Nowy stary laptop.

Od jakiegoś czasu chodził za mną zakup prywatnego laptopa. Nie stacjonarki (taką bym miał od ręki), bo nie mam tyle miejsca w domu. Poza tym, stacjonarki hałasują, żrą kupę prądu, wymagają klawiatury i monitora (wspominałem o braku miejsca?), nie mają wifi (kable… wspominałem o braku miesca?) ale czegoś małego, łatwego do zwinięcia ze stołu, spakowania w plecak i przewiezienia. Służbowy laptop niby jest, ale to nie to samo (nie zepsuję sobie systemu do poziomu niedziałania czy filesystemu do poziomu utraty danych), poza tym, trzeba to nosić do pracy i z pracy…

Pierwotnie myślałem o jakimś netbooku – MSI Wind wyglądał zachęcająco – ale ostatnio dane mi było popracować kilka dni na takim sprzęcie i o ile dorywczo, na parę dni jest to świetna sprawa, a mobilnie zupełne cudo, to na dłuższą metę ekran jest trochę za mały jak na stacjonarnego kompa (a ten 9x% czasu spędzi w domu), a o monitorze miejscu pisałem wyżej.

Jak pisałem, laptop miłej się zepsuł – twierdzi, że się przegrzewa i wyłącza się. Cuda ze smarowaniem pastą, dociskaniem, przyklejaniem (sic!) radiatora do procesora nie pomogły, a raczej pomagały tylko doraźnie (choć w przypadku przykeljenia na tyle długo, że myślałem, że po problemie). Albo walnięta jest dioda termiczna w tym Sempronie, albo nie wiem. Ponieważ miła dostała nowego laptopa, to średnio są zasoby na kupno drugiego, poza tym, kupno nowego lapka dla mnie to byłby overkill. No i jest służbowy, więc tak bez sensu kupować…

W tym kontekście z nieba spadł mi dobry człowiek, który odkrył w biurku „złom” – HP Omnibook 6100, który „trochę na czerwono świeci” i bateria zdechła, i postanowił go oddać (for free). Ponieważ bebechy potężne (1 GB RAM, 1 GHz CPU), to stwierdziłem, że trzeba dać sprzętowi szansę, poza tym, tak naprawdę ja głównie konsoli, komunikatora i WWW używam. No i oszczędzamy środowisko takim recyclingiem. 😉 Gdyby z grafiką było bardzo źle, to zawsze wchodził w grę drugi projekt – media center z jakimś MPD, odtwarzający muzę z netu (Jamendo, radia internetowe) i z dysku, plus robiący za AP w domu (wifi się wsadzi, choćby na USB), plus węzeł Tora (poważnie rozważam kupienie droższego o 10 zł abonamentu na tę okoliczność – upload 512 kbit), plus testy IPv6 (kolejny projekt to odpalenie w domu sieci v6 only, ale nie bardzo chce mi się z tym walczyć na OpenWRT, bo OpenWRT jest, jakie jest, a chciałbym się różnymi podejściami pobawić).

Tak więc, po dotarciu na miejsce (nie bez problemów, bo firma niezupełnie widnieje na domofonie) dostałem laptopa. Szczęśliwie na dysku był system (Debian, łiii!), bo z bootowaniem z pendrive’a były pewne problemy (nie wnikałem zbytnio, a płyty nie miałem pod ręką). Szybka instalacja debootstrapa, zamiana dwugigowej partycji swap na ext3 pod tymczasowy system instalacja i… jest jak instalować normalny system. Padło oczywiście na Debiana, tym razem w wersji testing (+unstable). Lenny jest trochę za stary już, poza tym, skoro to sprzęt prywatny, to można sobie pozwolić na pewne psucie. Grafika okazała się lekko czerwona tylko przy starcie – potem jest to niezauważalne/nie przeszkadza mi, zatem… desktop!

