Wrażenia z P.I.W.O. 2011

Przyznaję, że mój udział w tegorocznej Poznańskiej Imprezie Wolnego Oprogramowania był drastycznie ograniczony. Na początku wypadek spowodował, że musiałem zrezygnować z wystąpienia jako prelegent. Konkretniej, porzuciłem decyzję o zgłoszeniu wystąpienia, w sumie może i lepiej, bo to się bardziej na lightning talk nadawało… Następnie, z innych przyczyn losowych, musiałem zrezygnować z wysłuchania większej części wykładów. I zwyczajnie odpuściłem sobie afterparty wybierając alternatywną imprezę z kumplami, którzy nie dali rady dotrzeć na P.I.W.O. Zresztą, trochę daleko dla mojej dobitej nogi było, zwł. po wcześniejszym bieganiu. Cóż, życie, trzeba się przyzwyczajać, może następnym razem się uda.

W przeciwieństwie do zeszłorocznej edycji – słaba frekwencja, dodatkowo podkreślona ogromem auli wykładowych. Szczególnie na pierwszym wykładzie było drastycznie pusto. Potem było lepiej (mało pustych rzędów), ale jednak nadal optycznie pusto. Znajomy z którym rozmawiałem obwinia – zapewne słusznie – organizatorów, którzy późno ogłosili agendę. Za to nie było duszno.

Niemniej organizacja OK, na tyle na ile mogłem stwierdzić biegając z i na imprezę i słuchając wykładów w jednej sali. Wykłady rozpoczynały się punktualnie, zaplecze techniczne OK i działające, informacja – jak dla mnie – OK, ale ja miejscowy jestem, więc jakby z dnia na dzień mogę podjąć decyzję.

W tym roku aż dwa wykłady otrzymały ode mnie maksymalną ocenę w ankiecie. Naprawdę fajnie poprowadzone, ciekawe, przejrzyste, z (działającymi i bez nudnego rzeźbienia!) przykładami live, przynajmniej w zakresie przewidzianym prezentacją. Mówię o Debian@Kindle Michała Madziara oraz Open source w służbie wytwarzania oprogramowania, czyli przygotowujemy środowisko pracy dla zespołu (dead link). Nie ukrywam, że pierwszy był najbardziej interesujący mnie wykładem z agendy i jedynym „must see”, natomiast drugi to niezupełnie moja działka developerocentryczny, ale bardzo miła niespodzianka.

Wiem, że były ciekawe lightning talks, ale niestety nie zdążyłem dotrzeć. Będę obserwował strony projektów, jak dorwę. Zwł. nigmalabs.org wygląda interesująco.

A o czym chciałem mówić? Ano o tym, że istnieje coś takiego jak GNU Polish Translation Team, który zajmuje się tłumaczeniem strony i artykułów GNU i że potrzebuje kolejnych aktywnych osób. Znajomość angielskiego nie jest konieczna na stanowisku recenzenta (choć jak najbardziej wskazana) – wystarczy dobra znajomość języka polskiego. W przypadku tłumaczy jak najbardziej jest wymagana, ale jest miejsce na poprawianie znajomości angielskiego. Więcej o narzędziach, obiegu pracy itp. na stronie głównej GNU PTT. W prosty sposób, niewielkim nakładem czasu można pomóc w popularyzowaniu idei GNU i wolnego oprogramowania. Zapraszam do przyłączenia się do projektu. 🙂

Klawisze regulujące jasność Linux – rozwiązanie problemu.

Jakiś czas temu pisałem o laptopie Fujitsu-Siemens Esprimo V6515, którego opisywałem prawie dwa lata temu. Okazało się, że da się uruchomić należycie działającą regulację jasności. I prawdopodobnie dało się już wtedy, ale sposób jest mocno nieoczywisty. Ponieważ znalezienie rozwiązania zajęło mi dłuższą chwilę, obejmowało zabawy z debugiem ACPI itp. frajdy (zanim zadałem właściwe pytanie do wyszukiwarki), to zamieszczam.

