Kategoria: Sieć

Opublikowane w

Wylogowanie z serwisu a zmiana IP – co robić?

The background: jest sobie pewien serwis AKA aplikacja WWW. Z pewnych względów (bezpieczeństwo) zmiana IP użytkownika powoduje wylogowanie z aplikacji. Do tego – z innych względów – nie bardzo jest wola, by inwestować w zmianę takiego zachowania tejże aplikacji.

The problem: kolejny popularny operator (Plus) zmienił(?) działanie swojej sieci tak, że klientom często zmienia się IP w trakcie połączenia z Internetem, co skutkuje wylogowaniem z serwisu. Mam pewne podejrzenia, że może to dotyczyć tylko niektórych taryf, ale nie to jest przedmiotem rozważań. Wylogowuje i już.

The question: jak można w prosty sposób (dla laika) obejść problem od strony użytkownika aplikacji? Jedno rozwiązanie już znam – użycie Opery i turbo mode. Niby fajne, bo Opera jest darmowa, ale… nie jest to open source i nie każdy ma możliwość instalacji oprogramowania. Pewnie dowolne tunelowanie ruchu przeglądarki załatwi sprawę, ale dla laika to zbyt skomplikowane. Być może pomogłoby proxy, ale nie znalazłem informacji na stronach Plusa o tym, żeby coś takiego udostępniał. No i problem dotyczy nie tylko Plusa… Pomysły?

Opublikowane w

Blokada portu 25 w Netii.

Netia dołączyła do grona największych[1] (wcześniej, jako pierwsza zrobiła to TPSA, potem – z większych operatorów – port 25 zablokował Dialog) i zablokowała port 25 dla użytkowników. Znowu późno się późno się zorientowałem, bo po blisko miesiącu i pewnie nie napisałbym o tym, gdyby nie to, że jest to zrobione… źle.

Netia wprowadziła blokadę w najgorszy sposób dla użytkownika, tj. bez możliwości usunięcia blokady przez użytkownika. Nie da się jej usunąć ani samodzielnie, w sposób automatyczny (tak można to zrobić w przypadku Neostrady), czy w sposób zupełnie ręczny (telefon na infolinię), jak w Dialogu.

Poza tym, blokowanie portu 25 miało duży sens parę lat temu. TPSA była 3,5 roku temu pionierem, była to reakcja na realny problem spamu (Polska była w światowej czołówce wysyłających spam) i były realne efekty. Taki okres w IT to niemal epoka. Obecnie (niestety) coraz więcej spamu jest rozsyłanych w inny sposób, w szczególności przez soft kradnący hasła do skrzynek pocztowych. Ale lepiej późno, niż wcale.

Po drugie, blokada dotyczy tylko IP przydzielanych dynamicznie. Spam z łącz biznesowych będzie płynął dalej (a zmiana typu łącza na biznesowe to – zdaniem rzecznika – prosta sprawa[2]). Gwoli ścisłości, z tego co pamiętam, to samo zrobiła TPSA, bo – wbrew temu co pisze rzecznik Netii – blokada dotyczyła tylko Neostrady, ale już nie Internet DSL.

Po trzecie, brak możliwości zdjęcia blokady przez użytkownika. Co prawda opinia UKE w tej sprawie była pozytywna (czyli, że wolno tak zrobić – kiedyś wysłałem pytanie; nie oznacza to, że użytkownik nie ma możliwości rozwiązania umowy – tu już powinien wypowiadać się IMO UOKiK lub sąd), ale nie dawanie wyboru użytkownikom, jest słabe (choć prostsze technicznie). Szczególnie, że technicznie jest taka możliwość. W połączeniu z argumentacją usługi z dynamicznym IP nie są stworzone po to, żeby na nich stawiać serwery pocztowe[3] jest żenujące[4]. Uważam, że TPSA podeszła do tematu o dwie klasy lepiej.

[1] Przepraszam, ale ten zwrot mi się bardzo ostatnio spodobał, choć tu akurat bez podtekstu jest. Informacja o blokadzie portu 25 na blogu Netii.

[2] Komentarz nr 18:

12.02.2013, 10:39
@maniek552 Nie ma z taką zmianą żadnego problemu. Przechodzi się na ofertę biznesową nadpisując dane w systemie i sprawa załatwiona. Ceny są praktycznie takie same.
[3] Komentarz nr 29:
@maniek552 Z tym, że TP i Dialog wycięli wszystkim (również stałym IP) a my blokujemy tylko dynamicznym. Jest różnica i to duża. Usługi z dynamicznym IP nie są stworzone po to, żeby na nich stawiać serwery pocztowe.
[4] Stawianie serwerów nie jest podstawowym przeznaczeniem takich łącz – tu zgoda. Ale idąc tym tokiem rozumowania za moment okaże się, że można zablokować możliwość jakichkolwiek połączeń przychodzących na dynamicznych łączach (nawiasem, Orange tak robi z mobilnym internetem), albo w ogóle dopuścić tylko WWW i pocztę (w końcu SSH to „biznesowe” zastosowanie, c’nie? jeszcze NTP by się przydało i DNS, żeby w miarę sensownie działało). A tymczasem coraz częściej w domach pojawiają się „serwery”. Czy to gier, czy WWW. Często są one uruchamiane w taki sposób, że użytkownik nawet nie wie, że są, on po prostu udostępnia muzykę czy zdjęcia…

Opublikowane w

Jaki serwer DNS wybrać?

