Wpisy

Opublikowane w

NLNOG RING – zdiagnozuj sobie sieć

Odwieczny problem administratorów sieci to mogę sprawdzić trasę od siebie do danego hosta, ale jak wygląda w drugą stronę? Próbą rozwiązania tego zagadnienia były looking glass, pozwalające na wykonanie od określonego operatora ping czy traceroute. Czasem potrzeba jednak czegoś więcej – sprawdzenia resolvowania DNS, zbadanie stabilności transferu itp. Ogólnie przydałby się shell.

Projekt NLNOG RING jest odpowiedzią na to zapotrzebowanie. Opiera się na prostej zasadzie wzajemności: udostępniamy maszynę wirtualną (administrowaną przez opiekunów projektu) dla projektu, w zamian otrzymujemy dostęp do pozostałych maszyn projektu, w różnych częściach świata i – co ważniejsze – w wielu różnych ASN.

Wymagania co do maszyny są naprawdę niewielkie – 1 GB RAM, 20 GB dysku, 1 core 64bit procesora, adresy IPv4 oraz IPv6. Musi stać w naszym AS i na naszej adresacji. Myślę, że w tej chwili większość operatorów, nawet niewielkich sieci radiowych jest w stanie sprostać. Pozostałe wymagania stawiane organizacji (usługa jest kierowana do firm) to m.in.: bycie operatorem sieciowym, własne ASN, prefiksy IPv4 i IPv6, zgoda organizacji na uczestnictwo w projekcie.

Możliwe jest zarówno połączenie po SSH do wybranej maszyny, jak i wykonywanie, przy pomocy dostępnych narzędzi, operacji na wszystkich maszynach projektu jednocześnie. Generalnie potrafi bardzo pomóc w diagnostyce.

Projekt działa od wielu lat, ale dziś dowiedziałem się, że nawet w środowisku sieciowym niekoniecznie jest znany, więc uważam, że warto przypomnieć o jego istnieniu. Teoretycznie istnieje ryzyko nadużyć, ale użytkownikami są administratorzy sieci, polityka to zero tolerancji dla nadużyć i nie kojarzę jakichkolwiek problemów związanych z udostępnianiem maszyny. Korzystałem, polecam.

Opublikowane w

Żytnia afera

Zdjęcie

Do afer ze zbożem w tle mamy szczęście. Poprzednio była wykopowa afera zbożowa, a teraz chodzi o wódkę Żytnią. Wszystko zaczęło się od widocznego poniżej zdjęcia zamieszczonego na profilu na Facebooku.

Wódka Żytnia reklama Facebook

Źródło: wykop.pl

Chwilę potem rozpoczęła się nagonka na Polmos i agencję reklamową, która przygotowała materiał. Teksty o zbezczeszczeniu, zapowiedzi pozwów… klasyka.

Ale to już było

Moim zdaniem, nie pierwszy raz mamy taką sytuację. Pierwsze, z czym mi się zdjęcie i cała #żytniagate skojarzyła, to Psy Pasikowskiego, a konkretnie ten fragment (polecam przewinąć do 2:30):

 Podobieństwa:

  • W obu przypadkach mamy wykorzystanie utworu upamiętniającego śmierć konkretnej osoby, symbolu wydarzeń
  • W obu przypadkach zbrodnia dokonana przez komunistyczny aparat państwowy
  • W obu przypadkach jest „bezczeszczenie” poprzez humorystyczny kontekst z udziałem alkoholu
  • W obu przypadkach od zdarzenia upłynął podobny okres (1970 – 1992 oraz 1982 – 2015)

Przypadek? Nie sądzę.

Przychylam się do teorii, że całość została zrobiona z premedytacją. Przemawiają za tym: użycie „bocznej” firmy reklamowej, wykorzystanie w formie niedopowiedzianej/artystycznej, szybkie odcięcie się Polmosu i przeprosiny. Last but not least: czas publikacji. Dwa tygodnie przed rocznicą. Generalnie IMO obliczone na wywołanie szumu, który podchwycą ludzie i będą pamiętać przez dłuższy czas (teraz w parę dni dotrze pierwsza fala do wszystkich, 31 sierpnia będzie odgrzanie tematu).

Jeśli wszystko to było tal przemyślane, to mamy do czynienia z prawdziwym majstersztykiem reklamy. Może niezbyt etycznym, na pewno cynicznym, ale zdecydowanie wartym docenienia.

Kto zrobił reklamę?

Najciekawsza sprawa w tym wszystkim to IMO fakt, że główną reklamę zrobili ludzie, nie agencja. Ci oburzeni, ci komentujący i powielający (tak, w tym ja teraz). Zasięg profilu Żytnia Extra na Facebooku to na dzień dzisiejszy raptem ok. 27 tys. ludzi. Przypuszczam, że w dniu zamieszczenia zbytnio się nie różnił. Faktyczny zasięg? Minimum o rząd wielkości większy. Może o dwa rzędy. Koszty? Zapewne pomijalne, szczególnie za tak długotrwałą obecność w wielu miejscach produktu, który nie może być w Polsce reklamowany. Tak, uważam, że zostaliśmy strollowani. A jak wiadomo, jedyny sposób na trolle, to nie dokarmiać.

Na koniec

Nie będę się bawił w streszczenia. Sprawa wydarzeń lubińskich jest mało znana, o czym świadczy choćby częste mylenie Lubina z Lublinem podczas omawiania zdjęcia. I lakoniczność wpisu w Wikipedii. O Janku Wiśniewskim jest znacznie więcej. Warto przeczytać i znać, zanim zaczniemy się śmiać.