Pentagram Cerberus P6361 – rzut okiem na bezpieczeństwo

tl;dr Router starawy, bezpieczeństwo żadne, a tytułowy Pentagram Cerberus P6361 to Tenda.

Razem z laptopem rodzice kupili parę lat temu router, właśnie tytułowy Pentagram Cerberus P6361. Byłem lekko zły, że nie konsultowali ze mną zakupu, ale kupili go za grosze, nie wiem czy nie w Biedronce. Obejrzałem go, stwierdziłem, że co prawda OpenWrt się nie da zainstalować, ale sensowne minimum jest. Znaczy miał 802.11n, możliwość włączenia WPA2 i wyłączenia WPS. Więc został. Pełnił tak naprawdę rolę AP, za routerem na Raspberry Pi. Pobór prądu znikomy, sprzęt działał zaskakująco stabilnie. Z racji tego, że był w sieci lokalnej, to logowanie tylko po HTTP nie miało większego znaczenia.

Często się słyszy o słabych zabezpieczeniach w routerach, zwłaszcza producentów specjalizujących się w tańszym sprzęcie. Przy okazji stwierdziłem, że poszukam błędów w ramach zabawy. Uruchomiłem Burp, zalogowałem się do routera i postanowiłem zrobić najprostszą rzecz, czyli zresetować router. Request trochę mnie zaskoczył, bo po skopiowaniu jako komenda curl wyglądał następująco:

curl -i -s -k -X $'GET' \
-H $'Host: 192.168.1.1:8081' -H $'User-Agent: Mozilla/5.0 (X11; Linux x86_64; rv:60.0) Gecko/20100101 Firefox/60.0' -H $'Accept: */*' -H $'Accept-Language: en-US,en;q=0.5' -H $'Accept-Encoding: gzip, deflate' -H $'Referer: http://192.168.1.1:8081/system_reboot.asp' -H $'If-Modified-Since: 0' -H $'Cookie: language=en; admin:language=en' -H $'Connection: close' \
-b $'language=en; admin:language=en' \
$'http://192.168.1.1:8081/goform/SysToolReboot'

Zgadza się, nie ma tam żadnych danych związanych z sesją. Uruchomienie ww. polecenia w konsoli, poza przeglądarką i następujący po tym reboot potwierdzają. Po prostu wysyłamy request, a router bez żadnego uwierzytelniania wykonuje polecenie.

No dobrze, to tylko reboot, czy można zrobić coś ciekawszego? Stwierdziłem, że najważniejsze co można z routera uzyskać, to hasło administratora i hasło do WiFi. Cerberus P6361 posiada możliwość pobrania backupu konfiguracji. Efektem jej pobrania jest plik tekstowy, zawierający otwartym tekstem pełną konfigurację, włącznie z wszystkimi hasłami. Zaskoczenia nie było – również ją można pobrać bez uwierzytelniania:

curl -i -s -k -X $'GET'     -H $'Host: 192.168.1.1:8081' -H $'User-Agent: Mozilla/5.0 (X11; Linux x86_64; rv:60.0) Gecko/20100101 Firefox/60.0' -H $'Accept: text/html,application/xhtml+xml,application/xml;q=0.9,/;q=0.8' -H $'Accept-Language: en-US,en;q=0.5' -H $'Accept-Encoding: gzip, deflate' -H $'Referer: http://192.168.1.1:8081/system_backup.asp' -H $'Cookie: language=en; admin:language=en' -H $'Connection: close' -H $'Upgrade-Insecure-Requests: 1'     -b $'language=en; admin:language=en'     $'http://192.168.1.1:8081/cgi-bin/DownloadCfg/RouterCfm.cfg' 

Game over. Przyznaję, że po tym, co zobaczyłem, odeszła mnie ochota na dalszą zabawę, przynajmniej z tą wersją firmware:

Current system version: V5.07.18_pl_PEN; Publishing date: Nov 7 2011
Software version V5.07.18_pl_PEN
Hardware version V1.0