Ogólnie problem był taki, że wciśnięcie klawisza brightness up powodowało wysłanie zarówno zdarzenia ACPI brightness up, jak i – natychmiast po nim brightness down. Przy czym sam brightness down działał normalnie. Rozwiązanie (warto wypróbować, jeśli ktoś ma problem z działaniem klawiszy do zwiększania jasności w laptopie) to dodanie opcji brightness_switch_enabled=0 do modułu kernela video. Najprościej trwale:

echo "options video brightness_switch_enabled=0" > /etc/modprobe.d/video.conf

Źródło: Brightness up/down key sensibility.

Jak sprawdzić IP komentującego?

Ostatni wpis traktujący o tym jak sprawdzić IP komputera zaowocował sporą ilością zapytań o to, jak sprawdzić IP komentującego na blogu albo forum. Sprawa może być utrudniona, bo adres IP bywa uznawany za daną osobową, a poza tym dobra praktyką jest ukrywanie przynajmniej części adresu przed osobami postronnymi. Zasadniczo wyróżnić można dwa przypadki:

Sprawdzanie IP komentarza przez osoby postronne

Wariant gorszy, bo dostęp jest bardzo ograniczony. W tym wariancie mamy trzy przypadki:

  • Komentarz zamieszczony jest z zarejestrowanego konta – w takim przypadku adres IP ukryty jest całkowicie. Niewiele można zrobić, ale – patrząc z drugiej strony – wiemy dokładnie, kto (jaki nick) zamieścił dany komentarz, co zwykle lepiej określa osobę, niż adres IP.
  • Jeśli komentarz dodawany jest bez logowania do serwisu, wygwiazdkowany. Również niewiele można zrobić, chyba, że ukrywanie części adresu jest zrobione bez głowy, np. schowana jest dokładnie jedna cyfra. Także schowanie jednego bloku adresu IP (np. wyświetlone 100.101.102.*) może pomóc w określeniu, kto dany komentarz zamieścił.
  • Komentarz z widoczną nazwą hosta. Z niewiadomych przyczyn (zapewne chodzi o głęboką wiedzę w temacie, szerokie spojrzenie i konsekwencję) urzędnicy nie uznają – w przeciwieństwie do adresu IP – nazwy hosta za daną osobową, przez co pojawia się ona w wielu serwisach/forach zamiast IP komentującego, więc możemy zobaczyć np. adaa194.neoplus.adsl.tpnet.pl. Sprawdzenie IP w takim przypadku to zwykłe uruchomienie polecenia ping adaa194.neoplus.adsl.tpnet.pl (tak, ping nie jest do tego, ale jest dostępny na wszystkich systemach, popularny, jednolity…). Jeśli ktoś woli wersję online lub nie wie, jak dobrać się do wiersza poleceń w systemie, to pomoże strona hostname IP lookup

Sprawdzanie IP komentarza przez właściciela serwisu

Wariant lepszy, bo obok wszystkich środków dostępnych w poprzednim przypadku, możemy:

  • Sprawdzić IP po zalogowaniu do systemu. Wiele systemów udostępnia w takim wypadku wprost IP komentującego właścicielowi bloga.
  • Sprawdzić IP przy blokowaniu komentarzy z danego IP. Nawet jeśli adresy IP komentujących nie są widoczne wprost, to często pojawiają się podczas blokowania możliwości komentowania, czy to wprost, czy w linku do blokowania, czy wreszcie na liście adresów zablokowanych (blokujemy możliwość komentowania autorowi komentarza na moment, patrzymy jaki adres, odblokowujemy).
  • Sprawdzić IP w systemie statystyk, jeśli korzystamy z takiego na stronie. Szczególnie przydatne przy niewielkim ruchu – łatwo wtedy skorelować dane wejście odnotowane w statystykach z czasem zamieszczenia komentarza. Na pewno ładnie widać to w stat4u, z którego korzystam.

Możemy też oczywiście sprawdzić IP połączenia, z którego zamieszczono komentarz w logach serwera WWW, jeśli działa na naszym hostingu lub mamy dostęp do logów.

HTH i łącznie z poprzednim wpisem wyczerpuje temat ustalania adresu IP.