Palikot i świeckie państwo.

To, że Ruch Palikota wszedł do Sejmu nie było dla mnie żadnym zaskoczeniem. Ilość zainteresowanych rozdziałem religii i państwa czy legalizacji miękkich narkotyków jest znaczna, praktycznie byli spychani na margines – niby niektóre partie popierały te postulaty, ale nie robiły nic. Nie żebym miał złudzenia, że RP coś faktycznie zrobi, ale przynajmniej będzie manifestował potrzebę. Ludzie chyba niespecjalnie czegoś więcej oczekują – liczą się działania, nie efekt. Będą mogli pójść w marszu i pokrzyczeć i mieć poczucie, że coś zrobili. A nie zmieni się zapewne nic.

Ale to takie gdybanie. Jednej rzeczy RP nie można odmówić: konsekwencji i chęci działania. Szkoda tylko, że walka o świeckie państwo została w tej chwili sprowadzona do walki o krzyż w Sejmie. Moim zdaniem, przyniesie to więcej szkody, niż pożytku. Powód jest prosty: odwołania do religii i chrześcijaństwa są obecne w polskich aktach prawnych. Pierwsze z brzegu to Ustawa o radiofonii i telewizji rozdział 4 Art. 21 pkt 2.6:

2. Programy publicznej radiofonii i telewizji powinny:
[…]
6) respektować chrześcijański system wartości, za podstawę przyjmując uniwersalne zasady etyki,

Druga przychodzi na myśl Konstytucja i tekst przysięgi prezydenckiej (Art. 130):

Przysięga może być złożona z dodaniem zdania „Tak mi dopomóż Bóg”.

Czyli jawne przyzwolenie na religię (co uważam za OK), ale… dyskryminujące religie niemonoteistyczne.

Mając takie podstawy w aktach prawnych, ciężko będzie wykazać, że chrześcijaństwo nie powinno być reprezentowane w Sejmie. Poza tym, ten krzyż to bardziej ozdoba i wisienka na torcie, niż prawdziwy problem.

Prawdziwym problemem, kosztującym realne pieniądze jest choćby nauka religii w szkole, nierzadko prowadzona przez zawodowych duchownych. Do tego ściema w postaci możliwości wyboru etyki – been there, tried that, i dyrekcja, i kuratorium olały nasze (grupy uczniów powyżej 18. roku życia; mniejsza o motywy) żądanie wprowadzenia etyki. Młodzi i głupi byliśmy i „na twarz” było, nie pismem… W każdym razie uważam, że większy pożytek byłby z przeznaczenia pieniędzy zużywanych na naukę religii/etyki na WF czy muzykę. Teraz jest paranoiczna sytuacja, że dziecko trzeba wysyłać na płatne zajęcia sportowe/muzyczne po szkole, zamiast na – zapewne bezpłatną – naukę wybranej religii w wybranym kościele.

W każdym razie jest spora szansa, że Palikot przegra tę bitwę i będzie to traktowane – poniekąd słusznie – jako legalizacja pozostałych wtrętów religijnych w życiu państwa. Ogólnie – za bardzo na pokaz to wszystko, za bardzo konfliktowo i za wiele hałasu o nic.

Sierpień miesiącem rozkładu.

Zaczęło się niewinnie – karta dźwiękowa na USB (tani szajs za 5 zł) przestała nagle odtwarzać. Oglądałem sobie w najlepsze Filharmonię Dowcipu na YouTube

(jeden kawałek powyżej, warto poszukać innych, świetne aranżacje), ubolewając przy tym, że nie mamy w kraju takiego zespołu jak Loituma. Chodzi oczywiście o ich utwór Levan polka AKA leek spin AKA kręcenie porem.

Ogólnie lubię covery, zabawy z aranżacją i interpretacją, a Levan polka to tekst z lat 30, z którego – jak widać poniżej – można zrobić całkiem współczesnego hiciora:

I mam świadomość, że powyższy przypadek to raczej ewenement, jeśli chodzi o popularność, ale – mimo mojej nikłej wiedzy w temacie – jednak nie jest to jedyny tego typu przypadek (wystarczy poszukać wykonań utworu Herr Mannelig). Znaczy: coś robią ze starymi utworami. Tymczasem wczoraj w radio usłyszałem, że w polskich szkołach nie ma lekcji muzyki i że moooże wróci. Trochę się załamałem.