Pamiętałem, że dawno temu pobrałem nowszą wersję firmware’u (V5.07.21), ale nie zaktualizowałem go z braku czasu. Postanowiłem sprawdzić na stronie producenta, czy są nowsze wersje oprogramowania. Chciałem zaktualizować i sprawdzić przed zgłoszeniem czy bug nadal występuje i… niespodzianka. Strona producenta zniknęła. Liczyłem, że znajdę jakieś linki do firmware w necie, poszperałem więc nieco i okazało się, że Pentagram to tak naprawdę Tenda (co łatwo można potwierdzić na podstawie MAC adresu), czyli producent, którego routery zawierają mnóstwo podatności tego typu[1]. W znacznie nowszym firmware, którego, nawiasem nie widzę do pobrania ze strony producenta – jest 5.07.46 z 2013. Przy czym opieram się na tym, że wersja i rozmiar fimware są podobne. Pewności, że Pentagram Cerberus P6361 to Tenda W316R nie mam, routera zepsuć nie chcę, więc chwilowo nie wymieniam. Pobawię się intensywniej jak znajdę zastępcę.

Część smutna. Domyślnie router udostępnia interfejs do zarządzania na wszystkich interfejsach (adres 0.0.0.0) i wygląda, że nie ma dostępnego załatanego firmware’u. Rzut oka na portale z używanym sprzętem pokazuje, że sporo ludzi sprzedaje te routery. Ceny od 20 zł w górę. Jak się ktoś bardzo postara, to i nowy w sklepie znajdzie. Polecam kupić coś innego. Jeśli ktoś musi używać ww. routera, polecam pokombinować z niewystawianiem panelu zarządzania czy to przez zmianę adresu na którym słucha, czy trickiem z przekierowaniem portu opisanym przy podobnej okazji[2]. Wygląda na bardzo podobny błąd.

Najlepiej tego typu podatny router wymienić, co przy najbliższej okazji uczynię, mimo że jest używany sporadycznie. Za sprawą CSRF atak można wykonać od strony sieci LAN, więc brak wystawionego na świat interfejsu nie do końca zabezpiecza przed wykonaniem zdalnego ataku.

Shodan zwrócił zaskakująco mało wyników, ZoomEye nieco więcej, ale przypuszczam, że te sprzęty po prostu mają się już ku schyłkowi (patrz [2]). Ew. złe zapytania zrobiłem – niestety w tej chwili nie mam już dostępu do routera. Zdecydowałem się opisać, bo zabawa i przednia, i prosta. Sam exploit opublikowany był jeszcze w zeszłym roku, choć sprzęt starawy, a o dziurach w routerze zawsze warto przypomnieć – może ktoś załata/wymieni.

UPDATE: Podatność dotyczy całej rodziny routerów Tenda (W316R, N300) i podobnych tanich routerów SOHO: CVE-2020-35391, CVE-2017-14942.

UPDATE: Napisałem _bez żadnego uwierzytelniania_, co było półprawdą. Konieczny jest ustawienie Cookie z odpowiednią, stałą zawartością, co w praktyce na jedno wychodzi.

[1] Zmiana serwerów DNS jest kolejną ważną rzeczą. W sumie ważniejszą, niż hasło do WiFi, zwł. jeśli mowa o zdalnym sprzęcie.
[2] Aktualnie zapytanie zwraca poniżej 7 tys. wyników. W masową aktualizację nie wierzę, czyżby sprzęty nie przeżywały 6 lat? W sumie w tym przypadku dobrze…

Łamanie hashy NTLMv2 na podstawie pcap

Tu jest oryginalny wpis o jak crackować hash NTLMv2 pobierany z pliku pcap, wszystko opisane ładnie i dokładnie, ze zrzutami ekranu, ale pozwolę sobie na skrócony mirror, bo przydaje mi się to sporadycznie, a sądząc po kondycji strony z oryginałem niewykluczone, że do tego czasu oryginalny wpis zniknie (obym się mylił).