Wybór serwera DNS z którego korzystamy na urządzeniu końcowym jest ważny z kilku powodów:

  • Szybkość serwera DNS. Czas oczekiwania na odpowiedzi z serwerów DNS może być istotną częścią czasu ładowania stron Jest to szczególnie widoczne na stronach z dużą ilością wklejek z różnych domen. W przypadku szybkości serwera DNS nie chodzi jedynie o opóźnienie sieci (to można sprawdzić przy pomocy ping), ale o czas udzielenia odpowiedzi. Zależy on już od większej liczby czynników: opóźnienie sieci, posiadanie bądź nie odpowiedniego spisu w cache (oczywiście lepiej, jeśli odpowiada z cache), wydajność sprzętu i oprogramowania na którym działa DNS.
  • Poprawność odpowiedzi. Nic po szybkiej odpowiedzi z serwera DNS, jeśli będzie ona błędna. W skrajnym przypadku możemy paść ofiarą spoofingu DNS i trafić na podstawioną stronę.
  • Neutralność, czyli brak cenzury. Trochę wiąże się z poprzednim zagadnieniem, ale w tym przypadku chodzi o to, że do pewnych stron w ogóle nie będzie można się dostać. O ile działanie takie ma sens przy ograniczaniu zasięgu szkodliwego oprogramowania, to może być także służyć jako ograniczenie dostępu do treści.

 

Co warto zrobić w kwestii DNS?

Jeśli posiadamy sieć lokalną z kilkoma (i więcej) komputerami, to prawie na pewno warto postawić lokalny cache DNS – dzięki temu powtarzające się nazwy będą rozwiązywane lokalnie. Dobrym i prostym rozwiązaniem dla małej sieci jest dnsmasq, dostępny także dla OpenWrt.

Poza tym, warto wybrać te serwery DNS, które odpowiadają najszybciej. Zwykle nie popełnimy dużego błędu, jeśli wybierzemy serwery zalecane przez naszego dostawcę sieci lub wskazane automatycznie.

Czy zawsze lokalny serwer DNS lub oferowany przez naszego dostawcę Internetu jest najlepszy? Niestety nie. Prawie zawsze będzie on najszybszy pod względem opóźnienia sieci, ale już zawartość cache bywa różna. Szczególnie w przypadku lokalnego serwera może się okazać, że jego cache jest pusty dla większości zapytań. Na szczęście zwykle narzut lokalnego serwera nie jest duży.

Jeśli nasz komputer łączy się z internetem za pośrednictwem wielu sieci (wifi, połączenia GSM), można pomyśleć o postawieniu lokalnego cache DNS bezpośrednio na nim.

Jak najprościej znaleźć najlepsze serwery DNS?

Istnieje do tego darmowy i wolny program o nazwie namebench, służący do benchmarku serwerów DNS. Działa na wszystkich systemach, wersję dla Windows i Mac OS X można pobrać ze strony, w przypadku Linuksa zapewne jest w dystrybucyjnym repozytorium. Domyślnie działa z GUI, ale nie jest ono niezbędne – program daje się również uruchomić w konsoli. Ważne jest, żeby nie uruchamiać testu od razu, tylko najpierw przeczytać jak program działa i zastanowić się, co chcemy zrobić. Dlaczego? Ano dlatego, że pierwsze uruchomienie jest najbardziej zbliżone do rzeczywistych warunków ze względu na oryginalną, niezakłóconą poprzednimi testami zawartość cache testowanych serwerów DNS, czyli najbardziej miarodajne.

Jak korzystać z namebench?

W polu nameservers warto podać, oddzielone spacjami przynajmniej: DNS lokalny w sieci (jeśli posiadamy), serwery DNS naszego ISP. W przypadku Polski dodatkowo warto podać serwery DNS Orange (najpopularniejsze to 194.204.159.1 i 194.204.152.34) – kiedyś były dostępne tylko dla klientów TPSA, ale obecnie wyglądają na otwarte – działają z każdej sieci, z której testowałem – i osiągają dobre wyniki. W moim przypadku były szybsze, niż serwery DNS mojego ISP.

Namebench - ekran startowy
Ekran startowy namebench. Źródło: strona domowa programu namebench.

Poza tym, zaznaczamy globalne publicznie dostępne serwery cache’ujące oraz serwery regionalne. Można zaznaczyć sprawdzanie pod kątem cenzury i podzielenie się uzyskanymi wynikami. Lokalizacja to oczywiście Polska, query data source – możemy skorzystać z historii stron którejś z naszych przeglądarek, wyniki będą wówczas bardziej zbliżone do realnych.

Następnie uruchamiamy test i na kilka-kilkanaście minut zostawiamy komputer w spokoju. Po tym czasie otrzymamy wyniki: propozycję trzech najlepszych dla nas – zdaniem programu – serwerów DNS (kolejność ma znaczenie) oraz szczegółowe dane i wykresy. Kluczowy dla szybkości działania sieci jest oczywiście średni czas odpowiedzi z serwera DNS.

Na koniec uwaga: jeśli najszybsze serwery nie należą do naszego ISP ani nie są otwartymi, publicznymi serwerami, może się zdarzyć, że ich właściciel ograniczy za jakiś czas do nich dostęp.