KDE4 (które widzę po raz pierwszy tak naprawdę) – działa zaskakująco sprawnie na takim staruszku. Nie jest to demon szybkości, ale całkiem używalne. Chociaż rozumiem ludzi, którzy z wejściem czwórki porzucają KDE – wygląd i działanie mocno zmienione. Od jakiegoś czasu chodziło za mną LXDE i – mimo, że używam wielu aplikacji ze stajni KDE (choćby akregator, konsole), to wygląda to i działa całkiem przyjemnie i jest w tej chwili systemem nr 1. Za to killerem okazał się… flash. Filmy na YouTube ewidentnie się tną, zużycie procesora 100%. Sprawdziłem na służbowym i faktycznie – nowy procesor (jeden z rdzeni) zużyty w 40-60%, a ten nie tylko prawie o połowę wolniejszy, ale i technologia starsza, więc może tak być. W sumie wyjście audio i tak chyba skopane (charczy, zarówno na słuchawkach, jak i na głośnikach), więc projekt MPD nadal żywy (a radio będzie z lapka młodej na razie, więc nie problem). Brak flash nieco boli (ale tylko nieco) – myślę, czy nie ma jakichś szybszych alternatyw. Pewnie gnash dostanie szansę (już dostał, nic na YT nie bangla)…

W końcu były warunki, by się suspendem pobawić (jakoś nigdy nie miałem motywacji, poza tym, stosunkowo często zmieniam kernel, więc i tak rebooty latają). No i od razu buga zgłosiłem… Sam suspend uchodzi. Trochę wolny jest – z 30 sekund do pełnego podniesienia (łącznie z wifi i odświeżeniem blipa i jabbera, sesje SSH niestety zrywa), ale na razie próbuję się przekonać do tego rozwiązania. Akregator też się sypał, ale to jeszcze dokładniej obadam.

Nasunęło mi się takie nieoficjalne kryterium wstępnej oceny jakości laptopa – ilość gniazd, pobór mocy i głośność wiatraków. Im ciszej, więcej gniazd i mniej prądu bierze, tym lepszy sprzęt. Taka wstępna, niezobowiązująca selekcja.

Podsumowując – całkiem fajny sprzęt. Jak zbiorę siły do grzebania w bebechach, to obadam gniazdo od karty dźwiękowej. No i wpadł mi jeszcze pomysł z wymianą tego Semprona, na wypadek gdyby czujnik temperatury był zepsuty – drogi nie jest, więc może warto. No i w sumie sama idea przekazywania sprzętu mi się spodobała. Będę musiał porządki zrobić, przebrać i poczyścić trochę, bo w sumie pewnie znajdzie się parę całkiem użytecznych gratów.

Biją Tora.

Nie pomyliłem w niedawnym wpisie. Atak na Tora po trudnej do obronienia, bo emocjonalnej linii stał się faktem.

Piękny przykład grania na emocjach mamy tutaj
Szybko zalety TOR dostrzegli różnego rodzaju przestępcy. Jak grzyby po deszczu zaczęły powstawać w jej ramach kolejne fora, z których można się dowiedzieć np. jak samemu skonstruować broń czy ładunek wybuchowy. Bezpieczną przystań znaleźli nekrofile, zoofile i przede wszystkim pedofile. To oni stanowią jedną z największych i najaktywniejszych grup użytkowników (źródło, inne cyctaty również stąd).
Zastanawiam się, w jaki sposób dziennikarz zbadał szyfrowaną transmisję w sieci Tor, w dodatku całą (skoro pisze o większości). Źródła nie podał, więc zapewne dane wyssał z palca, ale krzyczeć mu to nie przeszkadza.

Kolejna bzdura w ww. artykule to:
Zwykle, gdy wchodzimy na jakąś witrynę serwer automatycznie zapisuje dane, po których dość łatwo można nas zidentyfikować. Nasz adres IP, typ naszego komputera, system operacyjny, język – tłumaczy Petras. Sieć TOR łączy się z witrynami w sposób, który uniemożliwia taką identyfikację. Jest więc idealną płaszczyzną komunikacji dla wszystkich, którzy mają coś do ukrycia.
Tak się składa, że Tor zmienia tylko IP, wszelkie inne wymienione dane (o systemie, o przeglądarce, o języku, o „komputerze” – cokolwiek autor miał na myśli w tym miejscu) pozostają niezmienione, przed czym ostrzegają twórcy Tora. Tak samo ostrzegają o tym, by nie polegać na Torze jako systemie do zapewnienia silnej anonimowości. Ale dziennikarz się popisał i gdyby któryś pedofil nie wiedział, że istnieją takie dodatkowe dane, które pozwalają na jego namierzenie, to już wie.