  1. Filtr ntlmssp w wireshark.
  2. Potrzebne dane w formacie dla hashcata, zapisywane w crackme.txt:
    username::domain:ServerChallenge:NTProofstring:ntlmv2response
  3. Oryginalne ntlmv2response zawiera na swoim początku NTProofstring, należy go usunąć przed użyciem wyżej.
  4. Uruchomienie:
    hashcat -m 5600 crackme.txt passwordlist.txt

Jak widać ekstrakcja hashy NTLMv2 potrzebnych danych ze zrzutu ruchu sieciowego jest ręczna. Szukałem pobieżnie automatu, ale nie znalazłem, a skoro używam rzadko, to pisać nie ma sensu. W sumie nie tyle pisać, co próbować pisać, bo rozmieszczenie danych miałem nieco inne, niż w linkowanym przykładzie. Gdyby jednak ktoś znał coś takiego, to chętnie poznam.

Przyspieszyć hashcata

Na blogu nfsec.pl pojawił się wczoraj wpis dotyczący crackowania hashy md5crypt[1] przy pomocy hashcat. Spojrzałem na sprzęt i moją uwagę przykuła wydajność karty Intela Intel(R) Iris(TM) Graphics 650:

Hashmode: 500 - md5crypt, MD5 (Unix), Cisco-IOS $1$ (MD5) (Iterations: 1000)
Speed.#2.........: 423.2 kH/s (53.30ms) @ Accel:256 Loops:250 Thr:8 Vec:1

Mam Intel Corporation Skylake GT2 [HD Graphics 520] widzianą jako Intel(R) Gen9 HD Graphics NEO i hashcata w wersji v5.1.0 (binarka, stable), na potrzeby zabaw z platformami CTF, o których wspominałem niedawno. Część zadań wymaga użycia brute force. Chociaż nie było do tej pory okazji wyjść poza coś typu gotowy słownik, to pewnie jeszcze się przyda. Rzecz w tym, że moja karta jest znacznie wolniejsza:

Hashmode: 500 - md5crypt, MD5 (Unix), Cisco-IOS $1$ (MD5) (Iterations: 1000)
Speed.#1………: 156.1 kH/s (76.04ms) @ Accel:256 Loops:250 Thr:8 Vec:4

Rozumiem, że to inny sprzęt i inny system (u mnie Debian w wersji unstable), ale postanowiłem podrążyć temat.

Po pierwsze, zauważyłem, że mam starsze pakiety OpenCL dla Intela. Aktualizacja nie przyniosła co prawda poprawy wydajności, ale na innym sprzęcie (Ubuntu) była w ogóle niezbędna do poprawnego działania hashcata. Bez najnowszej wersji md5crypt w ogóle nie dawał się tam łamać.

Po drugie, hashcat, którego użyłem w wersji z GitHub (wersja development) to v5.1.0-951-g6caa7869 (również niezbędny na Ubuntu do poprawnego łamania md5crypt). Efekt okazał się całkiem przyjemny:

Hashmode: 500 - md5crypt, MD5 (Unix), Cisco-IOS $1$ (MD5) (Iterations: 1000)
Speed.#1………: 232.7 kH/s (51.57ms) @ Accel:256 Loops:250 Thr:8 Vec:4

Niemal połowę szybciej. Warto aktualizować soft i sterowniki, nawet, jeśli wersja wygląda na tylko nieznacznie nowszą. Co ciekawe, przyrost wydajności jest tak duży tylko dla niektórych algorytmów, w tym md5crypt. Inne, jak zwykłe md5 różnice mają jedynie symboliczne:

Hashmode: 0 - MD5
Speed.#1………: 476.6 MH/s (51.75ms) @ Accel:128 Loops:32 Thr:256 Vec:4

Hashmode: 0 - MD5
Speed.#1………: 493.4 MH/s (50.09ms) @ Accel:512 Loops:128 Thr:16 Vec:4

Tyle tym razem – trochę o instalacji i uruchomieniu hashcata, trochę o przyspieszeniu na poziomie softu. Mam świadomość, że to trochę takie wyścigi ślimaków, ale… jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma. Może kiedy indziej będzie o doborze parametrów i budowie skutecznych słowników do crackowania hashy przy pomocy hashcata.

[1] Ładnie po polsku, owinięte w bawełnę, nazywa się to audyt haseł. Ewentualnie, mniej owijając w bawełnę, łamanie funkcji skrótu haseł. Zostanę jednak przy brzydkiej, potocznej wersji angielskiej.