Techno, porno i duszno. Blog niezupełnie technologiczny.
Stoisko dla dzieci w Ikea Poznań. „Szklanki” z nóżką – pierwsze widzę. Te w górnym rzędzie, częściowo schowane, kształtem i gabarytami jako żywo przypominają naczynka do shotów.
Źródło: fot. własna
Nie rozumiem, czemu Ikea kieliszków nie nazywa rzeczy po imieniu, czyli kieliszkami? Kieliszki Absolut – czy to nie brzmiałoby lepiej?
Przegapiłem premierę, ale warto wiedzieć, że pojawiły się dwa ciekawe nowe modele w rodzinie Orange Pi.
Pierwszy z nich, Orange Pi Plus, to odpowiedź na wyższe modele konkurencji. Ma… w zasadzie wszystko. Jest port SATA, jest mocny procesor (cztery rdzenie 1,6 GHz), jest Wi-Fi, są 4 porty USB 2.0, odbiornik podczerwieni i wbudowany mikrofon. W końcu jest wbudowana pamięć flash (8GB). Jedyna słabość to ilość wbudowanego RAM – nadal 1 GB, więc na desktop trochę mało, tj. można zrobić, ale trzeba będzie oszczędzać. Cena: około 50 USD z wysyłką. Zdjęcie Orange Pi Plus z opisem poniżej:
Źródło: http://www.orangepi.org/orangepiplus/H3shuoming.jpg
Drugi model to Orange Pi PC. Dość okrojony, wygląda na alternatywę dla Raspberry Pi 2. Pierwsze co rzuca się w oczy to mocny procesor, ten sam co w ww. modelu. Pozostały wbudowany mikrofon oraz czujnik IR, ale zniknął port SATA, nie ma wbudowanego Wi-Fi, ani pamięci flash, a ethernet to – podobnie jak w Raspberry Pi – 100 Mbps. Standardowy 1GB RAM. Główny atut? Oczywiście cena. Ok. 23 USD z wysyłką, lub 15 USD + ok. 3 USD wysyłka. Zdjęcie Orange Pi PC wraz z opisem poniżej:
Źródło: http://www.orangepi.org/orangepipc/images/orangepipc_info.jpg
W obu przypadkach można uruchomić Linuksa, w przypadku Orange Pi Plus dostępny jest Debian. Chipset ten sam, więc przypuszczam, że pojawienie się Debiana na model PC jest jedynie kwestią czasu.
Przyznaję, że rozważam zakup Orange Pi Plus i wymianę Dockstara – działa dobrze, ale 128 MB RAM zaczyna trochę boleć.
Ostatnio czytam książkę Myśl jak Sherlock Holmes. Głupio tak coś więcej o książce pisać, bo w połowie jestem, ale… Uczucia bardzo mieszane, bo ma ambicję być poradnikiem pełną gębą, a mnie śmieszy traktowanie Dr Watsona i Sherlocka Holmesa jako postaci rzeczywistych, a nie jedynie literackich, ale momentami ciekawa. Bardziej jako ładnie ubrane anegdotki i ciekawostki, niż „poważny” poradnik.
No i w pewnym momencie taki kwiatek:
Wi-fi: 802,11 b/g (bity na godzinę)
Zawsze się zastanawiałem, o co chodzi z tym b/g i w końcu jest odpowiedź! 🙂 I pozostało zadać pytanie: ile jest tak naprawdę w cytowanym tekście, będącym podpisem zdjęcia, błędów?
UPDATE: Jestem na finiszu i muszę powiedzieć, że książka jest ciekawa, spostrzeżenia trafne. Nadal, Sherlock Holmes jest IMO bardziej ilustracją, mającą zaciekawić czytelnika i nie brałbym tego w 100% na poważnie, ale warto przeczytać.
