Tag: sieć

Opublikowane w

IPv6 w 2016 – zmiany w tunelach

Pierwszego kwietnia SixXS wysłał do swoich użytkowników maila, w którym poinformował, że

We are now fully stopping accepting signups and tunnel & subnet requests.

Czyli że ograniczają świadczenie usług do istniejących klientów i usług. Decyzja jest motywowana brakiem czasu oraz tym, że część ISP uważa, że darmowe tunele IPv6 są dla nich alibi do nie wdrażania IPv6 swoim klientom końcowym.

Unfortunately it seems a large number of ISPs think that our service is
a free pass for them to not deploy IPv6, as they direct their (paying)
customers who want IPv6 to our service.

Trudno się z tym nie zgodzić. Wdrożenia IPv6 są rzadkością, także – czy może raczej: zwłaszcza – w Polsce (tu ciekawa prezentacja z Orange z komentarza do innego wpisu, dzięki za podrzucenie).

Piszę o tym z dwóch powodów. Po pierwsze, gogoNET ogłosił, że się zamykają:

After 5 years we are closing down gogoNET on April 23, 2016.  Freenet6 will continue to work for some time but we can’t guarantee for how long.

Po drugie, umknęła mi dość istotna akcja pt. zadzwoń do ISP po IPv6. Jest też uruchomiona wiki, gdzie można wpisywać co udało się osiągnąć w sprawie IPv6.

Nie jestem do końca przekonany, czy rewolucję należałoby faktycznie zaczynać od ISP, ale faktem jest polscy dostawcy treści nadal nie dystrybuują treści po IPv6 (brak rekordów AAAA, źródło ww. prezentacja), a IPv6 w większości przypadków jest poruszane jedynie od święta, na spotkaniach branżowych typu PLNOG.

Warto w tym momencie przypomnieć (nieco zbyt ambitne IMO) stanowisko prezesa UKE, zakładające, że końcowi użytkownicy otrzymają publiczne adresy IPv6 od stycznia 2012 (stacjonarni, mobilni rok później). Tymczasem otwarte pozostaje pytanie kiedy nadejdzie era IPv6?

To co, „zadzwonimy” do ISP? Wpisujcie na wiki i w komentarzach, co usłyszeliście. A cudzysłów, bo może być zgłoszenie emailem czy zapytanie w social media. Kto wie, czy to ostatnie nie jest najlepsze…

Opublikowane w

Jak zrobić router GSM na Linuksie?

Niedawno miałem awarię netu. Stwierdziłem, że warto przy tej okazji poćwiczyć awaryjne udostępnianie sieci na Linuksie. Oczywiście zrobienie routera z komputera z Linuksem to kwestia paru poleceń, ale stwierdziłem, przećwiczyć udostępnianie sieci po WiFi.

Istnieje pakiet hostapd, który ułatwia zamianę komputera z Linuksem w access point. Instalacja pakietu hostapd:

apt-get install hostapd

Jakość pakietu nie zachwyca, ale jest niezły tutorial do hostapd. Skrypt init nie zadziała – należy go uzupełnić o ścieżkę do pliku – zmienna DAEMON_CONF. Podobnie sam pakiet nie dostarcza – jak to zwykle ma miejsce w przypadku pakietów Debiana – pliku konfiguracyjnego umieszczonego w katalogu /etc. Przykładowy plik konfiguracyjny dla hostapd znajdziemy jednak w /usr/share/doc/hostapd/examples.

Żeby nie przedłużać, poniżej cały plik konfiguracyjny, którego ostatecznie użyłem:

interface=wlan0country_code=PLssid=NAZWA_SIECIhw_mode=gchannel=6wpa=2wpa_passphrase=TAJNE_HASLOwpa_key_mgmt=WPA-PSKwpa_pairwise=TKIPrsn_pairwise=CCMPauth_algs=1macaddr_acl=0

Jak widać, są lekkie różnice w stosunku do tutoriala. Brakujące ustawienie zmiennej w skrypcie startowym znalazłem później, więc ostatecznie uruchamiałem hostapd z ręki, bez demonizacji (w ramach debugu, zresztą).

Oczywiście sama konfiguracja hostapd nie wystarczy. Trzeba mieć jeszcze skonfigurowane „przyjście” netu. W moim przypadku internet był dostarczony z modemu GSM (tutaj opis konfiguracji Aero2 na modemie Huawei E3131). Użycie modemu LTE pozwoli oczywiście zrobić szybszy router GSM na Linuksie. Przyda się również serwer DHCP i konfiguracja DNS. Obie rzeczy może załatwić dość dokładnie opisany kiedyś dnsmasq. Ale dla przydzielania adresów IP systemom łączącym się z naszym routerem GSM wystarczą dla ww. konfiguracji dwie linie w /etc/dnsmasq.conf:

interface=wlan0dhcp-range=192.168.1.100,192.168.1.200,255.255.255.0,1h

Należy też dodać adres IP na interfejsie wlan0, włączyć forward pakietów dla IPv4 oraz uruchomić NAT. Wersja „ręczna” ww. czynności (dla mojej konfiguracji, interfejsy mogą się zmieniać) to:

ip a a 192.168.10.1/24 dev wlan0
ip link set wlan0 up
service dnsmasq restart
echo "1" > /proc/sys/net/ipv4/ip_forward
iptables -t nat -A POSTROUTING -o ppp0 -j MASQUERADE

Po tym wszystkim, inne komputery powinny móc się połączyć z naszym linuksowym routerem GSM, dostać adres IP oraz posiadać dostęp do internetu za jego pośrednictwem. W przypadku problemów warto sprawdzić kolejno: otrzymanie adresu IP, ping do routera (192.168.10.1), ping do świata po IP, ping do świata pod domenie (w zasadzie: resolvowanie DNS).

