Kategoria: Security

Opublikowane w

Konsekwencje prawa nieuniknionych konsekwencji

Ponieważ rysiek nie daje możliwości komentowania u siebie (a szkoda), będzie krótki wpis. Ryśkowe prawo nieuniknionych konsekwencji mówi o tym, że:

Jeśli coś jest technicznie możliwe,
jest praktycznie nieuniknione.

Zupełnie się z tym zgadzam. Osobiście wyznaję dość podobną zasadę, którą można streścić

Każde zdarzenie o niezerowym prawdopodobieństwie zaistnienia prędzej czy później nastąpi.

Trochę fatalistyczne, fakt (szczególnie w kontekście kolizji ciał w przestrzeni kosmicznej o niepomijalnej masie), ale sprowadzając do komputerów i bezpieczeństwa: każda baza zostanie wykradziona, każde dane prywatne ujawnione, każde hasło zostanie złamane. Prędzej lub później.

W kontekście Diaspory, która jest przytoczona przez ryśka jako remedium na problemy dotyczące ochrony prywatności m.in. na Facebooku

Zwyczajnie nie da się wprowadzić reklam lub sprzedać danych prywatnych wszystkich użytkowników tej sieci jednocześnie. jest to technicznie niemożliwe.

oznacza to, że da się zdobyć dane wszystkich użytkowników tej sieci. Jak? Wystarczy błąd w aplikacji. Jak trafnie zauważa Wiktor:

One wszystkie ze sobą gadają i mają ten sam, możliwy do sprawdzenia kod.

Wystarczy klasyczny 0 day, i jeśli tylko komuś będzie zależało na tych prywatnych danych, to zdobędzie je. Oczywiście nie wszystkie, bo albo jakiś serwer będzie offline, albo będzie nietypowo skonfigurowany, albo zwyczajnie admin zdąży go załatać. Albo nie zdąży zaktualizować do podatnej wersji.

Fakt, że oprogramowanie jest open source nie eliminuje prawdopodobieństwa wystąpienia błędu. Wystarczy wspomnieć błąd z OpenSSL w Debianie. Zresztą, chyba wszyscy pamiętamy o tegorocznym Heartbleed…

Należałoby więc raczej mówić jedynie o zmniejszaniu prawdopodobieństwa zaistnienia zdarzenia, nie jego eliminacji. W tej chwili raczej nikt się na dane użytkowników Diaspory nie połasi, ale nie dlatego, że nie może, tylko dlatego, że się po prostu nie opłaca. Użytkowników Diaspory jest zwyczajnie za mało.

Opublikowane w

EncFS – kolejne narzędzie do szyfrowania upada

Dawno temu zachwycałem się EncFS[1]. Obsługiwało AES, pozwalało szyfrować pliki, nie partycje i pozwalało trzymać je na zwykłym systemie plików. Tak naprawdę szyfrowany był katalog. Jakiś czas temu upadł Truecrypt, który – zdaniem twórców – okazał się nie tak bezpieczny, jak postrzegali go ludzie. Teraz kolej na EncFS.

Wczoraj, podczas aktualizacji systemu[2], dostałem w twarz dialogboksem o następującej treści:

Encfs security informationAccording to a security audit by Taylor Hornby (Defuse Security), the current implementation of Encfs is vulnerable or potentially vulnerable to multiple types of attacks. For example,an attacker with read/write access to encrypted data might lower the decryption complexity for subsequently encrypted data without this being noticed by a legitimate user, or might usetiming analysis to deduce information.Until these issues are resolved, encfs should not be considered a safe home for sensitive data in scenarios where such attacks are possible.

Pięknie, prawda? Szczególnie, że EncFS byłby świetnym rozwiązaniem do szyfrowania plików w chmurze – EncFS dla WebDAV czy Dropbox były proste w założeniu i wygodne w użytkowaniu[3]…

Wygląda, że pomału można żegnać się z EncFS. A podobnych alternatyw jakoś nie widać na horyzoncie.

[1] Strona projektu zwraca 404. Przypadek? W każdym razie nie linkuję, łatwe do wyszukania…

[2] Debian unstable. Akurat tam nie używam encfs, ale instaluję wszędzie. Planowałem do chmury.

