Daft Social – anti social network

Dziś dowiedziałem się o serwisie Daft Social. Przyznaję, że pomysł jest interesujący. Jest to minimalistyczne medium społecznościowe. Czy też antyspołecznościowe. Wielu rzeczy nie ma. Na przykład nie ma możliwości interakcji z treścią. Nie tylko przez innych, ale nawet sam autor nie ma możliwości ani edycji, ani usunięcia zamieszczonego wpisu. Nie ma tytułu, nie ma hashtagów. Nie ma dokładnego czasu zamieszczenia wpisu – jest tylko data. Z rzeczy które są – jest dostępny RSS.

Tworzenie wpisów czy też cała interakcja z platformą także jest minimalistyczna. Wpisy tworzymy poprzez… wysyłanie maili, a cała treść wpisu jest w jego temacie. Body maila nie ma już żadnego znaczenia. Można zamieszczać linki do stron oraz obrazki przez podanie URLi. Nadal w temacie maila.

Niestety, brakuje też security. Jeśli chodzi o zabezpieczenia, to mamy tylko losowego maila, na którego wysłanie powoduje dodanie wpisu. Czyli pojedynczy, stały sekret. Bez możliwości jego zmiany, bez 2FA. Bez możliwości przypomnienia – choć tu podanych jest parę tricków. Bez możliwości ograniczenia, z jakiego adresu email mają być przyjmowane maile.

Mimo wszystko pomysł mi się spodobał. Na tyle, że założyłem konto na Daft Social. Nie wiem jeszcze czy i jak będę korzystał. Póki co planuję wysyłać tam powiadomienia o nowych wpisach na blogu, podobne do tych, które trafiają na Blablera.

Goodbye Flattr!

Po 14 latach serwis Flattr kończy działalność. W swoim czasie mocno im kibicowałem. Jak widać nawet tag na blogu mam…

Wydaje mi się, że trochę wyprzedzili epokę – coś podobnego, czyli dotacje dla czytanych storn zrobił niedawno Brave. Tyle, że wbudowane w przeglądarkę. Liczyłem, że Flattr zastąpi Wykop. Przeliczyłem się. Ale różnej maści serwisy umożliwiające dotowanie twórców stają się popularne.

Potem przestałem kibicować i korzystać. Dziś spróbowałem się zalogować, po raz ostatni. Mam zapisane hasło w managerze. Niestety, bez powodzenia. Możliwe, że przegapiłem jakieś zmiany – teraz wymagany jest email, zapisany mam login. Spróbowałem odzyskać hasło, ale żadnego z maili także nie rozpoznało. Cóż, trudno.

Social, czyli gra Elona

Kolejna „awaria” Twittera. Lub też skutek niefrasobliwego zarządzania, zależy jak spojrzeć. Co tym razem? Ludzie się skarżą, że nie mogą czytać postów. Dlaczego? Bo wprowadzono zmiany…

Główne zmiany to limit przeglądanych tweetów, w pierwszej wersji wynoszący 600 dla kont niezweryfikowanych. Czytaj: kont darmowych. Jeszcze mniej dla kont świeżych. Płacący dostają dziesięć razy więcej. Nie jest to jednak jedyna zmiana. Aktualnie nie można przeglądać wpisów na Twitterze, jeśli nie jest się zalogowanym. Oficjalny powód zmian? Scrapowanie treści. Znaczy czytanie. Ktoś umieścił coś w sieci, inni czytają, a właścicielowi platformy się to nie podoba.

Przypuszczam, że gdyby czytający płacili, problemu by nie było i właścicielowi by się podobało. Wydaje mi się bowiem, że Twitter dla Elona to taka zabawka, która służy do zabawy w grę „ile pieniędzy można wycisnąć z platformy”. I zupełnie nie mają znaczenia inne aspekty, typu wolność słowa, użyteczność platformy, czy liczba użytkowników.

Oczywiście zaczęło się wieszczenie „trzeciego końca Twittera”. Ludzie komentują kolejny wzrost rejestracji kont na Mastodonie. Przypuszczam, że sprawa za moment rozejdzie się po kościach. Elon pokręci gałeczką, z 600 zrobi się 1000, albo i trochę więcej. Jak poprzednio, część użytkowników odejdzie, część uzna, że warto zapłacić.

Uważam, że na Twitterze zmierzamy wprost, szybciej lub wolniej, do modelu z regularnym paywallem. Model znany i w Polsce choćby w wykonaniu Agory. Jakieś szczątkowe dostępy za darmo, a jak chcesz czytać, to płać. Jedyna różnica jest taka, że Agora płaci autorom, a na Twitterze ludzie będą płacili za dostęp do treści tworzonych przez znajomych. Niemożliwe? Nic podobnego, przecież to nie rewolucja, tylko klasyczne gotowanie żaby.

Powiedzmy sobie wprost, Mastodon jest w tym równaniu pomijalny. Liczba zarejestrowanych kont to 10 mln na koniec marca, obecnie ok. 13 mln. Zarejestrowanych, nie aktywnych. Zresztą, miałem o tym notkę. Dla porównania, Twitter to jakieś 400 mln, z czego połowa korzysta codziennie. Przypuszczam, że dodatkowy milion czy dwa założonych kont na Mastodonie jest zupełnie pomijalny. Zwłaszcza, jeśli po zmianach wzrośnie nieco ilość zweryfikowanych kont na Twitterze, a użytkownicy nie przeniosą się, usuwając konta na Twitterze, tylko założą obok.

Zresztą Mastodon ma swoje problemy. Jeden to UX, drugi to… brak wsparcia dla fediwersum u „dużych”. Pamiętacie jak na początku Tumblr zapowiadał, że zaraz wprowadzi wsparcie dla fediwersum? „Zaraz” trwa już osiem miesięcy, a temat ucichł. Spiskowa teoria mówi, że Automattic, czyli właściciel WordPress.com i Tumblr wcale nie przejął wtyczki activypub po to, by ją rozwijać, a tylko po to, by kontrolować, żeby się nie rozwinęła. Bo wolne, zintegrowane ze sobą social media ktoś mógł uznać za zagrożenie dla ww. platform blogowych. Zresztą pewnie słusznie.

Na koniec cebulowa porada dla użytkowników Twittera. Jeśli korzystacie z tego portalu w przeglądarce, to okazuje się, że wtyczka uBlock origin nie tylko blokuje reklamy na Twitterze, ale też pozwala obejść limity. Nie liczyłem oczywiście czytanych tweetów, ale wczoraj korzystałem dość intensywnie i żadnych blokad nie zauważyłem. Przez moment mignął mi komunikat o limicie, ale ledwo go zauważyłem, bo zniknął i posty się wczytały.