Na rynku jest sporo sprzętów, które pozwolą zbudować mocny routera GSM na Linuksie. Choćby przykładowo Banana Pi, Orange Pi czy nieśmiertelne Raspberry Pi. Oczywiście jeśli miałby być to sam router, to nie bardzo widzę sens ekonomiczny, bo zestaw modem+płytka+karta wifi+zasilacz pewnie będzie kosztował więcej, niż tani router LTE (no chyba, że ktoś akurat – jak ja – ma ww. graty pod ręką 😉 ), ale w przeciwieństwie do taniego routera GSM można tu uruchomić dodatkowe funkcjonalności typu NAS, VPN czy serwer WWW. Ten ostatni to może niekoniecznie na łączu GSM…

Mam nadzieję, że opis się przyda. Gdybym o czymś zapomniał, albo coś nie działało, proszę o uwagi.

PS. Oczywiście mam świadomość, że udostępnienie internetu z GSM potrafi w trzech kliknięciach zrobić chyba każdy smartfon z Androidem. W przypadkach awaryjnych jest to pewnie najszybsza droga. I tak, użyłem Aero2 i pakietu testowego bez captcha. Niskie opóźnienia pozytywnie zaskakują.

UPDATE: Istnieje coś takiego jak projekt RaspAP, o którym warto wspomnieć. Narzędzie umożliwia konfigurację access pointa WiFi w ładny (GUI) sposób. Wsparcie dla wielu języków, wygodny dostęp do wielu opcji.

Opublikowane w

Automatyczne pobieranie kontaktu abuse dla domeny lub adresu IP

Zawsze miałem problem z szukaniem właściwego kontaktu abuse. No może problem to za dużo powiedziane, ale szukanie ręcznie, w hurtowych ilościach to nie jest nic ciekawego. Poza tym, jeśli chcemy zgłaszać automatycznie, to szukanie ręcznie odpada. A w danych whois były cuda, więc parsowanie tego byłoby wyzwaniem… Stosunkowo niedawno RIPE zrobiło jako taki porządek i pojawiły się pola abuse-c. Jednak już wcześniej znalazłem abusix i ich projekt Abuse Contact DB. Pozwala na wygodne odpytywanie o kontakty abuse przy pomocy DNS, więc szybko, prosto i wygodnie.

Trochę, żeby ułatwić życie kolegom, a trochę, żeby automatycznie zgłaszać nadużycia (np. próby włamań po SSH) ze swoich hostów, popełniłem funkcję w Perlu[1], która zwraca pierwszy email z listy, na podstawie ww. bazy. W międzyczasie zająłem się czym innym, znalazłem serwis, który rozwiązał temat automatycznego raportowania prób włamania. Temat więc trochę umarł. Przynajmniej do wczoraj/przedwczoraj, kiedy znalazłem ten wpis i dowiedziałem się, że najprawdopodobniej nikt nie powiadomił firm hostujących. Plus zwykła ciekawość: a gdzie te skompromitowane hosty leżą? Z potrzeby chwili i własnej ciekawości skleciłem skrypt, który bierze domenę (czyli adres strony), sprawdza jego IP (dokładniej: rekord A) i ustala stosowny adres email do kontaktu z abuse.

Wynik działania dla domen .pl jest tu, a wynik działania dla całej listy tu. Skrypt jest zdecydowanie do poprawienia i rozwoju. W tej chwili nie zwraca nic przy braku kompletu danych, czyli brak obsługi błędów, jest wolny, bo działa sekwencyjnie, nie jest to czysty Perl, nie obsługuje IP (ani IPv6 czyli rekordów AAAA), grupowania domen/IP po kontakcie abuse (żeby nie słać wielu maili na ten sam adres) i wysyłki maili, ale leci na GitHuba. W ramach motywatora. 😉 Może kiedyś przyda się komuś, kto znajdzie jakiś malware…

TIL: istnieje oficjalne narzędzie w Pythonie, obsługujące bazę danych abuse; działa zarówno dla IPv4 jak i IPv6 (ale nie obsługuje domen). Generalnie robi to, co moja pierwotna funkcja w Perlu, tylko trochę lepiej. Mam wrażenie, że jak wtedy patrzyłem na tę stronę, to go nie było…

PS Z różnych źródeł wiem, że większe polskie hostingi są już powiadomione, nie ma potrzeby wysyłania maili. 😉 Warto natomiast zobaczyć, czy nie ma na liście strony własnej/znajomych. Problem leży tak naprawdę po stronie użytkownika hostingu i  jego niezaktualizowanej aplikacji, więc tylko on może go tak naprawdę rozwiązać.

[1] Teraz widzę, że funkcja nie jest w czystym Perlu, tylko wywołuje zewnętrzny program host, poprawię wkrótce.