Koniec dygresji. W każdym razie surfowałem po YouTube i nagle cisza. Po włożeniu do huba lub portu USB karta zaświeci niemrawo diodą i umiera. Czyli raczej permanentnie jest skończona. Zastanawiam się czy to zwykły przypadek, czy po prostu godzina-dwie produkowania dźwięku na słuchawki nauszne to dla tego typu karty za duże wyzwanie. Wolałbym pierwszą opcję, bo jednak lubię posłuchać na słuchawkach czasem…

Kolejną rzeczą, która padła, jest RAM w moim starym komputerze. Wygląda, jakby przestał widzieć jedną kość. Ostatnio było podobnie (resety, błędy na memtest), ale wystarczyło tradycyjne wyjęcie kości, odkurzenie kompa i wszystko działało. Tym razem tak dobrze nie ma. Zrestartował się i od tej pory widzi 375 MB RAM (wg free -m). Przekładanie i przedmuchanie nie pomaga.

Co prawda komputer to stary grat (obudowa – więc IIRC także płyta główna – z 2000 roku), a kondensatory na płycie od lat wołają o pomstę do nieba (słynne czasy wadliwych, puchnących kondensatorów), ale włączam go tak rzadko i używam do tak prymitywnych zastosowań, że wymiana nie ma sensu.

Sama maszynka to piękny przykład, jak można rozbudowywać PC – zaczynał jako Duron 700 ze 128 MB RAM i Nvidią TNT2 i dyskiem 20 GB. Potem był upgrade RAM, następnie procesora do Athlon XP 2200+, dysku do 60 GB. Na koniec – z okazji sporej ilości gry w Counerstrike – upgrade grafiki do Radeona 9200. I gdzieś po drodze RAM do 512 MB. I powiem szczerze, że do niedawna chodził mi po głowie kolejny upgrade grafiki, żeby pograć czasem chwilę we współczesne FPSy, ale nic okazyjnego na AGP nie było. Tak, wiem, przydałoby się go wymienić. Ale w sumie do netu, posłuchania czy sczytania muzyki itp. wystarczy, a używam rzadko…

Skoro o sczytaniu muzyki mowa – zapowiadane sczytanie i cyfryzacja taśmy BKS nie odbyły się z powodu rozkładu instalacji audio. Konkretnie z powodu rozszabrowania większości kabli pod inne instalacje audio i zagubienia jednej przejściówki. Chciałbym, żeby limit rozkładu na ten rok był już wyczerpany.

Zakładanie konta dbNET – wrażenia.

Karta kredytowa

Źródło: karta kredytowa.

Ponieważ mBank wprowadził opłaty za kartę, co wyjątkowo mi się nie spodobało i się najprawdopodobniej niebawem pożegnam przynajmniej z ich kartą, postanowiłem założyć inne konta. Jako pierwsze, zostało wybrane konto dbNET Deutsche Banku (dead link) – to co w mBanku do tej pory, czyli zero opłat za prowadzenie, przelewy przez Internet oraz kartę debetową pod warunkiem 1 transakcji kartą miesięcznie (w przeciwnym wypadku 5 zł miesięcznie za kartę). Do tego bezpłatne wypłaty z bankomatów na całym świecie i – jeśli komuś zależy – wygląda, że lepsze oprocentowanie.

Ponieważ miałem parę pytań, udałem się do placówki. Pierwsza informacja od pracownika banku – za transakcję uznawana jest także wypłata gotówki w bankomacie. Miłe i czyni pilnowanie transakcji totalnie bezproblemowym – wypłaty z bankomatów to podstawowa funkcja z której korzystam. Oczywiście zobaczymy, jak będzie w praktyce, ale jedne zakupy też mogę kartą zrobić.

Druga informacja, tym razem negatywna – konto trzeba załatwiać przez Internet i kuriera. Bardzo nie na rękę, bo chciałem założyć na miejscu – oddział mam blisko, z adresami lekkie zamieszanie i przeczucie, że z kurierem będą problemy. Dostałem radę, żebym założył na stary adres, jako adres odbioru podał korespondencyjny, a potem zmienił korespondencyjny. Na szczęście nie było to potrzebne – procedura dopuszcza podanie adresu odbioru przesyłki jako niezależnego od adresu stałego zameldowania i adresu korespondencyjnego. Nie rozumiem, czemu nie ma możliwości założenia tego konta w oddziale, bo podczas paru wizyt (kumpel załatwia często sprawy po drodze, więc bywam) liczba pracowników przewyższała tam liczbę klientów…

Trzecia informacja, również negatywna – nic nie wiedzą o wprowadzeniu haseł jednorazowych przesyłanych przez  SMS. A gdzieś na jakimś forum/blogu, szukając informacji o tym koncie wygooglałem, że taka funkcjonalność jest planowana w sierpniu. Zamiast tego jest karta TAN, której idea mi się nie podoba (ale o tym później/innym razem).

