 (u mnie działa).

OK, może pomóc to za dużo powiedziane, ale blip ze względu na ograniczenie długości średnio się do sensownej pomocy nadaje. Napisałem, czego używam. Przy okazji, „w przeglądarce” też jest tu nieco mylące, bo de facto odtwarzam zewnętrznym programem, po kliknięciu w przeglądarce.

Przypadek pierwszy. Problem opisany tutaj, rozwiązanie podane tutaj.

Przypadek drugi. Problem opisany tutaj, rozwiązanie jest analogiczne (tu opis). Tzn. jeśli dobrze się zrozumieliśmy, bo zapytałem o dokładny link a dostałem taki.

Niestety, żaden z pytających nie dał znać, czy podane rozwiązanie pomogło, ani bezpośrednio, ani blipnięciem, więc komentarze będą cenne.

Jak mam rozwiązane u siebie? Primo, Iceweasel (czyli Firefox). Zwykły, standardowy, z Lenny’ego. Secundo, rozszerzenie MediaPlayerConnectivity. Tertio, mplayer i kodeki z Debian Multimedia (non free, kwestie licencyjne pomijam). Jako odtwarzacz wybrany gmplayer, pojawia się ikonka od rozszerzenia, wystarczy kliknąć na ikonce i film się odtwarza. Co prawda nie w przeglądarce, tylko w odtwarzaczu, ale co za różnica? Za to można powiększać i robić wszystkie różności, które robimy z filmem w zewnętrznym odtwarzaczu.

Nie ukrywam, że pomysł z MediaPlayerConnectivity nie wziął się z powietrza, a stąd. Z VLC nie testowałem. Swoją drogą polecam dodanie tamtego bloga do RSS – ciekawy z linuksowych.