Tłumaczenia

Ponieważ tłumaczenia są jedną z form pomocy wolnemu oprogramowaniu (i okolicom), dostępną nawet ludziom średnio się znającym na samym programowaniu, to jakiś czas temu zacząłem udzielać się przy tłumaczeniach. Nie ukrywam – sporo czytam, trochę piszę, a część tłumaczeń przyprawiała o zgrzytanie zębów. Nie żebym był zadowolony z własnych, ale…

Początkowo był to PDDP rozkręcony IIRC przez Fenia. Niewiele pamietam, poza tym, że było i coś tam się otarłem. Potem zdryfowałem bardzie w kierunku meta i ideologii, czyli tekstów na gnu.org. Zaczęliśmy sporą grupą, ale szybko wykruszyło się do paru osób. Niedługo później zapał zgasł, zostało nas paru niedobitków. I jakoś tak się ciągnęło, aż zupełnie umarło – ostatnia wymiana maili z rok temu, ostatni commit pewnie z dwa lata temu…

W międzyczasie jakieś luźne, nieregularne i anonimowe tłumaczenia w ramach Debian Description Translation Project, bo dotarło do mnie, że jak ktoś nie zna języka angielskiego, to z Linuksem słabo sobie poradzi, więc tłumaczenie wszystkiego nie ma sensu. Za to opisów pakietów – jak najbardziej.

Tłumaczenie było całkiem przyjemnym doświadczeniem. Zalet jest sporo: uważna lektura tekstów źródłowych, większa ilość czytanych artykułów, kontakt z językiem i jego szlifowanie. Poza tym, ma się trochę do czynienia z systemami kontroli wersji, narzędziami, formatami i procedurami ułatwiającymi tłumaczenia, co przydaje się później przy różnych okazjach, od programowania, przez adminkę i projektowanie rozwiązań IT.

Jest to też okazja do zaobserwowania pewnych archaizmów i formalizmów w praktyce. Na przykład tłumacze GNU używają jako systemu kontroli wersji CVS. Nie żeby nie wystarczał, ale jednak Git jest wygodniejszy i lepszy. NIH? Przyzwyczajenie?

Z kolei inni nie korzystają z plików PO/POT (poedit FTW!), tylko stosują własne formaty/rozwiązania i tłumaczą na żywca HTML. Cóż, można i tak (nie żebym lubił, ale da się).

Wpis wyniknął z tego, że znalazłem (w końcu!) fajny opis pewnego zagadnienia związanego z Perlem, zobaczyłem, że stronę można tłumaczyć, a nie ma wersji polskiej… Spodobał mi się samouczek Perla i uznałem, że przyda się ludziom i… zacząłem tłumaczyć. Repo jest na GitHubie, można forkować i podsyłać pull requesty. AKA zachęcam.

Tak, mam świadomość, że strona nie jest zupełnie niekomercyjna. Jakoś mi to nie przeszkadza. Dość zwarta, nieźle napisana, tłumaczyć zamierzam tylko część dostępną dla wszystkich. Planów żadnych nie ma, raczej – jak zapowiedziałem autorowi – best effort. Niemniej, z różnych względów tempo ostatnio siadło, więc wpis ma być motywatorem. Nie żebym liczył, że zadziała, za dobrze się znam.

Inne: odkryłem GitHub na nowo, w sumie bardzo social network, tylko w troszkę innej kulturze. Odkryłem też na nowo/systematyzuję Perla. Zupełnie niezwiązane: zauważyłem, że próbuję za dużo srok za ogon łapać. To się nie może udać, ale ponieważ to tylko hobby, a nie praca, to nic się nie stanie, jak ten czy inny projekt zahibernuje na jakiś czas, czy wręcz totalnie zdechnie.

Żytnia afera

Zdjęcie

Do afer ze zbożem w tle mamy szczęście. Poprzednio była wykopowa afera zbożowa, a teraz chodzi o wódkę Żytnią. Wszystko zaczęło się od widocznego poniżej zdjęcia zamieszczonego na profilu na Facebooku.

Wódka Żytnia reklama Facebook

Źródło: wykop.pl

Chwilę potem rozpoczęła się nagonka na Polmos i agencję reklamową, która przygotowała materiał. Teksty o zbezczeszczeniu, zapowiedzi pozwów… klasyka.

Ale to już było

Moim zdaniem, nie pierwszy raz mamy taką sytuację. Pierwsze, z czym mi się zdjęcie i cała #żytniagate skojarzyła, to Psy Pasikowskiego, a konkretnie ten fragment (polecam przewinąć do 2:30):

 Podobieństwa:

  • W obu przypadkach mamy wykorzystanie utworu upamiętniającego śmierć konkretnej osoby, symbolu wydarzeń
  • W obu przypadkach zbrodnia dokonana przez komunistyczny aparat państwowy
  • W obu przypadkach jest „bezczeszczenie” poprzez humorystyczny kontekst z udziałem alkoholu
  • W obu przypadkach od zdarzenia upłynął podobny okres (1970 – 1992 oraz 1982 – 2015)

Przypadek? Nie sądzę.

Przychylam się do teorii, że całość została zrobiona z premedytacją. Przemawiają za tym: użycie „bocznej” firmy reklamowej, wykorzystanie w formie niedopowiedzianej/artystycznej, szybkie odcięcie się Polmosu i przeprosiny. Last but not least: czas publikacji. Dwa tygodnie przed rocznicą. Generalnie IMO obliczone na wywołanie szumu, który podchwycą ludzie i będą pamiętać przez dłuższy czas (teraz w parę dni dotrze pierwsza fala do wszystkich, 31 sierpnia będzie odgrzanie tematu).

Jeśli wszystko to było tal przemyślane, to mamy do czynienia z prawdziwym majstersztykiem reklamy. Może niezbyt etycznym, na pewno cynicznym, ale zdecydowanie wartym docenienia.

Kto zrobił reklamę?

Najciekawsza sprawa w tym wszystkim to IMO fakt, że główną reklamę zrobili ludzie, nie agencja. Ci oburzeni, ci komentujący i powielający (tak, w tym ja teraz). Zasięg profilu Żytnia Extra na Facebooku to na dzień dzisiejszy raptem ok. 27 tys. ludzi. Przypuszczam, że w dniu zamieszczenia zbytnio się nie różnił. Faktyczny zasięg? Minimum o rząd wielkości większy. Może o dwa rzędy. Koszty? Zapewne pomijalne, szczególnie za tak długotrwałą obecność w wielu miejscach produktu, który nie może być w Polsce reklamowany. Tak, uważam, że zostaliśmy strollowani. A jak wiadomo, jedyny sposób na trolle, to nie dokarmiać.

Na koniec

Nie będę się bawił w streszczenia. Sprawa wydarzeń lubińskich jest mało znana, o czym świadczy choćby częste mylenie Lubina z Lublinem podczas omawiania zdjęcia. I lakoniczność wpisu w Wikipedii. O Janku Wiśniewskim jest znacznie więcej. Warto przeczytać i znać, zanim zaczniemy się śmiać.