Wypełniłem wniosek przez Internet – całkiem przyjemne, jedyna wada to fakt, że przy końcu pyta o potwierdzenie zaznajomienia się z kilkoma dokumentami (PDFy, kilkadziesiąt stron). Przeczytanie tego zajęło dłuższą chwilę, po czym po zatwierdzeniu i wybraniu kontynuacji okazało się, że „uzupełnij dane”, a wszystkie wprowadzone do tej pory dane są wyczyszczone. Irytujące, szczególnie, że zakładają, że ludzie i tak nie przeczytali dokumentów – w mailach otrzymanych później znowu zachęcają do przeczytania tychże PDFów, więc wymóg zatwierdzenia taki trochę od czapy.

Nie pomyliłem się co do problemów z kurierem. Przedstawiciel InPost zadzwonił w piątek i umówił się na sobotę, po czym zwyczajnie nie przyszedł, nawet nie racząc odwołać wizyty (a był proszony o telefon przed, żebym – na wypadek gdybym wyszedł, zdążył wrócić). Po paru dniach zadzwoniła pani z InPost, że mają przesyłkę i że… „adresat był nieobecny”. Ta jasne. Ostatecznie, zamiast w sobotę, to w środę, udaje się im dostarczyć przesyłkę.

Pora na aktywację. Rzut oka na instrukcję (przejrzysta i dobrze opisana), telefon na podany numer, w sensowny IVR, szybkie połączenie z konsultantką, seria durnych pytań (imię i nazwisko, choć przed chwilą się przedstawiłem), ale taka procedura. Skupić się i nie dywagować (na pytanie czy ma Pan konto w naszym banku odpowiadam twierdząco w ostatniej chwili gryząc się w język i hamując jeszcze nie, właśnie jestem w trakcie zakładania; niech wasza mowa będzie tak, tak, nie, nie). Kod dwa razy. Rozłącz. Poniżej 5 minut. Nieźle, biorąc pod uwagę, że wysłuchiwałem całego IVRa.

Próba zalogowania przez net z użyciem świeżo założonego kodu zakończona porażką: Niepoprawne dane do autoryzacji / Authorization fault, nara. Co ciekawe NIK ma 10 cyfr (ciekawe czy kiedykolwiek nauczę się go na pamięć), kod dostępu 6 – trochę mało, szczególnie, że muszą być cyfry, dokładnie 6 i tylko cyfry. Mało i szkoda, że nie ma liter – te łatwiej zapamiętać. No ale 6 „losowych” cyfr nie jest problemem.

Nie ruszyło aż do następnego dnia. Ponowny telefon (sobota przed 8 rano) i ponowne ustawienie kodu. Łączny czas połączenia – lekko ponad 3 minuty. Tym razem mogę się zalogować. Dziwne, bo kod dokładnie ten sam, wymyślony wcześniej, więc raczej nie zrobiłem błędu. Niestety, po zalogowaniu widzę Internet service is currently unavailable. Wszystko po angielsku, próba przełączenia polski lub niemiecki nie działa. Nieszczęścia chodzą najwidoczniej parami, mBank nigdy, przez parę lat korzystania mi czegoś takiego nie odwalił.

Po paru godzinach próbuję zalogować się ponownie. Tym razem działa. Obejrzałem sobie, nie wygląda źle, zobaczymy jak będzie w praktyce. Niestety, tym razem znowu bug – mało profesjonalnie (eufemizm) wygląda debetowa, ???pl_PL.kartSUOLista.status.P??? jako rodzaj karty.

Pierwsze wrażenie – tylko 3/10. Niezłe przemyślenie i przygotowanie zepsute jest niestety przez wykonanie, a problemy z serwisem przy koncie internetowym przepełniają czarę goryczy. Jak konto mBanku był przez lata jedynym bankiem, tak konto dbNET na pewno nie dostanie takiej szansy po tym wstępnie.

UPDATE: Aktywowałem też kartę i kody TAN (w sumie bez sensu była aktywacja samego konta, tyle że sobie pooglądałem). Nie sprawdzałem jeszcze, czy działa, ale co ciekawe, tym razem zostałem poinformowany, że kod dostępu może „ruszyć” dopiero jutro po 8 rano „bo jest po 18 już i może to nie zadziałać dziś”. Co wyjaśnia problemy opisane 3-4 akapity wyżej. Czas aktywacji: 6 minut.

Zniknął też podany dziwny komunikat nt. stanu karty, jest trochę lepsze (ciekawe czy wynikające z aktywacji) debetowa, Production in progress. Tylko trochę, bo i po angielsku, i niezupełnie zgodnie ze stanem faktycznym (no dobra, niech będzie, że „się aktywuje”).

Jakby tak było od razu to 5/10. Przydałoby się trochę dopracować procedury…