Software RAID i wypadnięcie dysku – HOWTO

Coś złego zaczęło dziać się z jednym z dysków w jednym z desktopów. Wygląda, jakby startował, a następnie robił restart. Głośne cyknięcie, rozkręcanie się dysku, a w tym czasie system stoi. Albo umiera zasilacz, albo dysk. Albo coś gdzieś nie styka.

Ponieważ w moje ręce wpadł inny dysk, postanowiłem podłączyć go do sprawnego komputera, zdiagnozować, wyzerować i zamienić z dyskiem w padającym desktopie.

Wszystko byłoby fajnie, ale w komputerze, w którym chciałem dokonać diagnostyki jest już software RAID. Po podłączeniu dysku do diagnostyki (IDE) system wstał, ale… tylko z jednym dyskiem (zdegradowany RAID). Podłączanego dysku też nie widział. Efekt był taki, że po odpięciu dysku do diagnostyki i uruchomieniu systemu, przywitał mnie rozjechany RAID (md0):

cat /proc/mdstat 
Personalities : [raid1]
md127 : active (auto-read-only) raid1 sda1[0]
      57584256 blocks super 1.2 [2/1] [U_]
     
md0 : active raid1 sdb2[1]
      57584256 blocks super 1.2 [2/1] [_U]

Natomiast w dmesg widoczny był wpis:

md: kicking non-fresh sda1 from array!

Wszystko jak najbardziej OK, tylko jak teraz poskładać to do kupy? TBH liczyłem, że system sam wykryje, że dysk będący częścią RAID wrócił i że ma stare dane. Czyli zrobi synchronizację. No niestety, nic nie dzieje się automagicznie. Chwila z wyszukiwarką i znalazłem rozwiązanie:

mdadm --stop /dev/md127
mdadm --add /dev/md0 /dev/sda1

Po takich komendach RAID rozpoczął synchronizację, której postęp można sprawdzić przez cat /proc/mdstat.

Tyle w kwestii podłączania dziwnych dysków do desktopa z software RAID. Przyczyną dziwnego zachowania okazało się… moje czytanie instrukcji. Nie zapakowałem dysku jak przyszedł (zlimitowany do 32GB), tylko zmieniłem zworką tryb na auto select. Znaczy tak mi się wydawało, gdyż wszystko wskazuje na to, że opis należy czytać odwrotnie. Jakichkolwiek oznaczeń gdzie dół a gdzie góra oczywiście brak.

Tails w wersji 1.0 wydany

Projekt Tails, czyli dystrybucji Linuksa ułatwiającej zachowanie anonimowości (szerzej opisana w tym wpisie) doczekał się w końcu wersji 1.0. Poza kosmetycznymi zmianami w nazwie i logo, wydanie przynosi tradycyjne aktualizacje bezpieczeństwa typu aktualizacja przeglądarki Firefox i aktualizacja oprogramowania Tor, w szczególności pod kątem niedawnego błędu Heartbleed.

Prawdę mówiąc uważam, że przeskok numeracji nieco przedwczesny, gdyż na czerwiec przewidziane jest wydanie wersji bazującej na Debianie Wheezy (aktualnie Tails oparty jest o Squeeze). Ale w sumie to tylko cyferki – sam system działa nieźle od dłuższego czasu. Co ciekawe, twórcy donoszą, że liczba użytkowników wzrosła w ciągu ostatniego półtora roku czterokrotnie.

Banana Pi – alternatywa dla Raspberry Pi

Zwykle nie piszę o hardware, nawet opartym na ARM, ale tu zrobię wyjątek. Raspberry Pi od początku średnio mi się podobało, ale nowy projekt czyli Banana Pi, zrobiony przez inną ekipę jest naprawdę ciekawy. Jak to ktoś ładnie ujął, Chińczycy wezmą i zrobią lepiej.

Zmiany w stosunku do Raspberry Pi:

  • Ethernet 10/100/1000 (przy NAS po kablu może robić kolosalną różnicę, choć wątpię, by faktycznie wyciągało pełen gigabit),
  • Wbudowane złącze SATA (znowu spora różnica dla NAS),
  • Procesor Corex A7 dual core, czyli dwa rdzenie prawdopodobnie po 1 GHz każdy, czyli niemal trzy razy tyle MHz ile ma niepodkręcane Raspberry Pi,
  • 1 GB RAM, czyli dwa razy więcej,
  • wbudowany IR (odbiornik podczerwieni), czyli teoretycznie trywialne do zrobienia sterowanie pilotem

Zachowane złącza GPIO, wymiary i niska cena. Z tego co piszą, działa dedykowany dla Raspberry Pi Raspbian. Wspierany jest także Debian (czyżby niemodyfikowany?). Co lepsze, użycie nowszego procesora oznacza, że będzie działać architektura armhf, więc nie ma potrzeby stosowania protezy w postaci Raspbiana.

Koszt to niby 43 dolary, ale za mniej niż 50 nie znalazłem do kupienia. Tak czy inaczej IMO zdecydowanie warto dopłacić. Niebawem zamówię i najprawdopodobniej wymienię silnik obecnego NAS opartego na Raspberry Pi.

I jeszcze stronka w Wikipedii poświęcona Banana Pi.

UPDATE: Dzięki namiarom z komentarzy (thx Zal!) wiemy więcej. Zapowiadało się dobrze i jest dobrze. Przynajmniej jeśli chodzi o benchmark Banana Pi vs. Raspberry Pi. Dla niecierpliwych: banan ma sieciówkę (o go głównie były obawy) 6-7 razy szybszą (iperf). Za to uwaga, Banana Pi jest nieco większe od Raspberry Pi i nie wszędzie się zmieści. Jak donosi też mniej pochlebna recenzja, nie wszystkie rozszerzenia będą pasowały z uwagi na przesunięcie niektórych złącz.

UPDATE: W jednym z kolejnych wpisów opisuję, jak zrobić z maszynki z Linuksem router, GSM/LTE z Wi-Fi. Z uwagi na niewielkie rozmiary i mały pobór energii Banana Pi świetnie się do tego nada.