Nieco ponad pół roku temu opisałem możliwe sposoby przyspieszania łącza internetowego. Znowu jestem na urlopie, bez dostępu do „normalnego” łącza i korzystam z Aero2. Jak pisałem, najbardziej, ze względu na łatwość uruchomienia, przynajmniej w środowisku Linux, odpowiada mi wariant z socks proxy i ssh.
Poza tym, mignęła mi ostatnio – zupełnie nie pamiętam przy jakiej okazji, ale niezwiązana z tym tematem – informacja o polipo, czyli cache’ującym serwerze proxy, pomyślanym o użytku osobistym, domowym lub małych grupach użytkowników. W stosunku do pełnoprawnego proxy WWW, czyli popularnego squida ma parę ciekawych cech: jest lekki i szybki, prosty w konfiguracji, może robić za mostek między sieciami IPv4 i IPv6, umie socks proxy, posiada pewne opcje umożliwiające łatwe filtrowanie reklam i zwiększanie prywatności.
W kombinacji z tunelem SSH z którego korzystam, polipo będzie pełnił rolę cache oraz translatora socks proxy na zwykłe proxy WWW. O ile większość przeglądarek jakoś obsługuje socks proxy, o tyle chyba tylko w Firefoksie można to po prostu wyklikać, pozostałe wymagają zabawy z wierszem poleceń w celu uruchomienia obsługi. Poza tym, mając proxy WWW w systemie można je wykorzystać nie tylko do przeglądarek, ale do wszystkich programów, które umożliwiają ustawienie proxy HTTP.
Czyli całe rozwiązanie składa się więc z dwóch elementów: tunelu SSH, zapewniającego szyfrowanie przesyłanych danych (bezpieczeństwo) oraz kompresję (wydajność), oraz polipo zapewniającego cache plików (wydajność). Ponieważ moje łącze mobilne jest wolne (Aero2; DOWN/UP 512/256 kbps), zdecydowałem się umieścić serwer proxy na laptopie, przed tunelem SSH (patrząc od strony przeglądarki). Wydaje mi się, że tak będzie wydajniej – część zapytań nie trafi w ogóle do tunelu. Możliwa jest też konfiguracja z proxy uruchomionym na serwerze terminującym tunel – patrz linki na końcu wpisu. Topologia rozwiązania wygląda zatem następująco:
Internet - serwer - tunel SSH - polipo - przeglądarka
Serwer to maszyna z Linuksem (może być VPS dowolnego typu), serwerem SSH i przyzwoitym (optymalnie: lepszym od naszego mobilnego łączem).
Uruchomienie tunelu:
ssh -CND 9000 user@serwer
Konfiguracja serwera polipo (bardzo podstawowa, dostępnych jest znacznie więcej opcji, ale ich opis wykracza poza tematykę tego wpisu; cat /etc/polipo/config):
logSyslog = true
logFile = /var/log/polipo/polipo.log
socksParentProxy = 127.0.0.1:9000
socksProxyType = socks5
Następnie ustawiamy w przeglądarce WWW jako HTTP proxy: adres 127.0.0.1 i port 8123 (domyślny port na którym słucha polipo). Gotowe.
Uwaga dotycząca bezpieczeństwa: z uwagi na to, że w ww. rozwiązaniu szyfrowany jest tylko ruch HTTP, i tylko ten przechodzący przez proxy, należałoby pewnie ograniczyć dostęp dla pozostałego ruchu wychodzącego na firewallu. Jeszcze lepszym rozwiązaniem pod względem bezpieczeństwa, z uwagi na ew. spoofing DNS i uniezależnienie się od DNSów dostawców sieci, byłby VPN. Ale w tym przypadku nie to jest priorytetem, poza tym, korzystam z lokalnego serwera DNS.
Linki:
- Opis konfiguracji Aero2, wvdial i modemu Huawei E3131.
- Alternatywna konfiguracja z polipo uruchomionym na serwerze.
