Tag: dom

Opublikowane w

Linux – co warto seedować?

Jakiś czas temu postawiłem NAS w domu (jest zaległy szkic wpisu od… dawna, pewnie w końcu się zbiorę i go opublikuję). Łącze jest przyzwoite (2 Mbit uploadu) i słabo wykorzystane, a nie chciałem, żeby leżało odłogiem i postanowiłem wesprzeć projekty open source poprzez seedowanie plików.

Minęło jakieś półtora miesiąca od ostatniej zmiany plików, więc można pokusić się o jakieś wnioski. Plik/katalog i ratio:

tails-i386-0.22.1 - 15,0
debian-7.4.0-amd64-netinst.iso - 4,4
debian-7.4.0-amd64-CD-1.iso - 7,1
debian-7.4.0-i386-netinst.iso - 5,1
debian-7.4.0-i386-CD-1.iso - 7,8
debian-7.4.0-armel-netinst.iso - 1,6
debian-7.4.0-armel-CD-1.iso - 1,2

Jak widać, największym zainteresowaniem cieszy się opisywana kiedyś dystrybucja T(A)ILS, w przypadku Debiana zaskakuje niemal równa popularność architektur i386 oraz amd64 (liczyłem, że będzie duża przewaga amd64, przecież to niemal każdy współczesny procesor wspiera). IMO zupełnie nie warto seedować obrazów z architekturą armel.

Zdaję sobie sprawę, że lista jest mocno niekompletna, ale niestety nadal nie kupiłem docelowego dysku i miejsce mnie mocno ogranicza. Przy najbliższej wymianie plików wyleci armel, a pojawi się jakieś Ubuntu albo i Kali Linux.

UPDATE: Próbka jest na razie bardzo mała bo jakieś 4 dni, ale wygląda, że Kali Linux (architektura amd64, następca BackTrack, czyli dystrybucja Linuksa przeznaczona dla pentesterów) jest strzałem w dziesiątkę. Ratio 2,44, kolejny w kolejności ma 1,07…

UPDATE2: Zdecydowanie Kali Linux! Amd64 – ratio 37,3 , i386 – 25,9 w ciągu 4 tygodni.Tails – 5,01 w ciągu 2 tygodni, czyli po normalizacji czasu ratio ok. 10. Dość podobnie jak w krótkim okresie, jak widać.

Opublikowane w

Ładowarka akumulatorów Emos KN-8501 (N8168N)

4R36MBD5HTYK

Kiedyś dla pamięci opisywałem ładowarkę akumulatorów BQC-4A18. Taka forma się sprawdza, bo instrukcji pod ręką nie mam, a czasem trzeba zerknąć, jak korzystam. Zatem pora opisać Emos KN-8501.

Tamtej nie widziałem w sklepie, więc znowu kupiłem jakąś tanią. Padło na Emos KN-8501 AKA N8168N za ok. 27 zł. Tamta (też tania) się sprawdza, ba, użytkownicy zadowoleni, więc trochę powtórka z rozrywki.

Emos KN-8501 ma mniej funkcji (nie ma rozładowywania), jest bardziej ręczna (trzeba wybierać ilość akumulatorów przełącznikiem), ale obsługuje akumulatory NiCd. W sumie bez znaczenia i tamta chyba też miała, skoro był refresh. No i trochę wolniej ładuje (1800 mAh 3h 50m; 2500 mAh 4h 45m), ale cóż… Wygląda ona tak:

Ładowarka Emos KN-8501 AKA N8168N

Źródło: hurt.com.pl (zarazem miejsce zakupu)

Rozmieszczenie akumulatorów:

  • nie wolno mieszać AA i AAA
  • trzeba ładować zawsze parzystą ilość
  • należy wybrać ilość akumulatorów
  • trzeba ładować akumulatory tej samej pojemności
  • jeśli ładowane są 2 szt, to trzeba je włożyć w gniazda 1 i 2 licząc od lewej

Sygnalizacja świetlna:

  • migająca zielona – podłączenie ładowarki do źródła zasilania
  • pomarańczowa – rozładowanie
  • czerwona – ładowanie
  • migająca czerwona – uszkodzone ogniwa lub zwykłe baterie
  • zielona – akumulatory gotowe do użytku (naładowane)

Mam nadzieję, że będzie OK. Wielkich wymagań przed nią nie ma…

Opublikowane w

Wegański gulasz

Blog nie jest blogiem kulinarnym, ale co jakiś czas przewijają się tu przepisy kulinarne. Zwykle sprawdzone, które lubię, a które ciężko mi znaleźć w innym miejscu, albo wręcz własne.

Tym razem gulasz. Ostatnio zrobiłem inspirując się mocno tym przepisem na gulasz vegulasz, wyszedł dobry i w dużej ilości, więc dziś powtórka. Tym razem notuję, bo lekko modyfikowany przepis, a poza tym strony lubią znikać z netu… Dodatkową zaletą tego gulaszu jest to, że fajnie się mrozi i łatwo zrobić obiad z taką mrożonką (ryż, kasza, kuskus czy nawet chleb i gotowe). Proporcje na duży garnek (klasy wiadro).

Składniki:

  • 3 duże cebule
  • ok. 20 małych pieczarek (można pominąć, akurat miałem)
  • 5 dużych marchewek
  • 5 ząbków czosnku
  • ok. szklanki czerwonej soczewicy
  • ok. szklanki ryżu (może być brązowy)
  • pół papryki (można pominąć, można dać więcej w sezonie)
  • 2 małe słoiki koncentratu pomidorowego
  • sos sojowy
  • papryka czerwona słodka w proszku (nie oszczędzać, myślę, że 1 op. 20g)
  • curry (nie oszczędzać, podobnie 1 op. 20g)
  • 1 op. kostki sojowej grubej (akurat nie było, wziąłem „kotlety” sojowe i pokruszyłem)
  • kukurydza konserwowa (1 puszka)
  • groszek konserwowy (1 puszka)
  • cząber, bazylia, lubczyk (okolice łyżki stołowej każdej z przypraw)
  • sól (w razie potrzeby – curry i sos sojowy są zwykle słone)

Do garnka wlewamy olej, wrzucamy pokrojoną w grubą kostkę cebulę i pieczarki. Podsmażamy/podduszamy. Jak prawie gotowe, dorzucamy posiekany czosnek, dodajemy marchew. Po chwili dolewamy przegotowanej wody, wsypujemy ryż i soczewicę. Dodajemy koncentrat, kostkę sojową i przyprawy.

Nieco później dodajemy kukurydzę, groszek i świeżą paprykę. Gotujemy, aż ryż i soczewica będą miękkie. Pamiętamy, że kostka sojowa, ryż i soczewica chłoną wodę, więc raczej rzadsze na początku, niż gęstsze – i tak zgęstnieje.

Na koniec pasujący tu, zwłaszcza przy odgrzewaniu lifehack sprzedany mi w wegetariańskim barze Chwirot (czasem zaglądam, zwykle na wynos biorę; polecam): jeśli danie oparte na sosie pomidorowym jest za gęste (np. na drugi dzień), albo jest go za mało, to najprościej zaradzić temu dodając soku pomidorowego (takiego do picia, z kartonu) i podgrzewając. W wariancie studenckim: spokojnie z jednej porcji sosu robi się dwie.