[3] Ładne ilustrowane howto dla EncFS w chmurze.

Opublikowane w

Dziura w OpenSSL, o jakiej się nie śniło

No bo jak inaczej nazwać błąd, który pozwala na zdalny dostęp do pamięci podatnej maszyny? Co prawda „tylko” 64kB i „tylko” związanej z procesem korzystającym z biblioteki zawierającej błąd, ale biorąc pod uwagę, do czego OpenSSL służy… Wyciec mogą klucze (jeśli nie zostaną zmienione, to w przypadku ich przechwycenia będzie można podsłuchać transmisję nawet po aktualizacji biblioteki), loginy i hasła (jeśli użytkownicy nie zmienią haseł, to atakujący będzie mógł się dostać do serwisów nawet po zmianie certyfikatów i aktualizacji biblioteki).

Heartbleed

Źródło: http://heartbleed.com/

Błąd związany z OpenSSL w Debianie sprzed blisko 6 lat to przy tej dziurze pikuś – wtedy wystarczyło zaktualizować pakiet i zmienić klucze. Teraz na dobrą sprawę należałoby zmienić wszystkie certyfikaty SSL (o ile były używane na choć jednej podatnej maszynie) i skłonić wszystkich użytkowników do zmiany haseł. Niekoniecznie technicznych użytkowników, dodajmy.

Ważne jest to o tyle, że niektóre popularne polskie serwisy oferujące darmową (i nie tylko) pocztę były podatne. I to dość długo (nie wiem, czy nadal nie są). Jeśli atakujący uzyska dostęp do poczty, a używamy tej skrzynki do przypominania hasła w innych serwisach to zmiana w nich haseł nie rozwiązuje problemu.

Dodatkowo sprawdzanie podatności systemów było utrudnione. Popularny test sprawdzający podatność na atak z powodu obciążenia zgłaszał… false negatives. Czyli system był podatny, a narzędzie testujące twierdziło, że jest OK. I to w pewnym momencie, wg moich obserwacji, w jakichś 9x% prób… Problemu tego nie miało narzędzie CLI, ale dość szybko przestało ono być dostępne. Zapewne dlatego, że skutkiem ubocznym tego narzędzia był zrzut pamięci i dostęp do wrażliwych danych.

Na koniec mały paradoks. Systemy, w których logowanie było bez szyfrowania nie są podatne na dziurę (za to były i są podatne na podsłuchanie transmisji). Podobnie jak Debian Squeeze, czyli oldstable, któremu wkrótce skończy się support bezpieczeństwa. Użyta w nim wersja OpenSSL jest na tyle stara, że nie jest podatna.

Na razie status jest taki, że jest dostępna poprawka, załatana jest część systemów (wczoraj o ok. 17 było naprawdę sporo dziurawych). Widziałem tylko jedną firmę (polską), która poinformowała o błędzie użytkowników i zaleciła zmianę certyfikatów (ale już ani słowa o hasłach). Osobiście zalecam zwykłym użytkownikom w tej chwili zmianę ważniejszych haseł (zwł. pocztowych!) i obserwację sytuacji. Gdy opadnie kurz, tj. administratorzy załatają systemy i wymienią certyfikaty – ponowna zmiana haseł, tym razem wszystkich (ale naprawdę wszystkich wszystkich).

Błędowi poświęcona jest specjalna strona i tam odsyłam po szczegóły. Tak jeszcze patrzę na to, co napisałem parę lat temu i chyba tekst dane, niezależnie od tego jak zabezpieczane, nie są bezpieczne i prędzej czy później nastąpi ich ujawnienie łapie się na jakieś motto.

UPDATE: Ważna uwaga, o której zapomniałem. Jeśli aktualizujemy OpenSSL w systemie, to trzeba jeszcze zrestartować usługi. W Debianie można skorzystać z polecenia checkrestart (pakiet debian-goodies), ale na przynajmniej jednym systemie pokazywał, że nie ma nic do restartu, choć był apache i zabbix-server. Można zamiast tego użyć:

lsof -n | grep ssl | grep DEL