Mała się śmieje.
18 maja, 2008
Dziś po raz pierwszy udało się nakłonić małą do przewidywanego, powtarzalnego, jednoznacznego, wielokrotnego rechotu. Wykorzystano do tego mnie, robiącego trrrrwrrrrźźźlll i pluszowego królika pozytywkę, udającego młot pneumatyczny na tułowiu małej. Po przerwie na "naukę" nadal działało, zobaczymy, czy będzie działać przy następnej zabawie. Oby.
Gratulacje! Dotarłeś do końca wpisu. Parę linii niżej są gwiazdki, gdzie możesz go ocenić. Zrób to!
Dodaj komentarz Trackback URI RSS komentarzy
1.
ike napisał(a):
18 maja 2008, 11:38:30
Przerwa na „naukę”?
2.
rozie napisał(a):
18 maja 2008, 14:01:14
ike: Oczywiście. Pokazujemy jej obrazki (takie proste głównie, Eschera ma nad łóżkiem), czytamy (/me także melorecytuje/growluje) wierszyki. Gimnastyka…
3.
RedHand napisał(a):
19 maja 2008, 19:22:55
omg…Rozie growlujący wierszyki…
:D
4.
morisil napisał(a):
20 maja 2008, 00:19:50
He he, nasz Alan też się już lacha dosyć wyraźnie. Szczególnie gdy pogilgać go nieco w klatę – zabieg ten nazywam Gilgameszem. ;)