Kolejny kwiatek to:
Na szkoleniach, które organizujemy dla policjantów i prokuratorów, mówimy żeby zwracali uwagę, jak rekwirują komputery, czy jest tam TOR.
Cudownie. Proponuję jeszcze dorzucić do „dokładniejszego klepania” posiadaczy gpg (silne krypto, pod spodem na pewno pedofilia), truecrypt (silne krypto, pod spodem na pewno pedofilia), ssh (silne krypto…) i GG (niby jak te dzieci poznają?!). Z ww. tylko GG nie mam, tor jak najbardziej jest, nic to, że chyba tylko do testów Anonymiksa (którego rozwój utknął, niestety) używam. Znaczy się podejrzany jestem.

No i na koniec:
Ale to wszystko, co na dzisiaj można zrobić – mówi. – Na forum pedofilskim pojawiały się groźby karalne pod moim adresem, ale nawet nie zgłaszałem tego policji, bo nie ma to sensu – mówi Śpiewak. Zdradza jednak, że informatycy pracują nad programem, który pozwoli ujawnić dane użytkowników sieci TOR.
Myślę, że po takim nagłośnieniu elementów charakterystycznych (o paru zapomniano, ale temat ruszony, więc chętni pewnie się dokopią, nawet na tym blogu) będzie to trudniejsze. Z drugiej strony zamiast popisywać się totalną indolencją, policja mogła by się skontaktować z ludźmi, którzy znają się na rzeczy i umieją określić tożsamość osoby, niezależnie od tego, czy używa Tora, czy nie. Pytanie tylko, czy ci ludzie chcieli by współpracować z policją.

Na zakończenie polecam lekturę innego wpisu na ten temat oraz, w ramach relaksu piosenkę Zounds.

If you’ve got something to hide then it must be bad. Proszę natychmiast usunąć firanki, żaluzje, zasłony! Policja sobie przez to nie radzi, a przecież wiadomo, że tylko przestępcy używają zasłon! I proszę zainstalować kamery w domach! Wielki brat patrzy.

UPDATE: Nie tylko tok.fm i Gazeta, teraz jeszcze się Polsat dołączył do nagonki. A może po prostu chodzi o to, że Tor pozwala na genialnie proste ominięcie proponowanej blokady hazardowej? I nic kupować nie trzeba będzie (a inaczej trzeba hosting/proxy za granicą kupić…

Debian jest nudny.

Autentycznie, Debian potrafi być nudny. Zwłaszcza w wersji stabilnej. O ile przy instalacji nowych programów, czy też systemu na nowym sprzęcie jest jeszcze dreszczyk emocji, to po uruchomieniu i skonfigurowaniu działa. I działa. I ciągle działa. Czasem pozostaje poznanie jakiegoś nowego programu (przydaje się subskrybcja Debian Package of the Day – niestety, nie codziennie się pojawiają nowe), czy dopieszczenie istniejącego, ale poza tym – nuda.

Nuda do tego stopnia, że zainteresowałem się, czemu deborphan zgłasza qca-tls do usunięcia, mimo wykonania wajig install –reinstall qca-tls i apt-mark unmarkauto qca-tls, które teoretycznie powinny to rozwiązać. A to już przy upgrade z Sarge do Etch IIRC występowało. Nie, nie przeszkadza specjalnie mi zgłaszanie do usunięcia. Pielęgnuję perfekcjonizm. Jakby ktoś znał rozwiązanie, to poproszę.

Oczywiście, działający system ma swoje zalety. Tak tylko narzekam na lekki brak drobnych wyzwań. Czasem się przydają…